ตัวแทนขายยาในเสื้อสูทนั้นเดินไปเดินมาอยู่ในงาน พวกเขาดูแลหมอเป็นอย่างดี เพราะตัวแทนขายยาที่ดีบางคนสามารถทำได้กระทั้งจัดผ้าม่าน, ผ้าคลุมเตียงขนย้ายงาน, จัดหาผ้าเช็ดชิ้นเล็ก, และแม้กระทั้งเตรียมสำลีในการผ่าตัด …
ถ้าพูดจริงๆแล้วตัวแทนขายนั้นไม่จำเป็นจะต้องบริการทุกอย่างให้กับแพทย์ แต่กลับกันแพทย์กับขาดตัวแทนขายยาไม่ได้เนื่องมาจากการสั่งยาทุกอย่างจะต้องผ่านตัวแทนขายยา
อีกทั้งตัวแทนขายยาทุกวันนี้แทบจะเหมือนเลขาของแพทย์ แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ทำงานกับพวกแพทย์แล้วในฐานะตัวแทนขายยาเขาก็ยังสามารถทำงานในอุตสาหกรรมบริการอื่นๆได้เพราะความสามารถที่หลากหลาย
ในขณะเดียวกันแพทย์ไม่สามารถทำงานได้หากไม่มีพวกตัวแทนขายยา เป็นเพราะแพทย์ต้องการตัวแทนขายยามันทำให้บริษัท ทางการแพทย์ทำการสรรหาตัวแทนขายยาเพื่อตอบสนองความต้องการของแพทย์
ยิ่งแพทย์มีความสามารถมากเท่าไรพนักงานขายยาก็ยิ่งมีความต้องการมาก แพทย์บางคนแทบจะสั่งอาหารมาทานไม่เป็นถ้าไม่มีตัวแทนขายยา เพราะเขาเหมือนถูกบริการอยู่ตลอดเวลาเหมือนผู้ป่วยติดเตียงที่ต้องคอยป้อนอาหารให้
ตัวแทนขายยาคือคนที่ยืนอยู่เบื้องหลังเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทั้งหมด
*ปัง.*
หวางมาชิ ปิดแฟ้มปกแข็งของ [การเรียนรู้ด้วยตนเองมในการเป็นตัวแทนขายยา] เขารู้สึกกระปรี้กระเปร่ามากและเขาก็รู้สึกว่าเขาเต็มไปด้วยพลังงานบวก
เขาเหยียดแขนของเขาเพื่อปิดหน้าต่างรถแท็กซี่และเขามองออกไปที่โลกที่วุ่นวายในเวลากลางคืน ทันใดนั้นสปิริตของความกล้าก็ลุกโชนขึ้นและเขาก็เริ่มร้องเพลงอย่างเงียบ ๆ “คลื่นที่ไม่มีที่สิ้นสุดมาและไปไม่มีที่สิ้นสุดน้ำไหลหมื่นไมล์ … “
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไปเที่ยวเพื่อทำธุรกิจและเขาก็ออกไปเที่ยวในเมืองใหญ่ระดับนานาชาติ
ในใจของ หวางมาชิ มีความต้องการที่จะพิสูจน์ตัวเองในเมืองใหญ่ระดับนานาชาติแห่งนี้ เขาต้องการกลับไปที่เมืองหยุนหัวพร้อมกับพิสูจน์ความสามารถของเขาในมหานครระหว่างประเทศเพื่อให้ทุกคนใน บริษัท ฉางซีเมดิคัลสามารถเห็นถึงความสำคัญของเขา
แม้จะเป็นเพียงความคิด หวางมาชิ ก็อดหัวเราะไม่ได้
“เรามาถึงปลายทางของคุณแล้ว 146 หยวน” คนขับรถแท็กซี่จ้องที่ หวางมาชิ จากกระจกมองหลัง
“ปัดเศษให้หน่อย” หวางมาชิ แสดงรอยยิ้มของเขา รอยยิ้มของเขาทรงพลังมากและโดยปกติแล้วเขาจะไม่แสดงออกมา
คนขับรถแท็กซี่เงียบไปสองสามวินาทีก่อนจะพูดว่า “จากนั้น 145 หยวน”
.. …
ในขณะที่เขาดูไฟท้ายบนรถแท็กซี่ที่ถอยกลับ หวางมาชิ หันกลับมาด้วยความรังเกียจและเขาพูดคำพูดของแอลสันเบริด์เวก อย่างเงียบ ๆ “ฉันเป็นอย่างนี้ แต่ฉันไม่ได้เป็นฉันเมื่อวานนี้”
