ตอนที่ 369 ปฏิกิริยาจากทุกฝ่าย

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

เมื่อ​เห็น​ว่า​เจียง​ซื่อ​พูด​เหมือน​เป็นเรื่อง​ตลก​ ​เจียง​อัน​เฉิง​ก็​ทุบ​อก​ตัวเอง​ ​“​ซื่อ​เอ๋อร​์​เจ้า​ยัง​เด็ก​ ​การ​เป็น​คนดี​ไม่ได้​หมายความว่า​จะ​เหมาะกับ​การฝาก​ชีวิต​ไว้​ได้​นะ​!​”

ยิ่งไปกว่านั้น​เสี่ยว​อวี​๋​ไม่ใช่​คนซื่อ​สัตย์​ ​ไม่เช่นนั้น​ทำไม​ถึง​หลอก​เขา​ ​แถม​ยัง​หลอก​ลูกสาว​เขา​อีกด้วย

ไม่มี​ผู้ใด​น่าเกลียดน่าชัง​ไป​กว่า​เสี่ยว​อวี​๋​แล้ว

“​แต่​ลูก​รู้สึก​ว่า​สามารถ​ฝาก​ชีวิต​ไว้​กับ​คุณชาย​อวี​๋​ได้​”​ ​เจียง​ซื่อ​ยิ้ม​ออกมา​จางๆ

“​แต่ว่า​นั่น​คือ​พระราชวัง​ ​สถานที่​อัน​โหดเหี้ยม​อำมหิต​…​”

เจียง​ซื่อ​ยิ้ม​พลาง​เอ่ย​ตอบ​ ​“​หาก​ไม่​สามารถ​ปกป้อง​ตัวเอง​ได้​ ​ไม่ว่า​จะ​อยู่​ที่ไหน​ก็​ล้วน​อับจน​สิ้นหวัง​ ​สุดท้าย​แล้ว​เรา​ก็​ต้อง​ใช้ชีวิต​อยู่​ต่อไป​อยู่ดี​”

“​ซื่อ​เอ๋อร​์​ ​เจ้า​เชื่อ​ว่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​ไม่​ทำให้​เจ้า​ผิดหวัง​หรือ​ ​เขา​เป็น​องค์​ชาย​ ​จากนี้ไป​หาก​เขา​เกิด​ความรู้สึก​ดี​กับ​หญิง​อื่น​ ​เจ้า​เอะอะโวยวาย​ไป​มัน​ก็​ไร้ประโยชน์​ ​ถึง​เวลา​นั้น​จะ​ไม่มี​แม้แต่​โอกาส​ได้คืน​ดีกัน​”​ ​เจียง​อัน​เฉิง​เอ่ย​พูด​น้ำเสียง​เต็มไปด้วย​ความจริงใจ

เจียง​ซื่อ​หุบ​รอยยิ้ม​ลง​ ​“​ท่าน​พ่อ​ ​พระราช​โองการ​พระราชทาน​การ​แต่งงาน​ได้​แจ้งออก​มา​แล้ว​ ​ถึง​ลูก​จะ​ไม่​ยินยอม​ ​แล้ว​จะ​ทำ​อย่างไร​ได้​”

เจียง​อัน​เฉิง​คิด​เรื่อง​พวก​นี้​ได้​ตั้งแต่แรก​แล้ว​ ​แต่​ก็​พูด​โดย​ไม่​คิดออก​มา​ ​“​เช่นนั้น​แกล้งทำ​เป็น​ป่วย​ ​แล้ว​ก่อนหน้า​ที่จะ​มาสู่​ขอก​็​ทูล​กล่าว​ไป​ว่า​ป่วย​ ​จากนั้น​พ่อ​จะ​แอบ​ส่ง​เจ้า​ออก​ไป​เงียบๆ​ ​หา​ครอบครัว​ที่​น่าไว้วางใจ​ได้​ให้​ลูก​แต่งงาน​ด้วย​ ​ได้​เที่ยว​ชมภู​เขา​แล้ว​ท่อง​นาวา​ ​การ​ใช้ชีวิต​อย่าง​อิสระ​เป็น​สิ่ง​สำคัญ​ที่สุด​”

สถานที่​อย่าง​พระราชวัง​แบบ​นั้น​หาก​ไม่​ระวัง​ก็​อาจ​ตาย​ได้​ ​เขา​ก็​แค่​อยาก​จะ​ให้​ลูกสาว​ได้​ใช้ชีวิต​อย่าง​สุขสบาย

เจียง​ซื่อ​ส่ายหน้า​ ​“​ท่าน​พ่อ​ ​ลูก​ไม่​อยาก​อยู่​อย่าง​หลบ​ๆ​ ​ซ่อน​ๆ​ ​ตลอดชีวิต​ ​ที่​แม้แต่​เป็นตัว​เอง​ก็​เป็น​ไม่ได้​”

ชาติ​ภพ​ที่แล้ว​ได้​เป็น​คนอื่น​มาก​พอแล้ว​ ​ชาติ​ภพ​นี้​นาง​จะ​เป็น​เจียง​ซื่อ​เท่านั้น​!

