บทที่348 เธอกล้ามาทำร้ายฉัน
ลี่จีถองเองก็เป็นถึงคุณนายผู้ร่ำรวยของตระกูลลี่ เคยถูกคนไม่เกรงใจขนาดนี้ที่ไหนกัน เลยพยายามดิ้นให้หลุดจากมือของลี่จุนถิง
“ลี่จุนถิง！คุณทำอะไรน่ะ！คุณไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาเลยหรือไง！” ลี่จีถองตะโกนใส่ลี่จุนถิงด้วยความโกรธ
ในตอนนี้ลี่จุนถิงไม่อยากจะสนใจคำของลี่จีถองเลย คิดเพียงว่าต้องให้ลี่จีถองชดใช้ให้ได้
“ฉันเห็นคุณเป็นป้านะ แล้วคุณเห็นฉันเป็นอะไร？” ลี่จุนถิงหัวเราะเสียงเย็นชาออกมา ในแววตามาความไม่แยแสอยู่ “คุณทำอะไรกับถวนจื่อ ในใจคุณไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอไง？ตอนนี้ยังกล้ามาพูดว่าเป็นป้าอีก？”
ท่านปู่ลี่เห็นลี่จุนถิงโกรธขนาดนั้น ตอนแรกจะพูดอยู่บ้าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป
ตอนแรกเขายังอยากจะปกป้องลี่จีถอง แต่คิดไม่ถึงเลย ว่าเรื่องนี้ลี่จีถองจะเป็นคนทำ
ในเมื่อลี่จีถองเป็นแบบนี้แล้ว ท่านปู่ลี่เองก็คิดว่าถ้าเกิดตัวเองไม่ออกหน้าช่วยเธอ จะรู้สึกผิดไปหน่อย
“จีถอง เรื่องนี้คุณผิดนะ” ท่านปู่ลี่พูดให้ลี่จีถองฟังด้วยความจริงจัง
เมื่อเห็นท่านปู่ลี่ที่ปกป้องตัวเองมาตลอดมีท่าทีแบบนี้ ในใจของลี่จีถองก็อดไม่ได้ที่จะโกรธขึ้นมา
“พ่อ ตอนนี้คุณยังช่วยคนนอกอีกเหรอ？เจียงซิ่งหวีเป็นลูกของเจียงหยุนเอ๋อ ถึงแม้ว่าฉันจะทำอะไรเขาไปจริงๆ คุณเองก็ทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ”
ลี่จีถองยังมองไปทางท่านปู่ลี่เพื่อขอความช่วยเหลือกับตัวเองต่อหน้าลี่จุนถิงด้วย แต่เห็นได้ชัดเลย ว่าครั้งนี้ท่านปู่ลี่มีแต่จะทำให้เธอผิดหวัง
เมื่อเห็นลี่จีถองไม่มีท่าทีจะรู้สึกผิดเลย ในใจของท่านปู่ลี่เลยผิดหวังกับเธอมาก
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้รู้สึกดีกับถวนจื่อมากมาย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทนการกระทำของลี่จีถองได้
ถึงแม้ว่าท่านปู่ลี่จะตามเช็ดตามล้างให้ แต่ในใจกลับมีความคิดนี้อยู่บ้าง
ดังนั้นเมื่อเห็นลี่จีถองเป็นแบบนี้ ในใจของเขาก็คิดว่าลี่จีถองนั้นหัวทึบเกินไป มันทำให้เขาไม่รู้ว่าจะสอนอย่างไรดี
ท่านปู่ลี่ส่ายหัวด้วยความผิดหวัง พลางยกมือให้ลี่จุนถิงเบาๆ เพื่อบอกว่าให้เขาพาลี่จีถองไป
ลี่จีถองเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ แต่ยังพยายามดิ้นให้หลุดจากมือของลี่จุนถิงด้วยความไม่ฟัง
“ปล่อยฉันนะ！”
“ตอนนี้ตามใจคุณไม่ได้แล้ว” ลี่จุนถิงมีท่าทีแข็งขัน ก่อนจะลากลี่จีถองขึ้นรถไป
ถึงแม้ว่าจะถูกลี่จุนถิงพาขึ้นรถไปแล้ว ลี่จีถองก็ยังไม่สงบ บ่นลี่จุนถิงตลอดทางว่าจะต้องผิดหวังที่ทำแบบนี้กับตัวเอง
แต่ว่า สำหรับการข่มขู่ของเธอ ลี่จุนถิงไม่ได้สนใจเลย
เพียงไม่นาน ลี่จุนถิงก็ขับรถพาลี่จีถองไปที่โรงพยาบาล แล้วพาลี่จีถองลงมาโดยที่ไม่ได้พูดอะไร
ลี่จุนถิงไม่เกรงใจลี่จีถองเลย ดังนั้นก็เลยจับเสียจนลี่จีถองเจ็บแขน ทำให้เธอเริ่มกัดฟัน
“คุณเบามือหน่อยได้ไหม？” ลี่จีถองพูดกับลี่จุนถิงด้วยความไม่พอใจ เหมือนไม่ได้รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองมาเป็นแบบนี้ได้อย่างไร
ลี่จุนถิงจ้องเธออย่างเย็นชา ก่อนจะพูดขึ้น： “ตอนที่คุณวางยาถวนจื่อ ทำไมไม่คิดบ้างว่าเขาเจ็บปวดขนาดไหน？”
