บทที่ 476 การคัดเลือก
บทที่ 476 การคัดเลือก
หญิงชราเป็นคนไม่เลวเลย แม้ว่าเธอจะรู้สึกแปลก ๆ กับฉู่เหินอยู่บ้าง แต่ก็ยังให้เขาเข้าบ้าน! ทั้งยังพาเขามาที่ห้องครัวและเอาอาหารที่เหลือให้ฉู่เหิน! กับข้าวที่เธอเหลือไว้เป็นนั้นเนื้อสัตว์ป่า มันคือซุปเนื้องู!
ฉู่เหินหิวจนหน้ามืดตามัว เขากินเข้าไปคำโตอย่างไม่สนอะไรแล้ว! อันที่จริงเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองกำลังกินเนื้ออะไรอยู่ ทว่าชายหนุ่มกลับรู้สึกได้ถึงกลิ่นหอมขึ้นจมูก! หญิงชราที่เห็นฉู่เหินกินไปดมไปก็ยิ้มอย่างใจดี!
“พ่อหนุ่ม เธอมีครอบครัวรึเปล่า” คำพูดของหญิงชราทำให้ฉู่เหินตะลึงไปอึดใจหนึ่ง แต่เขาไม่สามารถพูดความจริงออกไปได้ เพราะไม่ดูว่าจะเป็นอันตรายอะไรหรือเปล่า!
“ผมอยู่ตัวคนเดียว เดินทางไปเรื่อย!” พอฉู่เหินพูดปดไปก็กลับมากินอีกครั้ง! แต่กินเข้าไปเท่าไรก็ยิ่งไม่อิ่มสักที กลับเป็นพลังในร่างกายที่ทะลักออกมาแทน ชายหนุ่มรีบตรวจสอบร่างกายตัวเองทันที ก่อนจะพบว่าภายในร่างของเขานั้นได้ถูกเติมจนเต็มแล้วด้วยแก่นสารบางอย่าง!
แก่นสารนั้นเป็นพลังทั้งหมด ถ้าพวกมันสามารถเอามาใช้ได้ล่ะก็ น่ากลัวว่าคงทำให้พลังวรยุทธ์ของตัวเขานั้นเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน! แต่ที่ฉู่เหินไม่เข้าใจเลยก็คือแก่นสารพวกนี้มาจากไหน ชายหนุ่มก้มมองอาหารที่เขาเพิ่งกิน และเข้าใจว่ามันคงมาจากอาหารพวกนี้นี่แหละ!
เดิมทีร่างกายของเขาก็ดูดซึมพลังพวกนี้อย่างรวดเร็วอยู่แล้ว ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้กินเวลาไม่กี่นาที เขาก็สามารถดูดซึมพลังเอาไว้ได้ทั้งหมด อีกทั้งฉู่เหินยังพบว่าขั้นพลังของเขาดูคล้ายจะใกล้ทะลวงเป็นขั้นจักรพรรดิดาราระดับกลางแล้ว! นี้ทำให้เขารู้สึกดีใจมาก
แต่ถึงจะดีใจแค่ไหนฉู่เหินก็ต้องหยุดกินอาหารในมือ! เพราะเขารู้สึกว่าอาหารพวกนี้น่ากลัวว่าจะไม่ธรรมดา ถ้าเขากินต่อไปล่ะก็ มันคงไม่น่าจะดีเท่าไร ถึงตอนนั้นเห็นทีจะท่าไม่ดีแล้ว!
หญิงชราที่เห็นฉู่เหินถอยออกมา ก็ยกมือชื่นชม “พ่อหนุ่ม ในเมื่อเธอตัวคนเดียว ส่วนฉันก็เป็นยัยแก่ตัวคนเดียวเช่นกัน เธอมาเป็นหลานชายฉันเถอะ!” พอฉู่เหินได้ยินดังนั้น เขาก็คุกเข่าไม่พูดไม่จาและพูดว่าท่านน้า
หญิงชราที่เห็นดังนั้นก็ดีใจ “ในเมื่อเธอเรียกฉันว่าน้า งั้นฉันจะชี้ทางเลือกให้เธอ ดูแล้วเธออายุไม่เยอะ แต่กลับมีพลังที่น่าตกใจขนาดนี้ ต้องเป็นอัจฉริยะสักโลกหนึ่งแน่ ๆ! อย่างไรก็ตาม ที่โลกใบนี้ พลังที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือขั้นบรรพกาลดารา และนี้ก็ถึงการแข่งขันขององค์จักรพรรดิพอดี! ถ้ายังไงเธอก็ลองไปสมัครดูเถอะ!”
