“ใคร? ฮวนฮวน เป็นใครกันแน่” เฟิงหานชวนจับไหล่ของเธอทันที แล้วเอ่ยถาม
“อาจจะเฉินเหม่ยเจวียนกับเฉินซินโหรว อาจจะเป็นพวกเธอ…ตอนแรกพวกเธอเกลียดฉันมากขนาดนั้น พวกเธออาจจะจ้างวานฆ่า!” ดวงตาของเป๋าฮวนเบิกกว้าง แววตาตื่นตระหนกและกังวล
ตอนนี้เฉินเจี้ยนหมินรู้แล้วว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ เฉินซินโหรวก็เห็นตัวเองที่งานเลี้ยงด้วยตาของเธอเอง…พวกเธอจะยอมวางมือยุติเรื่องราวไหม
“ผมจะส่งคนไปไต่สวนพวกเขาเดี๋ยวนี้เลย” หลังจากเฟิงหานชวนพูดจบ ก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าเสื้อ และโทรหาซูอวี่ทันที
……
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
เฉินซินโหรว เฉินเหม่ยเจวียน รวมทั้งเฉินเจี้ยนหมิน ทั้งหมดถูกพาไปที่โกดังร้างในเขตชานเมือง
เฉินซินโหรวยังคงอยู่ในชุดผู้ป่วย เฉินเจี้ยนหมินสวมเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่ง และเฉินเหม่ยเจวียน…ไม่ได้สวมเสื้อผ้า สวมเพียงชุดชั้นในผ้าโปร่งบาง ซึ่งไม่อาจบดบังไขมันส่วนเกินของเธอได้
เฟิงหานชวนรีบไปพร้อมกับเป๋าฮวน เมื่อพวกเขามาถึง ซูอวี่รายงานว่า “ประธานเฟิง คุณนาย ตอนนี้เฉินซินโหรวอยู่โรงพยาบาล เธอเพิ่งแท้งลูกครับ เฉินเจี้ยนหมินกำลังเก็บขยะหาเลี้ยงชีพ ส่วนเฉินเหม่ยเจวียนตอนนี้ขายบริการ คนของเราจับเธอได้บนเตียงของเศรษฐีใหม่คนหนึ่งครับ”
เดิมทีเฉินเหม่ยเจวียนก้มหน้าลง ดูเหมือนเธอจะโดนทุบตี เธอเอาแต่นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา
เมื่อได้ยินเสียงคนพูดคุยกัน เธอเงยหน้าขึ้น ทันทีที่เห็นเป๋าฮวน เสียงร้องตะโกนก็ดังไปทั่วทั้งโกดัง
“อ๊า…ผี…ผีมาแล้ว ผีมาแล้ว…”
“เฉินเจี้ยนหมิน คุณดูสิ ลูกสาวของคุณ ลูกสาวของคุณเฉินฮวนฮวน เธอกลายเป็นผีไปแล้ว…”
เฉินเหม่ยเจวียนส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง พลางตะโกนเสียงดังลั่น จากนั้นก็หมอบลงบนพื้น แล้วเคลื่อนตัวไปคุกเข่าอยู่แทบเท้าของเป๋าฮวน “เฉินฮวนฮวน เธอยกโทษให้ฉันเถอะ เธอเป็นผีมาสามปีแล้ว ยกโทษให้ฉันไม่ได้เหรอ ฉันรู้แล้วว่าฉันผิด ถ้าได้เจอกันอีกครั้ง ฉันจะให้ยายของเธอยืมเงินไปรักษาแน่นอน ฉันผิดไปแล้วจริงๆ ฉันผิดไปแล้ว…”
ตอนนี้เฉินเหม่ยเจวียนสนใจแต่การขายตัวเพื่อหาเงิน เธอไม่ได้ติดต่อกับเฉินเจี้ยนหมินเลย ส่วนลูกสาวของเธอเฉินซินโหรวก็ไม่ได้ติดต่อกันบ่อยนัก ถึงขนาดที่ว่าช่วงนี้เธอยุ่งมาก จนไม่มีเวลาไปดูแลลูกสาวที่แท้งบุตรที่โรงพยาบาล
ดังนั้น เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าตาเหมือนเฉินฮวนฮวนราวกับแกะ
เฉินเจี้ยนหมินรู้ว่าเป๋าฮวนที่อยู่ตรงหน้าเขา คือเฉินฮวนฮวนลูกสาวของตัวเอง แต่เฉินซินโหรวไม่ได้รับการยืนยันจากเป๋าฮวนในงานเลี้ยง อีกทั้งเป๋าฮวนยังเป็นแขกผู้มีเกียรติ ไม่ใช่ว่าเฉินฮวนฮวนจะสามารถทำได้ เดิมทีเธอเพียงสงสัยเท่านั้น
ในตอนนี้เอง เมื่อเห็นเป๋าฮวนและเฟิงหานชวนปรากฏตัวพร้อมกัน เฉินซินโหรวสรุปได้ว่า เป๋าฮวนคุณเป๋าในงานเลี้ยงวันนั้น ก็คือเฉินฮวนฮวน!