“​ท่าน​พ่อ​ ​ท่าน​ไม่ต้อง​กังวล​แทน​ลูก​ไป​หรอก​ ​จากนี้ไป​หาก​เยี​่​ยน​อ๋อง​กล้า​ทำให้​ข้า​เสียใจ​…​”​ ​นาง​หยิบ​กรรไกร​ออกมา​จาก​ใน​ตระกร้า​ปัก​ผ้า​แล้ว​วาง​ลง​ตรงหน้า​เจียง​อัน​เฉิง

เจียง​อัน​เฉิง​ตะลึง

เจียง​ซื่อ​ยิ้ม​ร่า​ ​“​ท่าน​พ่อ​วางใจ​เถอะ​ ​เขา​ไม่กล้า​หรอก​”

จนกระทั่ง​เดิน​ออกมา​จาก​เรือน​ไห่​ถัง​ ​นายท่าน​ใหญ่​ก็​ยังคง​รู้สึก​สงสัย​อยู่​ใน​ใจ​ ​ที่​ซื่อ​เอ๋อร​์​หยิบ​กรรไกร​ออกมา​มัน​หมายความว่า​อย่างไร​กัน

ไม่​ ​คง​ไม่ใช่​อย่างที่​เขา​คิด​แน่​!

แต่​ไม่ว่า​อย่างไรก็ตาม​ ​ในเมื่อ​ลูกสาว​ชอบพอ​และ​ยอมรับ​ใน​การ​แต่งงาน​ครั้งนี้​ ​ใน​ฐานะ​ที่​เป็น​พ่อ​ก็​ไม่มีทาง​เลือก​ใด​นอกจาก​อวยพร​ให้​ลูก​มีความสุข

เจียง​อัน​เฉิง​เดิน​ไป​ถึง​เรือน​หมิง​หวา​โดยไม่รู้ตัว

นี่​เป็น​สถานที่​ที่​เขา​อาศัย​อยู่​หลังจาก​แต่งงาน​ ​ตั้งแต่​ภรรยา​ป่วย​ตาย​ก็​น้อยมาก​ที่จะ​มาที​่​นี่​ ​เวลา​ส่วนใหญ่​ล้วน​อยู่​ที่​ห้อง​หนังสือ​หน้า​ลานบ้าน

เรือน​หมิง​หวา​เป็น​เรือน​ที่​กว้าง​ที่สุด​ใน​จวนปั​๋ว​ ​เจียง​อัน​เฉิง​เดิน​เข้าไป​ ​พร้อมกับ​เอา​มือ​ไขว้หลัง​เดิน​วนเวียน​อยู่​ใน​ลาน​กว้าง​ ​สุดท้าย​ก็​หยุด​ลง​ตรงหน้า​แปรง​ดอกไม้

อีก​ไม่​กี่​วัน​ต้น​ยวน​ยาง​เถิง​ก็​จะ​เขียวชะอุ่ม​ขึ้น​มา​อีกครั้ง

เขา​ยกมือ​ขึ้น​ลูบ​ใบ​ที่​เป็น​รอยด่าง​พร้อย​ ​จากนั้น​เอ่ย​พูด​พึมพำ​ออกมา​ ​“​อา​เคอ​ ​เมื่อ​ห้า​ปีก่อน​ข้ามา​บอก​เจ้า​ว่า​อี​เอ๋อร​์​ออกเรือน​แล้ว​ ​และ​ปี​ที่แล้ว​อี​เอ๋อร​์​ก็​กลับมา​อยู่​ที่​เรือน​เรา​ ​ข้า​กลัว​ว่า​เจ้า​จะ​กังวลใจ​เลย​ไม่กล้า​พูด​ ​ครั้งนี้​ที่มา​ ​ข้า​อยาก​จะ​บอก​เจ้า​ว่า​ ​ซื่อ​เอ๋อร​์​ของ​พวกเรา​ก็​จะ​เป็นฝั่งเป็นฝา​แล้ว​ ​เพียง​ชั่วพริบตา​เดียว​ก็​ผ่าน​มานาน​หลาย​ปี​ขนาด​นี้​แล้ว​…​”