ลี่จีถองอึ้งไป จากนั้นก็รีบแก้ต่าง： “คุณเอาอะไรมาพูดว่าฉันเป็นคนทำงั้นเหรอ？”
ถึงแม้ว่าลี่จีถองจะไม่ยอมรับสักที ลี่จุนถิงเองก็ทำได้เพียงยิ้มอย่างเยือกเย็น แล้วพาลี่จีถองไปหาถวนจื่อที่ห้องพักผู้ป่วย เพื่อให้เธอขอโทษถวนจื่อ
เมื่อมายืนอยู่หน้าเตียงผู้ป่วย หน้าของลี่จีถองก็มีแต่ความไม่เต็มใจ แล้วไม่พูดอะไรออกมาอยู่นาน
ลี่จุนถิงจ้องเธอ สุดท้ายก็เร่งเธอ： “เป็นใบ้แล้วเหรอ？”
เจียงหยุนเอ๋อยังไม่เข้าใจ ว่าทำไมลี่จุนถิงถึงพาลี่จีถองมาที่นี่ ก่อนจะได้ยินลี่จุนถิงเปิดปากพูดขึ้น： “เธอวางยาในอาหารของถวนจื่อ ฉันเลยพาเธอมาขอโทษถวนจื่อโดยเฉพาะ”
เมื่อได้ยินแบบนี้ เจียงหยุนเอ๋อก็เลือกขึ้นหน้ามาทันที ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะมองลี่จีถองด้วยความโกรธ
“ลี่จีถอง คุณนี่มันใจร้ายจริงๆ เลยนะ！”
เจียงหยุนเอ๋อที่อดทนต่อลี่จีถองมานานแต่ตอนนี้ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เมื่อนึกถึงความเจ็บปวดที่ถวนจื่อได้รับ เธอก็ตบลี่จีถองอย่างเต็ม
ลี่จีถองคิดไม่ถึงเลยว่าเจียงหยุนเอ๋อจะมีมุมนี้ด้วย ก่อนหน้านี้เธอคิดมาตลอดว่าเจียงหยุนเอ๋อนั้นเป็นพวกไม่สู้คนเท่านั้นเอง
“ทำไมคุณเลวได้ขนาดนี้？ถวนจื่อเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง คุณทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไรกัน？”
เจียงหยุนเอ๋อด่าลี่จีถองขึ้นมา
เมื่อเห็นเจียงหยุนเอ๋อโกรธแบบนั้น ลี่จีถองเองก็เพิ่งจะมีสติกลับมา ว่าเมื่อครู่……ถูกเจียงหยุนเอ๋อตบแล้ว！
ลี่จีถองไม่ยอมให้ใครมาทำให้ตัวเองรู้สึกแย่แบบนี้แน่นอน เลยยกมือขึ้นเพื่อจะตบเจียงหยุนเอ๋อคืน
“คุณคิดว่าคุณเป็นใครเหรอ？กล้ามาทำร้ายฉัน！”
เมื่อเห็นลี่จีถองเหมือนเป็นบ้าไป ลี่จุนถิงก็ขมวดคิ้ว แล้วรีบเข้าไปหยุดเธอเอาไว้
ในตอนนั้น ท่านปู่ลี่ที่ยังอดเป็นห่วงไม่ได้ก็รีบตามมาที่ห้องพักผู้ป่วย เมื่อเห็นหน้าของลี่จีถองที่บวมแดง ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เห็นด้วยกับการกระทำของลี่จีถองในครั้งนี้เลย แต่เมื่อเห็นลี่จีถองถูกทำร้าย ในใจก็ยังรู้สึกไม่ดีเหมือนเดิม
ยิ่งในสถานการณ์แบบนี้ เห็นท่าทีในห้องพักผู้ป่วย ก็รู้ได้ทันทีว่าคนที่ทำร้ายน่าจะเป็นเจียงหยุนเอ๋อที่เคยไม่ได้ใส่ใจ
“พ่อ คุณรีบมาจัดการนังนี่เร็ว！เธอกล้ามาตบฉัน！”
เมื่อเห็นท่านปู่ลี่ออกมา ลี่จีถองก็รีบเรียกท่านปู่ลี่เหมือนขอความช่วยเหลือในทันที
ท่านปู่ลี่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสาร ลี่จีถองนั้น ทำไมไม่รู้จักเบาลงหน่อย？ก่อนหน้านี้ทำไมเขาไม่รู้เลย ว่าลี่จีถองจะมีมุมนี้ด้วย
เมื่อคิดได้แบบนี้ ท่านปู่ลี่ก็รู้สึกแย่ขึ้นมาไม่น้อย
“จีถอง คุณรู้ไหมว่าคุณทำอะไรลงไป？”
เมื่อเห็นว่าท่านปู่ลี่เองก็ไม่ได้อยู่ข้างเธอ ลี่จีถองเองก็หัวเราะขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
“ฮ่าๆ เจียงหยุนเอ๋อ คุณรู้ไหม ว่าทำไมฉันถึงทำแบบนี้？”
“คุณยอมรับได้แล้วเหรอ？”
แววตาของลี่จุนถิงนั้นมืดมัวลง ก่อนจะพูดขึ้น
เมื่อครู่ลี่จีถองยังไม่ยอมรับอยู่เลย แต่ทว่า……ตอนนี้กลับยอมรับอย่างง่ายดายเหรอ？
“ทำไม？”
เจียงหยุนเอ๋อขมวดคิ้วเบาๆ เมื่อเห็นความโกรธในแววตาของลี่จีถอง ในใจก็ยังไม่เข้าใจ
เธอจะไม่ได้แล้วว่าเคยไปมีเรื่องกับลี่จีถองตอนไหน