เขาทำซ้ำสามครั้งอย่างเงียบ ๆ หวางมาชิ จึงเปิดข้อความโทรศัพท์ของเขาอีกครั้งและยิ้มในขณะที่ดูเงินเดือนห้าหลักล่าสุดที่ได้รับการฝากเข้าบัญชีของเขา
ตอนนี้เขาเป็นนักการตลาดระดับทองคำเพราะเขาทำงานได้มากกว่าหลักหมื่นต่อเดือน มันทำให้หวางมาชิในช่วงนี้เขาส่องกระจกทุกวัน ‘ฉันรู้สึกภาคภูมิใจในค่าแรงที่เพิ่มขึ้นของฉันหรือไม่? ฉันมีความจองหองหลังจากรายได้ของฉันเพิ่มขึ้นอย่างมากหรือไม่? ฉันควรจะได้รับอนุญาต…เพื่อให้อัตตาของฉันพองตัวมากจนมันกลายเป็นขนาดของสนามฟุตบอลหรือไม่? ‘
“สวัสดีโปรดลงทะเบียนในระบบลงทะเบียนเข้า – ออก” ยามที่ประตูตะโกนที่ หวางมาชิ ก่อนที่เขาจะถามอีกครั้ง “คุณมาจากองค์กรใดคุณนำบัตรเชิญมาด้วย”
“ฉันเป็นตัวแทนขายยาจากบริษัทฉางฉีเมดิคัล” ความมั่นใจของหวางมาชิลดลงในทันที เพราะตอนนี้เขายังค้างชำระหนี้บัตรเครดิตอยู่
“บริษัท การแพทย์ฉางฉี …โอ้ผมเจอแล้ว” ตอบกลับก่อนที่เขาจะหันไปหา หวางมาชิ และกล่าวว่า “ลงชื่อที่นี่แล้วคุณก็จะได้รับหนังสือ”
“เอาล่ะ.” หวางมาชิ ค่อนข้างคุ้นเคยกับสถานการณ์เช่นนี้
หลังจากที่เดิมมาพร้อมชุดสูทหวางมาชิเขาก็มีการจัดชุดเล็กน้อยก่อนที่เดินเข้าไปในห้องโถงเหมือนนางแบบ
ในเซสชั่นเต็มรูปแบบที่กว้างขวางมี … แพทย์หลายสิบคนกระจัดกระจายไปทั่วที่นั่ง หมอพูดด้วยภาษาที่ไม่รู้จักขณะที่เขาพูดกับกล้อง
หวางมาชิ เคยไปประชุมหลายครั้ง เขารู้ว่านี่เป็นการประชุมที่ยิ่งใหญ่และห้องประชุมหลักเป็นสถานที่ที่ไม่ได้ต้องการให้เขาเข้าไป
หวางมาชิ ยังคงเดินหน้าต่อไปและในไม่ช้าเขาก็พบห้องประชุมเล็ก ๆ สองสามแห่ง เขาถ่ายภาพสองสามภาพอย่างรอบคอบเพื่อวัตถุประสงค์ในการรายงานสำหรับงานของเขาในวันนี้
จากนั้น หวางมาชิเริ่มค้นหาเป้าหมายภารกิจของเขาในวันนี้ – หลิงรัน
หวางมาชิ รู้สึกว่าภารกิจนี้ไม่ยุติธรรมสำหรับเขา
ในมือข้างหนึ่งเขาจะต้องฟังคำสั่งของฉีฉี่ผู้บังคับบัญชาทันที แต่เขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อคำสั่งซื้อที่ได้รับจากผู้อำนวยการฮวงซึ่งเป็นลูกค้าสำคัญของ บริษัท ของเขาได้เช่นกัน
ในทางตรงกันข้าม หวางมาชิรู้สึกโกรธเล็กน้อย
‘ทำไม?! ตอนนี้ฉันมีรายได้มากกว่าหนึ่งหมื่น กระเป๋าของฉันมันเต็มไปด้วยเงิน และ ความสามารถของฉันนั้นมีเหลือล้นแต่ทำไมฉันยังต้องมารับใช้หมอหนุ่มคนนั้นอยู่อีก ‘
ในความทรงจำของ หวางมาชิ การรักษาแบบเดียวกันนั้นสามารถทำได้เฉพาะกับแพทย์ที่เป็นหัวหน้าของแพทย์อย่างน้อยที่สุด
หัวหน้าแพทย์บางคนไม่ได้มีคนมาบริการเมื่อออกไปไหนมาไหน
สำหรับแพทย์อายุน้อยอย่างหลิงรันเงินเดือนของเขาควรเป็นตัวเลขสี่หลักใช่มั้ย
หวางมาชิ เบะปาก เขาได้แต่เพียงอึดอัดอยู่ในใจกับเรื่องนี้ และยังคงยิ้มทักทายกับคนทุกคนที่เขาเดินผ่าน
“คุณมานี้ๆ … ” หมอโบกมือทันทีและเรียกเมื่อเขาเห็น หวางมาชิ ที่สูงและดูแข็งแรง
หวางมาชิ ชี้ไปที่จมูกของเขา “ผม?”