เฉินฮวนฮวนยังไม่ตาย เธอยังไม่ตายจริงๆ !
“เฉินเหม่ยเจวียน เธอไม่ต้องร้องไห้แล้ว ฉันไม่ใช่ผี ฉันเป็นคน” เป๋าฮวนควบคุมอารมณ์ของตัวเอง เวลานี้ดูเหมือนเธอจะสงบนิ่งมากแล้ว
เฉินเหม่ยเจวียนผงะไปครู่หนึ่ง ดวงตาทั้งสองมองเป๋าฮวนด้วยความตื่นตระหนกและหวาดกลัว ก่อนจะชี้ไปที่เธอ และถามเสียงสั่นเครือ “เธอเธอเธอ…เธอพูดอะไร…เธอเป็นคน…เธอตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ…”
“แม่ เธอยังไม่ตาย! เธอคือเฉินฮวนฮวน เฉินฮวนฮวนยังไม่ตาย!” เฉินซินโหรวตะโกนใส่เฉินเหม่ยเจวียน
เฉินเจี้ยนหมินคุกเข่าลง รีบคลานไปตรงหน้าเป๋าฮวน ก่อนจะจับมือของเป๋าฮวนไว้ แล้วยิ้มอย่างประจบเอาใจ “ฮวนฮวน ลูกให้พ่อมาหามีเรื่องอะไรเหรอ คราวก่อนลูกเต็มใจให้เงินพ่อไม่ใช่เหรอ พ่อรู้ว่าเรื่องก่อนหน้านี้พ่อทำผิด ต่อไปพ่อจะแก้ไขให้ดีขึ้น พ่อจะดีกับลูกแน่นอน”
เป๋าฮวนมองใบหน้ายิ้มแย้มของเขา ฟังสิ่งที่เขาพูด เธอรู้สึกอยากจะอาเจียน คลื่นไส้ และสะอิดสะเอียนเป็นอย่างมาก
เธอเค้นเสียงหัวเราะในลำคอ “พ่อวางแผนฆ่าหนู ยังพูดว่าจะดีกับหนูอีกเหรอ”
“อะไรนะ!” สีหน้าของเฉินเจี้ยนหมินพลันเปลี่ยนไปทันที ทั้งตกตะลึงทั้งงุนงง เขารีบกล่าวว่า “ฮวนฮวน ลูกกำลังพูดถึงอะไร พ่อจะฆ่าลูกได้ยังไงกัน ถึงก่อนหน้านี้พ่อจะไม่ดีกับลูก แต่พ่อไม่มีทางฆ่าลูก!”
“พ่อไม่รู้แผนการของเฉินเหม่ยเจวียนกับเฉินซินโหรวสักนิดเลยเหรอ พวกเธอต้องการฆ่าหนู พ่อไม่รู้เหรอ” เป๋าฮวนถามเขากลับ
สำหรับเธอแล้ว เธอไม่มีศัตรู จะมีแต่แม่ลูกเฉินเหม่ยเจวียนและเฉินซินโหรวเท่านั้นที่เป็นศัตรูของเธอ ในสายตาของพวกเธอแม่ลูกเห็นเธอเป็นหนามยอกอก
คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ น่าจะเป็นพวกเธอสองคน
“อะไรนะ!!! ฆ่าเธอ? พวกเราจะฆ่าเธอได้ยังไง” เฉินเหม่ยเจวียนก็ตกใจ เธอไม่อาจยอมรับข้อกล่าวหานี้ได้!
แม้ว่าตอนนี้เธอกำลังสับสนงุนงง ไม่รู้ว่าเป๋าฮวนฟื้นจากความตายได้อย่างไร แต่เธอไม่ได้ทำอะไรเลยนะ!
