ภายใน​จวน​เยี​่​ยน​อ๋อง​ ​ยาก​ที่จะ​เห็น​ว่า​อวี​้​จิ​่น​ไม่อยู่​อวี​้​เหอย​่​วน​ ​แต่​นั่ง​เปิด​หนังสือ​อย่าง​เบื่อหน่าย​อยู่​ใน​ห้อง​หนังสือ​ด้านหน้า​เรือน

ห้อง​หนังสือ​เปิด​หน้าต่าง​เอาไว้​ ​ตรง​ไม่​ไกล​ด้านนอก​หน้าต่าง​ ​มี​กอ​ไผ่​กอ​หนึ่ง​โยก​ตาม​สายลม​ใน​ยามค่ำคืน

อวี​้​จิ​่​นพ​ลิก​หนังสือ​จน​เบื่อ​จึง​คว่ำ​ลง​บน​โต๊ะ​ ​เขา​ลุกขึ้น​แล้ว​มองออก​ไป​ข้างนอก​จาก​หน้าต่าง

แสง​สลัว​จาก​ดวงจันทร์​ ​แต่ง​แต้ม​ทุกสิ่ง​ที่อยู่​ด้านนอก​จน​เป็น​สีขาว​นวล​จางๆ​ ​ให้ความรู้​สึก​หนาวเหน็บ​อย่าง​อธิบาย​ไม่​ถูก

อวี​้​จิ​่​นคำ​นวณ​เวลา​แล้ว​รู้สึก​ว่า​ไม่​ควร​รอต​่อ​ไป​ ​จึง​ก้าว​เท้า​ไป​ยัง​ประตู​ห้อง​หนังสือ

เขา​เพิ่ง​เดิน​มาถึง​ทางออก​ประตู​ ​ก็ได้​ยิน​เสียง​ของ​หลง​ต้าน​ดัง​ขึ้น​จาก​ด้านนอก​ ​“​เจ้านาย​ ​เจ้านาย​อยู่​หรือไม่​ขอรับ​”

อวี​้​จิ​่น​ยืน​นิ่ง​ ​ตอบกลับ​อย่าง​ไม่สบอารมณ์​ ​“​อยู่​”

“​ถ้าเช่นนั้น​ ​บ่าว​ขอ​เข้าไป​นะ​ขอรับ​”

เสียง​ของ​ประตู​ ​ทลาย​ความ​เงียบ​คืน​แห่ง​ฤดูใบไม้ร่วง​ใน​ทันใด​ ​หลง​ต้าน​เดิน​เข้ามา​อย่าง​สายฟ้า​แลบ

อวี​้​จิ​่น​ได้​นั่งลง​อีกครั้ง​ ​ส่งสัญญาณ​ให้​หลง​ต้าน​เดิน​เข้ามา

“​เจ้านาย​ขอรับ​ ​คนที​่​คอย​จับตา​จู​จื่อ​อวี​้​ส่งข่าว​มา​ว่า​…​”

หลังจาก​ฟัง​หลง​ต้าน​รายงาน​เสร็จ​ ​อวี​้​จิ​่น​เลิก​คิ้ว​ ​“​เจ้า​หมายความว่า​ ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​หนี​ออกจาก​เรือน​ใหม่​เมื่อไม่นานมานี้​ ​แต่​ถูก​คน​จับตัว​ไป​อีก​รึ​”

“​ขอรับ​ ​พอตาม​ไป​ ​ก็​พบ​ว่า​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ถูกจับ​ตัว​ไป​ที่​จวน​เซียง​อ๋อง​…​”

อวี​้​จิ​่น​หลุด​ขำ​ ​พรวด​ ​“​เรื่องราว​สนุก​มากขึ้น​เรื่อยๆ​ ​จริงๆ​”

หลง​ต้าน​รู้สึก​สงสัย​อย่างทรมาน​ ​อด​ไม่ได้​จึง​เอ่ย​ถาม​ ​“​เจ้านาย​ขอรับ​ ​ท่าน​รู้​ได้​อย่างไร​ว่า​จะ​เกิดเรื่อง​ขึ้น​ใน​วัน​แต่งงาน​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​”

