บทที่ 349 นางจะทำร้ายสกุลกู้
ยามค่ำที่สกุลกู้
กู้หวนจิ่นฝัน ในฝันนั้นอาอิ๋นน้องสาวของเขาได้เข้าพิธีแต่งงานกับองค์ชายสาม ในวันแต่งงาน จวนสกุลกู้ส่งสินเดิมเจ้าสาวยาวถึงสิบลี้เลยทีเดียว องค์ชายสามพระราชทานเกี้ยวแปดคนหามมารับอาอิ๋น จนทำให้งานแต่งงานในครั้งนี้เป็นที่ใหญ่โตโอ่อ่ากล่าวขวัญกันไปทั่วเมืองเลยทีเดียว
อาอิ๋นกลายเป็นพระชายารุ่ย จวนสกุลกู้ยืนอยู่ข้างเดียวกับองค์ชายสามในการช่วงชิงบัลลังก์ ด้วยการช่วยเหลือจากสกุลกู้ในที่สุดองค์ชายสามจึงได้เป็นฮ่องเต้ ส่วนอาอิ๋นได้เป็นฮองเฮา ในเวลานั้นสกุลกู้เฟื่องฟูและเป็นที่โปรดปรานเป็นอย่างมาก
แต่นั่นคือจุดเริ่มต้นของหายนะ พี่ใหญ่ซึ่งเป็นตุลาการของศาลต้าหลี่ เขาไขคดีจนประสบความสำเร็จมากมายเป็นที่รักของผู้คน แต่แล้วกลับมีคดีที่ทำให้เขาพลาด บังเกิดความไม่ยุติธรรม ชื่อเสียงเขาจึงถูกทำลายภายในชั่วข้ามคืน ในที่สุดสกุลกู้จึงได้ถูกสอบสวน
มิหนำซ้ำอีกหนึ่งปีถัดมา พี่รองของเขาเสียชีวิตในสนามรบกับบิดาซึ่งเป็นแม่ทัพไม่เหลือแม้แต่ศพนำกลับมาทำพิธี มารดาทนความเจ็บปวดไม่ไหว อาการทรุดลงจนนางเสียชีวิตอีกสองเดือนถัดมา สกุลกู้จบลงด้วยโศกนาฏกรรม
เหลือเพียงกู้หวนจิ่นเพียงคนเดียวเท่านั้น กู้หวนจิ่นในฝันหาใช่หนุ่มเจ้าสำราญคนเดิมไม่ เขากลายเป็นเจ้าหน้าที่ศาลต้าหลี่ อายุยังน้อยและมีอนาคตสดใส แม้ว่าสกุลกู้จะถูกทำลาย ตราบใดที่เขายังอยู่และอาอิ๋นยังต้องการความสนับสนุนจากสกุลกู้เขาย่อมอยู่เพื่ออาอิ๋น น้องสาวของเขา
แต่แล้วกู้หวนจิ่นก็ได้รับรู้ว่าคดีของพี่ใหญ่นั้นเกี่ยวข้องกับการตายของบิดาและพี่รองในสนามรบ เขาจึงแอบสืบสวนคดีทั้งหมดนี้
หลังจากการสืบสวนที่ยากลำบากเขาจึงได้เบาะแสว่า คนที่อยู่เบื้องหลังการล่มสลายของสกุงกู้คืออาอิ๋น กู้หวนจิ่นแทบไม่เชื่อ เขาจึงได้ไปถามนาง กู้อิ๋นเล่าความจริงทั้งหมดให้เขาฟัง ว่าที่พี่ชายตัดสินคดีไม่ยุติธรรม เป็นเท็จ เพราะต้องการช่วยเหลือนาง นางจำเป็นต้องเสียสละพี่ชายเพราะชื่อเสียงของตนเอง
ฮ่องเต้อิจฉาบิดาเพราะความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ของสกุลกู้เปรียบเสมือนหอกข้างแคร่ นางจึงตัดสินใจตัดเสบียงอาหารปล่อยให้บิดาและพี่รองตายในสนามรบ! กู้อิ๋นเสียสละคนสกุลกู้ทั้งหมดเพื่อปกป้องตนเอง คนที่รักนางได้กลายเป็นเครื่องมือในการแสวงหาอำนาจของนาง ส่วนกู้อิ๋นได้ชื่อว่าเป็นฮองเฮา มารดาของแผ่นดิน
นี่ไม่ใช่น้องสาวที่เขารักที่สุด แต่เป็นงูพิษ สกุลกู้ที่ดีงามต้องถูกทำลายลงแบบนั้น กู้อิ๋นสารภาพความจริงจนหมดสิ้น นางย่อมไม่ปล่อยเขาไป เมื่อดาบยาวแทงทะลุหน้าอก หัวใจของกู้หวนจิ่นเต็มไปด้วยความแค้น เขาอยากจะบีบคอนางให้ตายตกไปตามกัน! ในขณะนั้นเองที่กู้หวนจิ่นได้คิดก่อนตายว่า กู้อิ๋นเป็นคนทวงหนี้ หากสกุลอิ๋นจำนางไม่ได้และไม่ได้รับนางเข้าสกุลมาตั้งแต่แรก สกุลกู้คงไม่ล่มสลายเช่นนี้!