“ได้โปรดยกลำโพงเหล่านี้ไปด้วย” หมอคนนั้นไม่สนใจงานของหวางมาชิ ตอนนี้เขาสั่งคนรอบๆให้ช่วยงานเขา
หวางมาชิ ลังเลอยู่พักหนึ่ง แต่เขายังคงถกแขนเสื้อขึ้นและเริ่มทำงาน
จากนั้นเขาวางลำโพงไปที่จุดที่หมอคนนั้นต้องการ หวางมาชิ ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น “คุณรู้ได้อย่างไรว่าผมจะช่วยคุณ “
เขาดูที่แท็กตรงนั้น มันดูแตกต่างจากคนอื่น
หมอที่อยู่ข้างหน้าเขาใช้มือโอบคอของเขา เขาหัวเราะ“ คนที่ไม่สามารถสั่งได้จะเดินออกไปในขณะที่คนที่เต็มใจจะมาจะเชื่อฟังคำสั่งใช่ไหมคุณเป็นตัวแทนขายยาหรือป่าวหรือเป็นพนักงานใหม่ บริษัท ไหนคุณมาจากไหน ?”
หวางมาชิ รู้สึกว่าเขาติดกับดักเข้าแล้ว เขาตอบกลับไปหลังเดินออกมา “บริษัท ฉางซีเมดิคัลผมทำงานมานานกว่าหนึ่งปีแล้ว”
“คุณเป็นพนักงานใหม่” หมอหัวเราะและกล่าวว่า “ให้ผมสอนคุณอีกอย่างหนึ่งในด้านเวชศาสตร์คลินิกผู้อาวุโสมีความสำคัญมากที่สุดเข้าใจหรือป่าว ไม่ว่าจะเป็นแพทย์อายุน้อยหรือตัวแทนขายยาอายุน้อย ส่วนใหญ่แล้วพวกคนอายุน้อยมักจะโดนแกล้งและโดนสั่งให้ทำนู้นนี้นั้น”
“สิ่งที่คุณพูดมีเหตุผล … ” หวางมาชิ พยักหน้าขณะที่เขาฟัง
เมื่อหมอเห็นว่าเขาเชื่อฟังเขาพูดอย่างสุภาพว่า “เมื่อคุณทำงานในโรงพยาบาลอย่าได้ทำให้พวกผู้อาวุโสไม่พอใจ แต่คุณสามารถสั่งให้คนรุ่นใหม่ทำสิ่งต่าง ๆ ได้ผลจะเหมือนกันไม่ว่าคุณจะสั่งใครก็ตาม รอบ ๆ จะมีบางกรณีที่พิเศษบางครั้ง “
ในระหว่างการสนทนาหมอคนนั้นชี้ไปที่หน้าจอและพูดว่า “อย่าไปยุ่งกับไอ้คนพวกนั้น คุณควรจะไปหาหมอที่อายุต่ำกว่าสามสิบเพื่อไม่ให้ถูกแกล้ง”
หวางมาชิ เงยหน้าขึ้นมองที่หน้าจอ ลำโพงที่เพิ่งจะเสียบกับปลั๊กไฟก็มีเสียงดังขึ้น “คีม! ผ้าโปร่ง!”
เสียงที่คุ้นเคยและเป็นเอกลักษณ์อย่างไม่น่าเชื่อทำให้ หวางมาชิตกใจทันที
“คุณทุกคนมองอะไรอยู่?” หวางมาชิ ถาม
“สตรีมสดที่ผ่าตัเโดยผู้เชี่ยวชาญจากต่างประเทศนี่น่าจะป็นหมอจีน”
หวางมาชิ ตกตะลึงและดูไม่กี่ก่อนที่เขาจะถามว่า “คุณบอกว่ามันเป็นการผ่าตัดจากผู้เชี่ยวชาญต่างประเทศนั่นหมายความว่าดีหรือไม่?”
“ ถูกต้องแล้วฉันได้ยินมาว่ามันเป็นแพทย์ชาวจีนที่มีอายุไม่ถึงสามสิบปีและก็มียอดผู้ติดตามเยอะมาก” หมอคนนั้นส่ายหัวแล้วเขาก็ดูราวกับว่าเขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะคุยกันอีกต่อไป เขากล่าวว่า “คนประเภทนี้เป็นขุมทรัพย์สำหรับโรงพยาบาลทุกแห่งคนปกติอาจไม่สามารถพบเขาได้เขาดูเหมือนคนประเภทหนึ่งที่ต้องการคนที่มีความสามารถสองคนคอยจับตาดูเขาเมื่อเขาทำงานนอกเมือง เข้าใจ?”