เจียง​อัน​เฉิง​ยืน​อยู่​ข้าง​แผง​ดอกไม้​ที่​ทรุดโทรม​อยู่นาน​ถึง​ได้​จากไป

……

เมื่อ​ขันที​อีก​กลุ่ม​หนึ่ง​อ่าน​พระราช​โองการ​ที่​จวน​โซ่ว​ชุน​โหว​เสร็จ​ ​บรรยากาศ​ภายใน​จวน​โซ่ว​ชุน​โหว​เต็มไปด้วย​ความสุข​ ​จึง​พยายาม​รั้ง​ให้​ขันที​อยู่​ดื่ม​ชา

ขันที​ยิ้ม​พลาง​ขอตัว​ลา​ ​“​ไม่เป็นไร​หรอก​นายท่าน​โหว​ ​พวกเรา​ต้อง​รีบ​กลับ​ไปรา​ยงาน​ ​เพราะ​หาก​กลับ​ช้า​กว่า​คนที​่​ไป​แจ้ง​พระราช​โองการ​ที่​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​ ​มัน​จะ​ชี้แจง​เหตุผล​ได้​ยาก​”

“​จวน​ตง​ผิงปั​๋​วงั​้น​หรือ​”​ ​โซ่ว​ชุน​โหว​รู้สึก​งง​เล็กน้อย

“​ใช่​ ​คุณหนู​สี่​แห่ง​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​ยอมรับ​เป็น​พระ​ชายา​ของ​เยี​่​ยน​อ๋อง​แล้ว​”

โซ่ว​ชุน​โหวตก​ใจมา​กก​ว่า​ตอนที่​ได้ยิน​ว่า​ลูกสาว​ตัวเอง​จะ​แต่งงาน​กับ​สู่​อ๋อง​ซะ​อีก​ ​ขนาด​ขันที​เดิน​ออก​ไป​แล้ว​ปาก​ก็​ยัง​อ้า​ค้าง​อยู่

ข่าว​คุณหนู​สี่​แห่ง​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​ได้​เป็น​พระ​ชายา​ของ​เยี​่​ยน​อ๋อง​แพร่กระจาย​ออก​ไป​อย่างรวดเร็ว​ราวกับ​สายฟ้า​แลบ

ทั่วทั้ง​เมืองหลวง​ลุกฮือ​กัน​ขึ้น​มาทัน​ที​

หลังจากที่​เฉิน​ฮุ่ยฝู​ลูกสาว​ของ​หนิง​ลัวจ​วิ​้น​จู่​ได้ยิน​ข่าว​ก็​ลุก​พรวด​ขึ้น​มา​ ​“​เป็นไปได้​อย่างไร​กัน​ ​เจียง​ซื่อ​นาง​สารเลว​นั่น​กลายเป็น​พระ​ชายา​ของ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ไป​ได้​อย่างไร​ ​นี่​ต้อง​เป็นการ​เข้าใจผิด​แน่​!​”

“​หุบปาก​นะ​!​ ​มีพ​ระ​ราชโองการ​ออกมา​แล้ว​ ​จะเข้า​ใจ​ผิด​ได้​อย่างไร​ ​ฮุ่ยฝู​เจ้า​เก็บความ​อารมณ์ร้อน​ของ​เจ้า​ลง​ไป​เลย​นะ​ ​ถูก​ไล่ออก​จาก​งงาน​เลี้ยง​ชมด​อก​เหมย​ยัง​ไม่​ขายหน้า​พอ​อีก​รึ​”​ ​หนิง​ลัวจ​วิ​้น​จู่​ที่รัก​และ​ทะนุถนอม​ลูกสาว​มาต​ลอด​ ​เวลานี้​ ​ไม่ว่า​นาง​จะ​มอง​ลูกสาว​ยังไง​ก็​มี​แต่​ความรู้สึก​ไม่พอใจ

งานเลี้ยง​ชมด​อก​เหมย​ ​เด็กสาว​ที่​มีชื่อเสียง​ด้าน​ลบ​คน​หนึ่ง​ได้​กลายเป็น​พระ​ชายา​อ๋อง​ ​ทว่า​ลูกสาว​ของ​นาง​กลับ​ถูก​ไล่ออก​มาน​อก​ประตู​ ​มัน​แตกต่าง​กัน​ขนาด​นี้​เชียว​หรือ

เฉิน​ฮุ่ยฝู​ไม่​อาจ​นิ่งเฉย​อยู่​ได้

ต้องโทษ​นาง​แซ่เจียง​นั่น​ที่​บังคับ​ให้​นาง​แสดง​ ​นาง​ถึง​ได้​ขายหน้า​ใน​งาน​ชมด​อก​เหมย​มาก​ขนาด​นั้น​ ​นาง​จะ​ไม่มีวัน​ลืม​เรื่อง​นี้​เด็ดขาด​!