“ถ้าเธอสามารถเอาใจองค์จักรพรรดิได้ ไม่แน่ว่าสถานะของเธออาจจะเปลี่ยนเป็นฮองเฮาก็ได้! แม้ว่าจะทำไม่ได้ แต่การได้รับความเมตตาจากองค์จักรพรรดิ ถ้าได้ของวิเศษในคลังมา มันก็จะทำให้เธอเลื่อนขั้นเร็วยิ่งขึ้น!”
ฉู่เหินได้ยินแบบนั้นก็เบิกตากว้าง! ทำท่าเหมือนจะไม่อยากเชื่อ “ท่าน องค์จักรพรรดิเขาก็มีมังกรเหมือนกับผมนะ!” แค่คิดถึงตรงนี้ฉู่เหินก็ตัวสั่นแล้ว! หลังจากนั้นในหัวเขาก็คิดภาพตัวเองใส่ชุดผู้หญิงคุกเข่าตรงหน้าผู้ชายใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเครา
ในมือถือแก้วเหล้ายิ้มเต็มหน้าแล้วพูด พระสวามีเชิญดื่ม! คิดถึงตรงนี้เขาก็ขนลุกแล้ว! ถ้าเขาต้องทำอย่างงั้นจริงๆ คงเศร้าใจไปตลอดชีวิตแน่!
“นี้เธอคิดอะไรเนี่ย องค์จักรพรรดินางเป็นผู้หญิง! อีกทั้งเมื่อเธอได้เข้าวังไปแล้ว ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นสามีของนางสักหน่อย! นอกเสียจากองค์จักรพรรดิจะสนใจเธอ! อีกอย่างคนมาคัดเลือกก็มีเป็นแสนเป็นล้าน ยังไงพระองค์ก็ทรงต้องเลือกสวามีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น ยากที่โอกาสจะตกถึงเธอ!”
ฉู่เหินที่ได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจ! เดิมทีเขาก็ไม่ได้อยากไปมาที่โลกนี้อยู่แล้ว อันที่จริงการเดินทางครั้งนี้ก็เพียงเพราะอยากรู้ว่าการมาต่างโลกมันเป็นยังไง และสามารถเชื่อมกับโลกได้ไหม นี้ต่างหากถึงจะเป็นจุดประสงค์หลัก!
คำพูดของหญิงชราทำให้เขาปฏิเสธยากแล้ว ไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะคิดเผื่อตัวเองแบบนี้ ต้องเข้าใจว่าถ้าเขาได้ไปอยู่ในวัง บางทีอีกไม่กี่ปี รอให้เขากลับโลกเดิมก็คงได้เลื่อนเป็นขั้นปราชญ์ดาราไปแล้ว!
หญิงชราไม่เห็นฉู่เหินปฏิเสธ ก็พยักหน้าอย่างพอใจ “ตรงนั้นมีกล่องสีทองอยู่กล่องหนึ่ง ในกล่องจะมีป้ายอยู่หนึ่งอัน เมื่อเธอหยิบป้ายนั้นมันก็จะเปล่งแสงสีเหลือง!” เมื่อได้ฟังแบบนั้นฉู่เหินก็เข้ามาภายในห้อง และมองหากล่องที่มีป้ายอยู่!
เพียงแต่ป้ายนั้นมีทั้งหมด 2 อัน อันหนึ่งด้านหนึ่งเขียนว่าวัง กับอีกอันด้านหลังเขียนคำว่าใน! ฉู่เหินมองทั้ง 2 ป้ายที่ไม่ได้ต่างอะไรนัก เลยหยิบมั่ว ๆ มาอันหนึ่ง!
เมื่อเดินออกมา ฉู่เหินก็จัดแจงส่งป้ายนั้นให้กับหญิงชรา แต่หญิงชรากลับโบกมือบอกเขาเก็บไว้ให้ดี! ต่อมาหญิงชราก็คล้ายจะไม่ค่อยวางใจ เขียนจดหมายส่วนตัวไปด้วยอีก 1 ฉบับ ก่อนจะกำชับว่าถ้าพบองค์จักรพรรดิก็ให้มอบจดหมายนี้ให้นาง!
ตอนนี้เองที่ฉู่เหินเพิ่งจะรู้ว่าหญิงชรานี้ไม่ธรรมดา! สามารถส่งจดหมายให้องค์จักรพรรดิได้ต้องเป็นคนแบบไหนกัน ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคน ๆ นี้ถึงมีพลังวรยุทธ์สูงแบบนี้ แม้ว่าหญิงชราจะให้เขาอยู่ที่นี่ได้ แต่เธอก็ไม่ทำ
“ด้านหลังบ้านมีม้าอยู่ตัวหนึ่ง รีบไปก่อนที่ฟ้าจะมืดเถอะ! อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันรับสมัครวันสุดท้ายแล้ว ถ้าเธอไปช้าน่ากลัวว่าจะไม่ทัน!” หลังจากพูดจบหญิงชราก็ส่งแผนที่ให้เขาแผ่นหนึ่ง ภายในแผนที่นั้นบอกสถานที่ไว้อย่างละเอียด ขอเพียงเดินตามแผนที่ไปก็พอแล้ว!
หลังจากนั้นฉู่เหินก็ขอตัวลาหญิงชราและเดินไปหลังบ้าน! เขาพบว่าหลังบ้านนั้นมีม้าพันธุ์ดีอยู่หลายคอก ภายในนั้นมีม้ายุโรปหลากหลายตัว อย่างน้อยในสายตาเขา ม้าพวกนี้ก็มีร่างกายสูงใหญ่กำยำ เมื่อมองไกล ๆ ฉู่เหินก็เห็นม้าตัวหนึ่ง ขนของมันสามารถเปล่งแสงสีเขียวออกมาได้! เห็นดังนั้นชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปใกล้ และมองมันอย่างสนใจ!
ฉู่เหินคิดในใจว่าม้าตัวนี้ต้องเป็นสัตว์ที่หญิงชรารักแน่ ๆ ไม่งั้นคงไม่ให้มันยืนอยู่ตัวแรกแบบนี้ ยิ่งไปกว่านั้นม้าตัวนี้ยังสง่างาม ตอนแรกฉู่เหินคิดจะขี่มัน แต่แล้วเขากลับเปลี่ยนใจไม่แตะต้อง!
เขาเดินต่อไปที่คอกที่ 2 ! พาหนะคอกที่ 2 มันคล้ายกับเสือตัวหนึ่ง !
ทั่วร่างของมันปล่อยพลังรุนแรงบางอย่างออกมา โดยเฉพาะขนของมันที่ดูก็รู้ว่าไม่ธรรมดา เมื่อคิดได้ดังนั้นฉู่เหินก็ไม่ได้แตะต้องมันอีกเช่นกัน และเดินไปที่อีกคอกหนึ่ง
ฉู่เหินคิดดู ๆแล้ว เหมือนทางเลือกที่ดีที่สุดดูจะเป็นการเดินด้วยเท้าธรรมดา ๆ เนี่ยแหละ! เพราะหลังจากเขามาถึงคอกที่ 3 ชายหนุ่มก็พบว่าสัตว์เหล่านี้สวยงามมาก! เขากวาดสายตาไปจนถึงตัวสุดท้ายของคอก แต่ทว่าคอกนี้ไม่ค่อยเหมือนกับก่อนหน้า เพราะว่ามันเก่ากว่ามากจริง ๆ
เมื่อชายหนุ่มเห็นสัตว์ในคอกนี้ก็ยิ้มออกมา เพราะเขารู้ว่าสัตว์ตัวนี้ก็คือหมาป่า เพียงแต่ตัวสูงกว่าหมาป่าบนโลกอยู่มาก โดยเฉพาะตัวที่กำลังนอนหมอบอยู่ พอเห็นก็ไม่ใช่ของที่ดีอะไร
แม้ว่าฉู่เหินจะนับหญิงชราเป็นน้า แต่เขาก็รู้ว่าตัวเองเพิ่งจะรู้จักอีกฝ่าย ถ้าเอาของดี ๆ อีกฝ่ายไป ในใจเขาก็คงรู้สึกไม่ดี ดังนั้นหมาป่าตัวนี้จึงเป็นตัวเลือกที่เหมาะที่สุด!
ชายหนุ่มไม่พูดไม่จา เดินเข้าไปในคอกกะจะเอาหมาป่าตัวนั้นออกมา เดิมทีหมาป่านั้นที่เห็นฉู่เหินเดินเข้ามานัยน์ตาก็สาดประกายความดุร้ายออกมา! แต่เมื่อฉู่เหินหยิบเอาเชือกที่หญิงชรามอบให้เขาเส้นหนึ่ง เพียงขยับเชื่อกเล็กน้อย เจ้าหมาป่านั้นก็สงบลงในทันที! หลังจากนั้นฉู่เหินก็ดึงมันออกมาขึ้นขี่ออกไป!
หญิงชรายืนหน้าประตู เหม่อมองแผ่นหลังฉู่เหินด้วยสายตาหลากหลายความรู้สึก “คิดไม่ถึงว่าภาพมายาที่ฉันสร้างขึ้นที่นี่จะดึงให้นายเข้ามาได้! ดูเหมือนว่านายกับฉันจะดวงสมพงษ์กันนะ!”