หวางมาชิ คิด ‘ฉันไม่เพียง แต่เข้าใจเท่านั้น แต่ฉันก็มาที่นี่เพราะฉันถูกส่งมาดูแลเขาตั้งหาก‘
ทันใดนั้น หวางมาชิ ก็รู้สึกพอใจในตัวเองอีกครั้ง ‘คำพูดของแพทย์มีความหมายว่าอะไร? หมายความว่าฉันมีความสามารถมากเทียบเท่าผู้ชายธรรมดาสองคนอย่างงั้นหรอ ‘
หวางมาชิรู้สึกมั่นใจในตัวเองมากขึ้น
“มันน่าชมเชยมาก” หมอคนนั้นรู้สึกเบื่อและชี้ไปที่หน้าจอ เขาคลิกที่ลิ้นของเขา
หวางมาชิ เห็นอักษรภาษาอังกฤษหนึ่งบรรทัดที่มุมล่างซ้าย เขากล่าวในอายๆว่า“คำชมนั้นมันอ่านว่าอะไร”
“มันบอกว่าการผ่าตัดทำได้ดีและยอดเยี่ยมมาก!” หมอที่ฟังอยู่ก็อิจฉาขณะที่เขาพูดว่า “ฉันคิดว่าชาวต่างชาติไม่มีความรู้ใด ๆ พวกเขามักจะคิดว่าแพทย์ชาวจีนไม่มีทักษะในการผ่าตัดที่ดีตอนนี้พวกเขาได้พบกับคนที่มีความสามารถ เขาเลยชมหมอคนนั้นอย่างออกนอกหน้า “
หวางมาชิ ยังคงกังวลเกี่ยวกับสถานะของหลิงรัน มาก เขาถามว่า “คนที่มีความสามารถ” ในระดับใด
“มันขึ้นอยู่กับว่าคุณเปรียบเทียบกับใคร”
“แล้วผู้เชี่ยวชาญต่างประเทศที่คุณพูดถึงตอนนี้ล่ะ?”
แพทย์ตกใจมากเมื่อได้ยินว่า หากเขาเปรียบเทียบพวกเขาเขารู้สึกว่าผู้เชี่ยวชาญต่างชาติไม่มีทักษะใด ๆ อีกต่อไป
“ การรักษาเอ็นร้อยหวายของหมอคนนั้นน่าประทับใจอย่างแท้จริง เราต้องยอมรับสิ่งนั้นมิฉะนั้นจะไม่มีคนมากมายที่ดูมันอยู่ตอนนี้ใช่ไหม?” แพทย์หัวเราะและดูเหมือนจะยอมรับการถ่ายทอดสดนี้
หวางมาชิ มองไปรอบ ๆ มีคนอย่างน้อยสิบคนยืนรอบๆนั้น เมื่อเขานับจำนวนคนที่นั่นเขาพบว่าจำนวนคนนั้นอัดแน่นอยู่เต็มห้ออง
“พวกเขาทั้งหมดมาที่นี่เพื่อดูการผ่าตัด?” หวางมาชิ ถาม
“ผู้คนมักจะรักที่จะเข้าร่วมในสิ่งที่สนุกในขณะนี้ดูจำนวนผู้ที่ดูการเล่นเกมมีอยู่ราว ๆ สิบคน แต่เราไม่รู้ว่าใครกำลังดูอยู่”
หวางมาชิ มองดูและเขาเห็นชัดเจน 55 ที่มุมล่างซ้ายของหน้าจอ ในทันทีมันเปลี่ยนเป็น 56
“ อย่าบอกนะว่าที่คุณบอกว่าเยอะนั้นคือ 56 คน” หวางมาชิ หัวเราะ
แพทย์ที่อยู่ข้างเขาหัวเราะออกมาหลังจากที่เขาพูดว่า “บางที่หนึ่งผู้ชม … อาจจะหมายถึงมีคนสองร้อยหรือสามร้อยคนกำลังดูอยู่”
เมื่อเขาพูดถึงทฤษฏีเกี่ยวกับจำนวนผู้ชมที่เป็นไปได้ทำให้หวางมาชิล่องรอยอีกครั้ง
สำหรับแพทย์หากมีคนเข้าชมการผ่าตัดหลายร้อยคนก็ถือว่าเป็นการผ่าตัดเพื่อการศึกษาได้แล้ว