อวี​้​จิ​่น​เขม่น​ตา​ใส่​หลง​ต้าน​หนึ่ง​ที​ ​“​สิ่งใด​ไม่​ควร​ถาม​ก็​อย่า​ถาม​”

หลง​ต้าน​หัวเราะ​ ​ฮี​่​ๆ​ ​“​ถ้าเช่นนั้น​ยัง​จะ​ให้​คน​ของ​เรา​ตาม​ต่อ​หรือไม่​ขอรับ​”

“​ไม่ต้อง​แล้ว​”

อวี​้​จิ​่น​สั่ง​หลง​ต้าน​ให้​กลับ​ไป​เสร็จ​ ​ก็​เดินตาม​ทาง​หิน​ที่​ปู​ไว้​ด้วย​แสงจันทร์​กลับ​ไป​ยัง​อวี​้​เหอย​่​วน

ไฟ​จาก​เรือน​เอก​ยังคง​สว่างจ้า​ ​เจียง​ซื่อ​ยัง​ไม่​เข้านอน​เช่นเดียวกัน

“​พระ​ชายา​ ​ท่าน​อ๋อง​มา​เจ้าค่ะ​”​ ​อา​เฉี่ยว​กำลัง​รายงาน​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​เดิน​เข้ามา

เจียง​ซื่อ​ส่งสัญญาณ​ให้​อา​เฉี่ยว​และ​คนอื่นๆ​ ​ออก​ไป​ ​แล้ว​มอง​ไป​ยัง​อวี​้​จิ​่น

“​อา​ซื่อ​ ​เจ้า​เดา​ไว้​ไม่ผิด​ ​คืนนี้​มีความผิด​ปกติ​เกิดขึ้น​กับ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​และ​จู​จื่อ​อวี​้​จริงๆ​”

ใน​มุมมอง​ของ​อวี​้​จิ​่น​ ​ไม่มี​ความจำเป็น​ต้อง​ส่ง​คน​จับตามอง​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​กับ​จู​จื่อ​อวี​้​ ​ซึ่ง​การกระทำ​ใน​คืนนี้​เป็น​ข้อเสนอ​ของ​เจียง​ซื่อ

“​ผิดปกติ​อย่างไร​หรือ​”​ ​เจียง​ซื่อ​เอ่ย​ถาม

แมลง​ร้อย​ขา​ ​ตาย​ก็​ไม่​ล้ม​ ​กับ​คน​เช่น​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ ​ต่อให้​ตกลง​บ่อ​โคลน​ก็​ห้าม​หลวมตัว​เด็ดขาด

บางที​คนที​่​เข้าใจ​คน​มาก​ที่สุด​มัก​เป็น​คู่ต่อสู้​เสมอ​ ​เจียง​ซื่อ​ไม่เชื่อ​ว่า​คนที​่​วางกับดัก​เล่นงาน​พี่สาว​ ​จะ​เต็มใจ​เป็น​สามีภรรยา​กับ​จู​จื่อ​อวี​้​ผู้​มี​ภรรยา​แล้ว

นาง​ส่ง​คน​ไป​ ​เพียงแค่​คอย​จับตามอง​ไว้​ ​หาก​ได้​อะไร​กลับมา​ก็ดี​ ​ไม่ได้​อะไร​กลับมา​เลย​ก็​ไม่เป็นไร

เมื่อ​นึกถึง​รายงาน​ของ​หลง​ต้าน​ ​อวี​้​จิ​่น​หัวเราะ​ ​“​นาง​อาจ​หนีงาน​แต่งงาน​ ​หยิบ​ของ​แล้ว​หนี​ออกมา​ตอนกลางคืน​”

เจียง​ซื่อ​ส่าย​หัว​ ​“​ก็​สม​กับ​เป็นเรื่อง​ที่​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​กล้า​ทำ​”

งานแต่งงาน​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​กับ​จู​จื่อ​อวี​้​เป็น​งานแต่งงาน​พระราชทาน​ ​จะ​ปฏิเสธ​อย่างเปิดเผย​คง​ทำไม​่​ได้

ถ้า​ไม่​สมัครใจ​ ​ก็​เหลือ​เพียง​ตัวเลือก​เดียว​คือ​หนี​การ​แต่งงาน​ลับ​ๆ

แน่นอน​ว่า​ ​การ​ทำ​เช่นนี้​หาก​เป็น​ครอบครัว​ธรรมดา​ทั่วไป​ ​ส่งผล​กระทบ​ถึง​คนใน​ครอบครัว​เป็นแน่​ ​แต่​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ไม่ต้อง​คำนึงถึง​สิ่ง​นี้