“​ท่าน​แม่​ ​นาง​เคย​ถอนหมั้น​ ​เป็นไปไม่ได้​ที่จะ​ได้​เป็น​พระ​ชายา​อ๋อง​!​”

หนิง​ลัวจ​วิ​้น​จู่​กลับ​นิ่งเฉย​ ​“​เรื่อง​ใน​ราชวงศ์​มี​อะไร​ที่​เป็นไปไม่ได้​กัน​”

หาก​พูดถึง​กฎเกณฑ์​ ​ที่จริง​ผู้​ที่​ไม่มี​กฎเกณฑ์​ก็​คือ​พระราชวัง​ต่างหาก

“​มัน​…​มัน​ไม่ใช่​การ​เข้าใจผิด​จริงร​หรือ​”​ ​เฉิน​ฮุ่ยฝู​ค่อยๆ​ ​ยอมรับ​ความจริง​ ​แล้ว​เตรียม​จะ​เดิน​ออก​ไป​ข้างนอก​ ​“​ท่าน​แม่​ข้า​จะ​ออก​ไป​ข้างนอก​สักหน่อย​”

“​เจ้า​จะ​ไป​ไหน​”

“​ข้า​จะ​ไปหา​หมิง​เย​่ว​์​…​”

“​หยุด​อยู่​ตรงนั้น​นะ​!​”​ ​หนิง​ลัวจ​วิ​้น​จู่​มอง​ไป​ที่​ลูกสาว​ของ​ตัวเอง​ด้วย​สีหน้า​เข้มงวด​ ​“​เจ้า​อยู่​ที่​เรือน​เลย​นะ​ ​หน้าตายัง​ไม่ได้​แต่ง​แต้ม​อะไร​เลย​จะ​ไปหา​หมิง​เย​่ว​์​อะไร​กัน​!​”

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​มี​ข่าว​อื้อฉาว​แบบ​นั้น​ ​มีเหตุผล​ใด​ที่​คนชั้นสูง​ใน​วัง​จะ​ไม่รู้​ ​แล้ว​เด็ก​คน​นี้​ยัง​จะ​วิ่งเต้น​ไปหา​อีก

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ที่​ไม่มี​วาสนา​ได้​ไปร​่ว​มงาน​ชมด​อก​เหมย​ก็ได้​ทราบ​ข่าว​จาก​ปากของ​พี่ชาย​เช่นเดียวกัน

“​ทำไม​เจ้า​เจียง​จั้น​ถึง​โชคดี​ขนาด​นี้​ ​เดิม​ยัง​อยาก​จะ​หา​โอกาส​สั่งสอน​มัน​สักหน่อย​ ​แต่​ตอนนี้​มัน​กลับกลาย​เป็น​พี่เขย​ของ​องค์​ชาย​ ​จากนี้ไป​หาก​จะ​ไปหา​เรื่อง​มัน​คง​ไม่​สะดวก​แล้ว​…​”

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ได้ยิน​ชุย​อี้​พูด​บ่น​ฉอดๆ​ ​ไม่​หยุด​ปาก​ ​จึง​เอ่ย​พูดเสี​ยง​เรียบ​ออก​ไป​ ​“​หาก​พี่​พูด​จบ​แล้วก็​ออก​ไป​เถอะ​ ​ข้า​รู้สึก​เหนื่อย​แล้ว​”​

“​นี่​เจ้า​…​”​ ​เมื่อ​ครู่​ชุย​อี้​กำลัง​คิด​ว่า​จะ​บ่น​น้องสาว​ของ​ตัวเอง​ที่​ไม่​พยายาม​ ​หาก​ไปร​่ว​มงาน​เลี้ยง​ชมด​อก​เหมย​ ​ไม่แน่​อาจจะ​มีดี​กว่าน​้​อง​สาว​ของ​เจียง​จั้น​ด้วยซ้ำ​ ​เมื่อ​ประจันหน้า​เข้ากับ​สายตา​อัน​นุ่ม​ลึก​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​จู่ๆ​ ​เขา​ก็​ไม่กล้า​พูด​ออกมา

ไม่รู้​ว่า​เพราะเหตุใด​ ​ตั้งแต่​เล็ก​จน​โต​เขา​ก็​รู้​กลัว​น้องสาว​อยู่เล็ก​น้อย