กู้หวนจิ่นสะดุ้งตื่นจากฝันร้าย เขาหายใจหอบราวกับปลาเกยตื้น หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นๆ มือวางที่หน้าอก หัวใจเขาเต้นตึกตักเต็มไปด้วยความกลัวและตื่นตระหนก
กู้หวนจิ่นหันไปดูรอบๆ พบว่านี่เป็นห้องนอนของเขา
โชคดีที่เป็นเพียงแค่ความฝัน
โชคดีที่คนสกุลกู้ยังอยู่ดีมีสุข ที่จริงเขาฝันแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว เพราะความฝันนั้นเขาจึงไม่ค่อยชอบกู้อิ๋น อีกทั้งยังต้องการเป็นเพียงหนุ่มเจ้าสำราญไปวันๆ มากกว่าจะเป็นเจ้าหน้าของศาลต้าหลี่
แต่อย่างไรก็ตาม ฝันร้ายเมื่อครู่กลับเหมือนเป็นชิ้นส่วนแต่ละชิ้นที่นำมาเรียงต่อกันจนสมบูรณ์ราวกับเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง
กู้หวนจิ่นลูบหน้าอกของตน ความเจ็บปวดจากคมดาบที่แทงทะลุหน้าอกนั้นชัดเจนจนราวกับไม่ใช่ความฝัน
มันไม่ใช่แค่ความฝัน…
กู้หวนจิ่นปวดหัวอย่างแรง ความทรงจำหลั่งไหลเข้ามา มันเกิดขึ้นจริง เขากลับมามีชีวิตอีกครั้งหนึ่ง!
วันนี้กู้อิ๋นยังไม่ได้เข้าพิธีอภิเษกสมรสกับองค์ชายสาม บิดา มารดา พี่ใหญ่และพี่รองของเขายังอยู่กันครบถ้วน ตราบใดที่กู้อิ๋นตาย คนในสกุลกู้ทั้งหมดจะไม่กระทำผิดอีก ร่างกายของกู้หวนจิ่นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า เขาหยิบดาบที่แขวนอยู่บนกำแพงเปืดประตูแล้วเดินออกไป
ยามนั้นฟ้าสางแล้ว บ่าวรับใช้เดินไปมาโค้งหัวคำนัลเขา
“คุณชายสาม” เมื่อบ่าวรับใช้เงยหน้าขึ้นเห็นใบหน้าจของกู้หวนจิ่นเขาตกใจมากจนถอยหลังไปสองสามก้าว คุณชายสามดวงตาแดงก่ำ ใบหน้าซีดเผือดอย่างน่ากลัว
กู้หวนจิ่นเดินไปที่เรือนพักอาศัยของกู้อิ๋น เมื่อเห็นกู้หวนจิ่นมาหา กู้อิ๋นดีใจมาก
“พี่สามท่านมาหาข้าแต่เช้าเลยหรือ?”