ต่อให้​ฮ่องเต้​จะ​พิโรธ​เพียงใด​ ​ก็​ไม่​ทำ​สิ่งใด​มาก​กับ​องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง

“​อาจิ​่น​ ​ลูกน้อง​ของ​เจ้า​คง​มิได้​จับตัว​คน​มา​หรอก​ใช่​หรือไม่​”​ ​เมื่อ​นึกถึง​ความเป็นไปได้​นี้​ ​เจียง​ซื่อ​กังวล​เล็กน้อย

อวี​้​จิ​่น​ยื่นมือ​ออก​ไป​ขยี้​แก้ม​เจียง​ซื่อ​ ​“​คิด​อะไร​ของ​เจ้า​ ​ลูกน้อง​ของ​ข้า​จะ​โง่เขลา​เพียงนั้น​เชียว​รึ​ ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ถูก​คน​จับตัว​ไป​จริง​ ​แต่​เป็น​คน​ของ​เซียง​อ๋อง​”

เจียง​ซื่อ​โล่งอก​ไป​ที​ ​“​ถ้าเช่นนั้น​ก็ดี​แล้ว​”

เคย​กล่าว​ไว้​ตั้งแต่แรก​ ​ด้วย​นิสัย​คน​หัวสูง​อย่าง​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ ​ไม่มี​ความจำเป็น​ต้อง​ยื่นมือ​ออก​ไป​ ​นาง​ก็​จะ​จัดการ​ตัวเอง​ ​จาก​สถานการณ์​ใน​วันนี้​ ​ดูเหมือนว่า​เป้าหมาย​เล็ก​ๆ​ ​นี้​ใกล้​จะ​เป็นความ​จริง​เข้าไป​ทุกที

“​แล้ว​จู​จื่อ​อวี​้​ล่ะ​”

อวี​้​จิ​่น​ดึง​เจียง​ซื่อ​เดิน​ไป​ยัง​เตียง​ ​กล่าว​ขึ้น​อย่าง​ไม่​สะทกสะท้าน​ ​“​ข้า​เดา​ว่า​ตาย​แล้ว​…​”

ฝีเท้า​ของ​เจียง​ซื่อ​หยุดชะงัก​ ​แววตา​ฟื้น​คืน​สภาพ​ปกติ​อย่างเร็ว

คนที​่​ทำร้าย​พี่ใหญ่​ตาย​แล้ว​ ​สะใจ​เสีย​จริง

ภายใน​จวน​เซียง​อ๋อง​ ​เซียง​อ๋อง​กำลัง​มอง​หญิงสาว​ที่​ถูก​อุด​ปาก​ ​ใบหน้า​เป็น​สีดำ​ทั้ง​หน้า​ ​เขา​กระชาก​องครักษ์​ลับแล​้ว​ตบหน้า​อย่างแรง​หลาย​ที​ ​ทั้ง​ตบ​ทั้ง​ด่า​ ​“​เจ้า​โง่​รึ​ไง​ ​หะ​ ​เจ้า​โง่​รึ​ไง​ ​ข้า​ให้​จับตามอง​ความเคลื่อนไหว​ทาง​นั้น​ ​แต่​เจ้า​จับตัว​กลับมา​ทำไม​”

เวลานี้​ ​เซียง​อ๋อง​รู้สึก​กระวนกระวาย​มาก

เขา​ไม่พอใจ​ที่​อับอายขายหน้า​และ​หญิง​ชั่ว​ชายเลว​คู่​นั้น​ได้​เป็น​สามีภรรยา​กัน​ ​เขา​ถึง​ต้อง​สั่ง​คน​คอย​จับตามอง​เอาไว้​ ​หาก​มีโอกาส​ที่​เหมาะสม​จะ​ได้​แก้แค้น​สักหน่อย

คิดไม่ถึง​เลย​จริงๆ​ ​เจ้า​โง่​สายลับ​ดัน​จับตัว​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​กลับมา​ให้​เขา​เสีย​อย่างนั้น​!

องครักษ์​ลับ​รู้สึก​ว่าไม่ได้​รับ​ความยุติธรรม​ด้วย​เช่นกัน

เจ้านาย​สั่ง​ให้​จับตามอง​ทาง​นั้น​ ​ก็​เพื่อที่จะ​จัดการ​เรื่องราว​ได้​ทันท่วงที​ ​คุณหนู​ชุย​หนี​ออกจากงาน​แต่งงาน​ใน​ตอนกลางคืน​ ​เกิดเรื่อง​ใหญ่​ถึง​เพียงนี้​ ​หากว่า​เขา​ไม่​จับตัว​กลับมา​ก่อน​ ​แล้ว​จะ​ปล่อย​ให้​คน​หนี​ไป​เงียบๆ​ ​อย่างนั้น​รึ​ไง

ถึง​ตอนนั้น​ ​เจ้านาย​มาเรีย​กร้อง​เอา​ตัว​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​กับ​เขา​ ​เขา​จะ​ทำ​อย่างไรเล่า​!

“​โง่เง่า​!​”​ ​เซียง​อ๋อง​ตบ​จน​เจ็บ​มือ​ถึง​หยุด​ ​เขา​เดิน​มาตรง​หน้า​ชุย​หมิง​เย​่ว​์

ใน​แววตา​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ ​มีทั​้​งค​วาม​ตกใจ​และ​ความโกรธ

เซียง​อ๋อง​ฟาด​ลง​ไป​หนึ่ง​ที​ ​เขา​ยิ้ม​เย็นชา​และ​เอ่ย​ถาม​ ​“​หญิง​ชั่ว​ ​มองหน้า​ข้า​เช่นนั้น​ด้วย​การ​ใด​”

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​พูด​ไม่ได้​ ​ไฟ​โกรธ​ใน​แววตา​ลุกโชน​ยิ่งกว่า​เดิม

เซียง​อ๋อง​เป็นโรค​จิต​หรือ​อย่างไร​ ​ส่ง​คน​จับตามอง​นางใน​เวลา​คืน​!

เมื่อ​นึกถึง​ตรงนี้​ ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​พลัน​ใจเต้น​ขึ้น​มา​ ​ไฟ​โทสะ​ใน​แววตา​พลัน​แปรเปลี่ยน​เป็น​แววตา​แห่ง​การร้องขอ​ใน​ทันใด

นาง​เกิด​มา​หน้า​สวย​จับใจ​คน​ได้​ ​ต่อให้​ย่ำแย่​ถึง​เพียงนี้​ ​เพียงแค่​ลดตัว​ลง​แล้ว​แสดง​สีหน้า​ร้องขอ​กับ​บุรุษ​คนใด​ ​บุรุษ​คน​นั้น​ย่อม​ยาก​ที่จะ​ไม่​เกิด​ความรู้สึก

เซียง​อ๋อง​ตะลึง​ไป​ครู่หนึ่ง​จริงๆ​ ​แล้วก็​ยิ้ม​ออกมา​อย่างรวดเร็ว​ ​“​ทำไม​รึ​ ​ตอนนี้​รู้จัก​ร้องขอ​ข้า​แล้ว​รึ​”

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ส่งเสียง​ ​ฮือ​ ​ออกมา​อย่าง​ร้อนใจ

หนี​จาก​การ​แต่งงาน​มาต​กอยู​่​ใน​มือ​เซียง​อ๋อง​ ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​รู้สึก​กลัว​เป็นครั้งแรก

นาง​ต้อง​ได้รับ​โอกาส​ใน​การ​พูด​ก่อน​ ​ถึง​จะ​เอาตัวรอด​ใน​สถานการณ์​เช่นนี้​ได้

เมื่อ​เห็น​สตรีที​่​เดิมที​สูงส่ง​ตก​มา​อยู่​ใน​สภาพ​นี้​ ​เซียง​อ๋อง​ก็​ไม่​โกรธ​องครักษ์​ลับ​ขนาด​นั้น​อีก

การ​ได้​ทรมาน​หญิง​แห่ง​ความภาคภูมิ​กับ​มือ​ตัวเอง​ ​มัน​ช่าง​สะใจ​ยิ่งกว่า​ในจินตนาการ​เสียอีก

เซียง​อ๋อง​ยื่นมือ​บีบ​คาง​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ ​พร้อม​เผย​รอยยิ้ม​อัน​เย็นเยือก​ ​“​หญิง​ชั่ว​ ​เจ้า​คิด​ว่า​ข้า​จะ​ให้โอกาส​เจ้า​แสดง​ฝีปาก​รึ​”

ชุย​หมิง​เย​่ว​์​กะพริบตา​ ​ปริบๆ​ ​ราวกับ​ไม่เข้าใจ​ว่า​เซียง​อ๋อง​หมายความ​ถึง​สิ่งใด​ชั่วขณะ

นิ้ว​ของ​ชายหนุ่ม​สัมผัส​กับ​คาง​ขยับ​ลง​ไป​ช้าๆ​ ​ทีละ​นิด​ ​จน​หยุด​ลง​บริเวณ​ลำคอ​ที่​เนียน​ขาว​ที่​ใกล้​กับ​ไขกระดูก​อัน​งดงาม

รอย​จูบ​ตรง​ไขกระดูก​ทำให้​เซียง​อ๋อง​หลุด​ขำ​ ​พรวด​ ​“​เหอะ​ๆ​ ​ดูเหมือนว่า​เข้า​ห้อง​หอมา​แล้ว​?​ ​แล้วยัง​จะ​หนี​อีก​ทำไม​เล่า​”

เนื้อตัว​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​สั่น​ระริก​ ​ความหวาดกลัว​เริ่ม​ก่อตัว​ขึ้น​ภายในใจ

เซียง​อ๋อง​คิด​จะ​ทำ​สิ่งใด​ ​คิด​จะ​ทำลาย​ความบริสุทธิ์​ของ​นาง​?

ความคิด​นี้​เพิ่ง​ก่อตัว​ ​เสียง​ ​แกร​้ก​ ​ก็​ดัง​ขึ้น

ดวงตา​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​เบิก​กว้าง​ขึ้น​ใน​ทันใด​ ​ปฏิกิริยา​หย่อน​ช้า​ลง​เล็กน้อย

เกิด​สิ่งใด​ขึ้น

ความคิด​จางๆ​ ​นี้​เพิ่ง​แล่น​ผ่าน​ ​หญิงสาว​ผู้​สวยสด​ดุจ​บุปผา​ก็​เกิด​คอพับ​ราวกับ​หงส์​ปีกหัก

เซียง​อ๋อง​หย่อน​ตาม​อง​มือ​ของ​ตัวเอง

ช่วยไม่ได้​ ​ในเมื่อ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​เข้ามา​ใน​จวน​เซียง​อ๋อง​ ​ก็​ต้อง​จัดการ​ด้วย​วิธี​นี้​เท่านั้น​ ​ลำบาก​เพียง​ครั้ง​เดียว​แต่​สบาย​ไป​ตลอด

เขามอง​ไป​ทาง​องครักษ์​ลับ

องครักษ์​ลับ​ ​“​…​”​ ​เขา​ผิด​ไป​แล้ว​ ​ยัง​ไม่พอใจ​อีก​หรือ

“​นำ​ศพ​ไป​จัดการ​หน่อย​ ​ข้า​จำได้​ว่า​ ​เรือน​ร้าง​ที่​ถูก​ทิ้ง​ไป​ของ​จวน​อ๋อง​ ​มีบ​่​อร​้า​งอยู​่​บ่อนึง​…​”

องครักษ์​ไม่กล้า​เอ่ย​แม้แต่​คำ​เดียว​ ​เขา​แบก​ศพ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ขึ้น​เสร็จ​ก็​วิ่งหนี​ทันที

แสงไฟ​ใน​ห้อง​สลัว​ๆ​ ​เซียง​อ๋อง​หยิบ​ผ้า​ขึ้น​มา​เช็ดมือ​พลาง​ถอนหายใจ

เขา​เอง​ก็​จนใจ​เช่นกัน​ ​ก็​ต้องโทษ​ที่​สตรี​คน​นี้​อายุสั้น

วัน​ถัดมา​ ​เสียง​กรีดร้อง​เสียง​หนึ่ง​ ​ได้​ทำลาย​ความสงบ​ของ​เรือน​อาศัย​เรือน​เล็ก