รอชุ​ยอี​้​ออก​ไป​ ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​เดิน​อ้อม​ไป​ที่​ด้านหลัง​ห้อง​ด้วย​สีหน้า​ไร้ความรู้สึก​ ​พร้อมกับ​ถือ​แส้​ยาว​ไว้​ใน​มือ​แล้ว​เฆี่ยนตี​กวาง​น้อย​ที่​เลี้ยง​ไว้​…

กวาง​ตัว​ขนาด​ปานกลาง​ล้ม​ลง​บน​พื้น​ ​เลือด​ไหล​ออกมา​จาก​ปาก​พร้อมกับ​ชักกระตุก​โดย​ไม่มี​เสียง

น่าเบื่อ​!

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​โยน​แส้​ม้ายา​วอ​อก​ไป​ ​จู่ๆ​ ​ก็​มอง​กวาด​ไป​ที่​สาว​รับใช้​เลี้ยง​กวาง

สาว​รับใช้​ไม่กล้า​เงยหน้า​ ​รู้สึก​ปั่นป่วน​ใน​ท้อง

นี่​เป็น​กวาง​ตัว​ที่​เก้า​แล้ว​ที่​ถูก​คุณหนู​ใหญ่​เฆี่ยน​ตาย​ ​นาง​มีความรู้สึก​ว่า​ไม่นาน​คุณหนู​ใหญ่​อาจจะ​ไม่​อยาก​ใช้​กวาง​มาระ​บาย​ความโกรธ​อีกต่อไป

พอ​ถึง​ตอนนั้น​ ​มัน​จะ​เป็น​อย่างไร

สาว​รับใช้​ไม่​อยาก​จะ​คิด​ต่อ​ ​เมื่อ​ได้ยิน​เสียง​ฝีเท้า​ค่อยๆ​ ​จากไป​ไกล​ ​ก็​นั่ง​นิ่ง​เป็น​อัมพาต​อยู่​กับ​พื้น

……

เมื่อ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ได้ยิน​ข่าว​ก็​รับ​เรียก​เจิน​เหิง​เข้ามา​ทันที

“​เหิง​เอ๋อร​์​ ​ข้ามี​เรื่อง​จะ​บอก​เจ้า​เรื่อง​หนึ่ง​”

เจิน​เหิง​นิ่งเงียบ​ ​แล้ว​ยิ้ม​พูด​ออกมา​ ​“​หาก​จะ​บอก​เรื่อง​ที่​น้อง​เจียง​ซ่อ​ได้รับ​พระราชทาน​ให้​แต่งงาน​กับ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ ​ท่าน​พ่อ​ไม่ต้อง​บอก​ ​ลูก​ทราบ​ข่าว​แล้ว​ขอรับ​”

เวลานี้​มี​ใคร​ผู้ใด​ใน​เมืองหลวง​บ้าง​ที่​ไม่รู้​เรื่อง​คุณหนู​แห่ง​จวน​ตง​ผิงปั​๋​วที​่​เปลี่ยน​จาก​นกกระจอก​กลายเป็น​หงส์

“​เช่นนั้น​เจ้า​…​”

เจิน​เหิง​ยังคง​ยิ้ม​ ​“​ข้า​ไม่เป็นไร​ ​ข้า​สบายดี​”

“​หาก​ไม่เป็นไร​งั้นก็​กลับ​ไป​อ่านหนังสือ​เถอะ​ ​การ​สอบคัดเลือก​ขุนนาง​ใน​ฤดูใบไม้ผลิ​ใกล้​จะ​ถึง​แล้ว​”

เจิน​เหิ​งมุม​ปาก​กระตุก​ขึ้น​มา

นี่​ใช้เวลา​ปลอบใจ​กัน​สั้น​เกินไป​หน่อย​ไหม

“​เหิง​เอ๋อร​์​…​”

เหิง​เอ๋อร​์​หยุด​ลง​ที่​ปาก​ประตู

เจิน​ซื่อ​เฉิง​ลูบ​เครา​ด้วย​ท่าที​สงบเสงี่ยม​ ​“​อะ​แฮ่ม​อะ​แฮ่ม​ ​อัน​ตำรา​นั้น​มีเกียรติ​ดั่ง​หยก​…​”

เจิน​เหิ​งกำ​หมัด​แน่น

เดิม​ใน​ใจ​ก็​รู้สึก​แย่มาก​อยู่​แล้ว​ ​หาก​ตอนนี้​ต่อย​ท่าน​พ่อ​สัก​หมัด​ ​ท่าน​พ่อ​คงจะ​ไม่​ถือโทษ​หรอก​นะ