ไม่ช้านางก็รับรู้ว่ากู้หวนจิ่นมีท่าทางผิดปกติไปมาก ดวงตาเขาเป็นสีแดง ร่างกายเต็มไปด้วยรังสีแห่งการฆ่าฟัน เขาแทงดาบไปที่กู้อิ๋น
“พี่สาม!” กู้อิ๋นกรีดร้องหลบหลีกอย่างรวดเร็ว สาวใช้รับไปสกัดกั้นเอาไว้ เดิมทีกู้อิ๋นมีสาวใช้ข้างกายสองคนคือจู๋เยว่กับจุ้ยอวิ๋น
จุ้ยอวิ๋นมีหน้าที่ดูแลชีวิตประจำวันของนาง ส่วนจูเยว่เปรียบเสมือนมีดดาบของนาง ตอนนี้จู๋เย่วไม่ได้อยู่กับนางแล้ว เปลี่ยนเป็นสาวใช้คนอื่น คนนี้ไม่คล่องแคล่วเท่าจู๋เยว่ นางจึงปกป้องกู้อิ๋นไม่ได้ดีนัก
กู๋อิ๋นหน้าซีดด้วยความตกใจ นางวิ่งหนีกู้หวนจิ่นซึ่งไล่ตามนางมาอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการฆ่านาง
“พี่สาม นี่ข้าเองกู้อิ๋น!” กู้หวนจิ่นไม่สนใจ นางเป็นคนเลวหากนางตายเสีย สกุลกู้จะไม่จบลงแบบนั้นอีก
เมื่อดาบกำลังจะแทงลงที่หน้าอกของกู้อิ๋น ก็มีดาบอีกเล่มมาสกัดช่วยเอาไว้ได้ทัน
กู้อิ๋นหน้าซีดเมื่อเห็นคนที่มาช่วยนางร้องเรียกเขาอย่างน่าเวทนา
“พี่ชาย” กู้หวนเนี่ยนใบหน้าตึงเครียดเขาปกป้องกู้อิ๋นไว้ที่ด้านหลัง เขาใช้ดาบสู้กับกู้หวนจิ่นด้วยทักษะและฝีมือที่ดีกว่า ในไม่ช้าดาบในมือของกู้หวนจิ่นกระเด็นหลุดไป หากเขายังไม่ยอมแพ้ เขาวิ่งเข้าหากู้อิ๋นต้องการจะฆ่านางด้วยมือเปล่าของเขา
“กู้หวนจิ่น!เจ้าเป็นบ้าไปแล้วหรือ?” พี่ใหญ่คว้าตัวเขาเอาไว้แล้วตีเขาอย่างแรง กู้หวนจิ่นมองพี่ใหญ่ด้วยดวงตาแดงก่ำ
“นางมาทวงหนี้พวกเรา นางจะทำร้ายสกุลกู้ทั้งครอบครัว ข้าจะฆ่านาง”
กุ้หวนเนี่ยนขมวดคิ้ว เขาทำให้กู้หวนจิ่นหมดสติแล้วให้สาวใช้นำเขาไปที่ห้องขังเขาไว้
กู้อิ๋นกลัวมาก
“พี่ใหญ่ !” นางร้องไห้โผเข้าหาพี่ชาย
“พี่ใหญ่เกิดอะไรขึ้นกับพี่สาม น่ากลัวเหลือเกิน”
“ไม่ต้องกลัวๆ มีพี่ใหญ่อยู่กับเจ้าแล้ว เจ้าไม่ต้องกลัว” กู้หวนเนี่ยนปลอบนางอย่างนุ่มนวล กู้อิ๋นขมวดคิ้ว เหมือนว่าพี่สามต้องการจะฆ่านาง!
ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ นางรู้สึกว่าเหตุการณ์เริ่มควบคุมไม่ได้ขึ้นทุกที
“มีพี่ชายอยู่ พี่ไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายเจ้าได้หรอก” กู้อิ๋นพยักหน้า
“ข้าหวังว่าพี่สามจะหายป่วยให้เร็ววัน” กูอิ๋นพึมพำก่อนจะหันไปมองกู้หวนเนี่ยน “พี่ใหญ่ ท่านได้ข่าวของจู๋เยว่บ้างไหม?มีข่าวลือว่าข้า…”
กู้อิ๋นลอบสังเกตพี่ชาย กู้หวนเนี่ยนได้ยินข่าวลือเช่นกัน แต่เขาเชื่อในตัวของน้องสาว
“ข่าวลือย่อมเป็นข่าวลือ เมื่อพี่คลี่คลายคดีได้ ข่าวลือจะคลี่คลายไปเอง” กู้หวนเนี่ยนตอบนาง เมื่อกู้อิ๋นเห็นว่าพี่ชายไม่ได้สงสัย นางจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก