บทที่392 เก่งนักก็มาฆ่าฉันเลย
“คุณไม่รู้เหรอว่าคุณถูกล้อมเอาไว้หมดแล้ว？ฉันแนะนำให้คุณมองทางข้างหน้าดีๆ เถอะนะ”
“ฉันไม่เห็นว่าฉันถูกล้อมนะ ลี่จุนถิงฉันแนะนำให้คุณอย่าเพิ่งดีใจไปก่อนเลย” Anthonyเชื่อใจคนของตัวเองว่าถ้าเกิดว่าเข้ามาช่วยแล้ว จะต้องฝ่าออกไปได้อย่างแน่นอน
“ได้เลย งั้นพวกเราจะรอดูนะ” ลี่จุนถิงยักไหล่
สถานการณ์ของทั้งสองฝ่ายเริ่มตึงเครียดขึ้น ทั้งสองฝ่ายต่างจับตามองกันและกัน
สำหรับลี่จุนถิงแล้ว การจับAnthonyมาให้ได้นั้นไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร
สถานการณ์ของทั้งสองฝ่ายตึงเครียดไปกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว คนของAnthonyนั้นก็ไม่ตอบอะไรกลับมา ในตอนนั้นAnthonyเลยเริ่มร้อนใจแล้ว
กว่าจะได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง แต่ปลายสายนั้นกลับบอกว่าคนที่เข้ามาช่วยนั้นถูกขวางเอาไว้หมดแล้ว Anthonyขมวดคิ้วเป็นปม และรู้ว่าเรื่องนี้มันไม่ชอบมาพากลแล้ว
เมื่อลี่จุนถิงเห็นท่าทีร้อนรนของAnthony ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
“คุณเองเหรอ？” Anthonyหรี่ตาลง
ใครมาขวางทางเอาไว้ในเวลาสำคัญแบบนี้กันนะ？เมื่อคิดๆ ดูก็มีเพียงลี่จุนถิงคนเดียวเท่านั้น
“ฉันไม่ปฏิเสธ” ลี่จุนถิงกำชับคนอื่นๆ เอาไว้แล้วว่าให้ปิดเขตในส่วนนี้ให้หมด เพื่อให้คนอื่นเข้ามาไม่ได้
ไม่ว่าอย่างไรวันนี้ลี่จุนถิงก็เหนือกว่า
“ไอสารเลว” Anthonyชี้ไปทางลี่จุนถิงพลางด่าออกไป
ลี่จุนถิงหัวเราะออกมา จากนั้นแววตาก็เย็นชาขึ้นมาก： “ฉันเป็นสารเลวงั้นเหรอ？ฉันคิดว่าคำนี้เหมาะจะใช้กับคุณมากกว่านะ？”
“ก็แค่ขัดขวางธุรกิจของบริษัทคุณเองไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วย？” Anthonyเงยหน้ามองลี่จุนถิง
ลี่จุนถิงพึมพำเสียงเย็นชา แววตาเองก็เต็มไปด้วยความเกลียดชัง： “ก็แค่งั้นเหรอ？ดูเหมือนว่าคุณจะลืมแล้วว่าตัวเองทำอะไรลงไปบ้างสินะ? ”
เสียงเย็นชาของลี่จุนถิงนั้น ทำให้ส้งหวั่นหวั่นสั่นไปทั้งตัว
“ใช่ไหมล่ะ ส้งหวั่นหวั่น？” คำสุดท้ายนั้น ลี่จุนถิงกัดฟันพูดออกไป
ส้งหวั่นหวั่นทำเหมือนตัวเองไม่รู้อะไรทั้งนั้น เลยไม่ตอบอะไร
“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าใครเป็นคนจัดการให้เจียงหยุนเอ๋อไปที่แอฟริกา สิ่งที่ทำกับเธอนั้น ฉันทำคืนสักร้อยเท่าพันเท่าเลยล่ะ” ลี่จุนถิงไม่มีทางปล่อยคนที่ทำร้ายเจียงหยุนเอ๋อไปได้หรอก
“คุณจะทำอะไร？” Anthonyไม่ได้กลัวอะไรเท่าไหร่ แต่เมื่อคิดว่าลี่จุนถิงจะไม่ได้ทำอะไรกับตัวเอง น่าจะเป็นการเจรจาเสียมากกว่า “อยากได้อะไรก็บอกมา อยากได้เงินหรืออำนาจอะไรก็ตามฉันจะหามาให้เอง”
“หึ” ลี่จุนถิงยิ้มด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนจะพูดแกมบังคับ “คุณบอกมาสิว่าคนอย่างฉันไม่มีอะไรพวกนั้นบ้าง? วันนี้ฉันจะเอาชีวิตคุณ”
“คุณนี่ปากดีจริงๆ เลยนะ ฝันไปเถอะ” Anthonyเองก็ไม่ใช่คนที่จะมีเรื่องด้วยได้ หลายปีมาแล้ว ที่ไม่มีใครกล้ามาพูดจาทระนงตนต่อหน้าเขา
ยังไม่ทันจะรอให้Anthonyพูดอะไรต่อไป คนของลี่จุนถิงก็เริ่มยิงตามคำสั่งของซู่จี้งยี้แล้ว
“ให้ตายเถอะ” คนทางฝั่งAnthonyเป็นชายต่างชาติร่างกำยำทั้งนั้น คิดไม่ถึงเลยว่าทางฝั่งลี่จุนถิงจะยิงออกมาจริงๆ
ในเมื่อสงครามเพลิงเริ่มต้นขึ้นแล้วก็คงไม่มีทางหยุดลงได้แล้ว
Anthonyกับส้งหวั่นหวั่นวิ่งไปหลบหลังก้อนหินก้อนหนึ่งท่ามกลางการปกป้องของลูกน้อง เพื่อที่จะได้หลบหลีกจากการถูกโจมตี
ลี่จุนถิงเองก็หลบอยู่อีกฝั่ง ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องให้ตัวเองลงมืออะไร คนที่ตัวเองพามานั้นเยอะกว่าพวกเขามาก อีกอย่างเมื่อครู่ก็ได้รับการรายงานว่าคนของAnthonyนั้นถูกพวกเขาควบคุมตัวเอาไว้หมดแล้ว ดังนั้นซู่จี้งยี้เลยให้เริ่มลงมือได้
มีเสียงปืนดังขึ้นในป่า ส้งหวั่นหวั่นเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่ไหนกัน เธอเลยได้แต่เอามือปิดหู พลางหลบอยู่ด้านหลังของก้อนหิน
ตอนนี้Anthonyเองก็ผิดหวังไม่น้อย เพราะตัวเองนั้นประเมินศัตรูต่ำเกินไป คิดไม่ถึงเลยว่าลี่จุนถิงจะเล่นวิธีสกปรกแบบนี้
ตอนนี้เขาเองก็ไม่คิดจะปลอบใจส้งหวั่นหวั่นแล้ว จากนั้นตัวเองเลยหยิบปืนออกมา ก่อนจะออกไปเผชิญกับคนของลี่จุนถิง
ไม่ว่าอย่างไรตอนนี้ตัวเองก็ไม่ได้เปรียบ ในสถานการณ์แบบนี้ ไม่มีทางยิงถูกคนของพวกเขาได้เลย
เพียงแค่ในเวลาสั้นๆ นั้น คนของAnthonyก็ตายไปสองสามคนแล้ว
“หัวหน้า ตอนนี้จะทำอย่างไรดี？” ผู้ช่วยของAnthonyตะโกนออกมาเสียงดัง
Anthonyโกรธขึ้นมา พลางถามกลับ： “ทำไมกำลังเสริมยังไม่เข้ามาอีก？”
“Anthonyฉันว่าคุณยอมเถอะ คนที่พวกคุณจัดหามานั้นถูกคนของพวกเราจัดการไปแล้ว” ลี่จุนถิงรู้เหตุผลที่Anthonyยอมสู้ตาย
“อะไรนะ？” Anthonyไม่อยากจะเชื่อ คนที่ตัวเองจัดหามานั้นเป็นคนเก่งกาจสามารถทั้งนั้นเลย แต่กลับมาพ่ายแพ้ในกำมือของลูกน้องของลี่จุนถิง
ตอนที่Anthonyยังอึ้งอยู่นั้น ทางพวกเขาก็ล้มลงไปอีกหลายคนแล้ว
ลี่จุนถิงไม่ให้โอกาสพวกเขาได้พักบ้างเลย ขณะที่Anthonyยังอึ้งอยู่ ก็รีบเตะปืนออกจากมือเขา จากด้านข้างโดนพลัน
ซู่จี้งยี้เองก็ใช้โอกาสนี้ในการลงมือกับผู้ช่วยของAnthony
จากนั้นก็เกิดการตะลุมบอนกันขึ้น
ฝีมือของAnthonyนั้นดีมาก แต่ลี่จุนถิงเองก็เคยฝึกมาเหมือนกัน เลยเก่งไม่แพ้กันเลย
“ยอมแพ้เถอะ” ลี่จุนถิงออกหมักพลางพูดขึ้น
“หึ ไม่มีทาง” Anthonyนั้นมั่นใจในตัวเองเป็นอย่างมาก โดยที่ไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาด
“งั้นคุณก็รอร้องขอชีวิตเถอะ” ลี่จุนถิงพูดออกมาพลางออกหมัดด้วยความเร็ว
Anthonyคิดไม่ถึงเลยว่าฝีมือของลี่จุนถิงจะดีขนาดนี้ ตอนเริ่มแรกยังจะโต้ตอบกลับไป แต่ว่าตอนนี้มันเสียแรงเป็นอย่างมาก
ลี่จุนถิงนั้นรู้สึกได้ว่าAnthonyเริ่มโมโหอยู่มาก เลยใช้โอกาสนี้ ในการใช้ศอกในการโต้ตอบ โดยการกระทุ้งหน้าอกของAnthony
Anthonyเอามือกุมหน้าอกของตัวเองก่อนจะถอยออกไปสองก้าว
เมื่อเห็นว่าตัวเองเสียหลักไป Anthonyอยากจะเข้าไปหลบในพุ่มไม้ที่หนึ่ง แต่ว่าลี่จุนถิงไม่ให้โอกาสเขาในการพักเลย ก่อนจะวิ่งเข้าไปสองสามก้าว แล้วก็กระชากเสื้อของAnthonyตามมา
Anthonyเหวี่ยงแขนไปทางด้านหลัง ก่อนจะเตะขาไปทางด้านหลัง
ลี่จุนถิงนั้นหูตาไวมาก เลยหลบการโต้ตอบนั้นได้ ก่อนจะปล่อยหมัดออกไป จนต่อยโดนหัวของAnthony
Anthonyหันกลับไปเพราะอยากจะทำร้ายกลับไป แต่ใครจะไปรู้ ว่ามืออีกข้างของลี่จุนถิงนั้น ก็ต่อยเข้าไปตรงหน้าอกของAnthony
ครั้งนี้ลี่จุนถิงใช้แรงมากกว่าเดิม จนAnthonyถูกทำร้ายแล้วล้มลงกับพื้น พลางกระอักเลือดออกมา
ลี่จุนถิงเข้ามาอยู่ด้านข้างของAnthony ก่อนจะควักปืนออกมาจากเอว จากนั้นก็เหนี่ยวไก พลางเอาปากปืนจ่อไปที่ขมับของAnthony
Anthonyอยากจะขัดขืน แต่กลับหยุดเอาไว้
Anthonyถูกกำจัดแล้ว ลี่จุนถิงมองไปทางซู่จี้งยี้ ก็พบว่าซู่จี้งยี้เองก็ล้มผู้ช่วยของAnthonyลงได้เหมือนกัน
ลูกน้องหลายๆ คนเข้ามา ก่อนจะจับAnthonyมัดเอาไว้
“ลี่จุนถิง คนอย่างคุณ จะมีปัญญามาฆ่าฉันได้งั้นเหรอ? ” Anthonyกวาดตามองรอลี่จุนถิง
“อือ? อยากตายงั้นเหรอ？” ลี่จุนถิงยิ้มมุมปากขึ้น ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้ามาจากมือของซู่จี้งยี้ แล้วเช็ดมืออย่างช้าๆ “คุณจะได้ตายอยู่แล้ว เพียงแค่ฉันไม่อยากให้คุณตายง่ายๆ ฉันจะต้องทำอย่างช้าๆ เพื่อให้คุณตายอย่างทรมาน”
ลี่จุนถิงมีวิธีลงโทษคนอยู่มากมาย เขาอยากให้ความน้อยใจและความทุกข์ที่เจียงหยุนเอ๋อได้รับ มาเกิดกับAnthonyบ้างทีละน้อยๆ
“ถุย เก่งจริงก็มาสู้กันตัวต่อตัวสิ คุณมีคนเยอะขนาดนั้นจะไปวัดอะไรกันได้เล่า? ” Anthonyไม่ยอม ถ้ารู้ก่อนหน้านี้จะได้พาคนมาเยอะกว่านี้หน่อย