“สามปีก่อน เธอไม่ได้ส่งคนมาฆ่าฉันงั้นเหรอ” เป๋าฮวนขมวดคิ้วแน่น สายตาจับจ้องเฉินเหม่ยเจวียนด้วยความโกรธแค้น
“ไม่จริง! ฉันไม่ได้ทำจริงๆ ! ต่อให้ฉันจะเกลียดเธอหรือรังเกียจเธอมากแค่ไหน ฉันก็ไม่ฆ่าคน!” เฉินเหม่ยเจวียนตบต้นขาตัวเองอย่างร้อนรนไม่เป็นสุข และรีบอธิบายอย่างรวดเร็ว
เฉินซินโหรวเห็นเป๋าฮวนยืนอยู่กับเฟิงหานชวน อีกทั้งเฟิงหานชวนยังโอบเป๋าฮวนไว้แน่น เธอรู้ว่าสองคนต้องคืนดีกันแล้ว ตอนนี้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์เสียเปรียบแบบนี้ ไม่สามารถยั่วยุพวกเขาได้อย่างแน่นอน
เธอคลานไปข้างหน้า แล้วรีบอธิบายว่า “ไม่ใช่จริงๆ เฉินฮวนฮวน พวกเราไม่ได้ฆ่าเธอจริงๆ การตายของคุณยายเธอเป็นความผิดของพวกเราเองที่ไม่ให้เธอยืมเงิน แม่ของฉันพูดไม่ดีจนทำให้เธอโกรธ แต่พวกเราไม่ได้ฆ่าเธอจริงๆ…”
“ฉันไม่ได้ทำจริงๆ ฮวนฮวน ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ฉันผิดเองที่ตอนแรกไม่ให้เธอยืมเงิน ฉันไม่ยอมให้ยืมเงิน แต่ฉันไม่เคยคิดจะฆ่าใคร!” เฉินเหม่ยเจวียนร้องไห้พลางตะโกนเสียงดังลั่น
สองแม่ลูกร้องไห้ขอความเมตตา และยังคงอธิบายความบริสุทธิ์ของตัวเองไม่หยุด
ในเวลานี้เอง เฉินเจี้ยนหมินกระแอมไอสองครั้ง แล้วเอ่ยว่า “ฮวนฮวน เฉินเหม่ยเจวียนกับพี่สาวของลูกเป็นคนเลวทรามจริงๆ เห็นแก่ตัว เห็นผลประโยชน์จนลืมความชอบธรรม!”
เมื่อเฉินเหม่ยเจวียนและเฉินซินโหรวได้ยิน ดวงตาของพวกเธอเบิกกว้าง ก่อนจะรีบโผเข้าไปหาเฉินเจี้ยนหมิน
ในเวลานี้เอง เฉินเจี้ยนหมินกล่าวต่อว่า “แต่ว่า พ่อรับรองได้ว่าพวกเธอไม่มีทางฆ่าใครโดยเจตนาอย่างแน่นอน นี่คือสิ่งที่พ่อยืนยันได้”
“ดังนั้นฮวนฮวน ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดแน่นอน”
แม้ว่าเฉินเจี้ยนหมินจะเกลียดชังเฉินเหม่ยเจวียนและเฉินซินโหรวมาก หลังจากตระกูลเฉินล้มละลาย เฉินเหม่ยเจวียนสวมหมวกสีเขียว*ให้เขามาตั้งเท่าไหร่แล้ว ชื่อเสียงข้างนอกเหม็นเน่ามาก ขายตัวให้ตาเฒ่าเลวๆ เพื่อแลกเงินก้อนโต
และลูกสาวที่เขาเลี้ยงจนโตอย่างเฉินซินโหรว หลังจากเข้าหาคนรวยจนได้ดิบได้ดี เธอก็อยู่ห่างจากเขา ไม่เคยส่งเสียให้เงินเขาใช้สักแดงเดียว
ทว่า ท้ายที่สุดแล้วคนหนึ่งก็อดีตภรรยา คนหนึ่งก็ลูกสาวของตัวเอง ไม่ว่าเฉินเจี้ยนหมินจะเกลียดชังพวกเธอแค่ไหน เขาก็จะไม่ทำร้ายพวกเธอ สิ่งที่เขาพูดคือความจริงอย่างแท้จริง
เป๋าฮวนดูออก ไม่ว่าจะเป็นเฉินเจี้ยนหมิน เฉินเหม่ยเจวียน หรือเฉินซินโหรว พวกเขาไม่ได้โกหก เธอก็คิดว่าเฉินเหม่ยเจวียนและเฉินซินโหรว ไม่จำเป็นต้องฆ่าคนเลย
เมื่อสักครู่ความหวาดกลัวทำให้เธอตื่นตระหนก นึกถึงแต่พวกเธอเท่านั้น ดังนั้นเธอจึงตัดสินว่าพวกเธอเป็นฆาตกร
ทว่าตอนนี้ เมื่อคิดดูให้ดี คนเห็นแก่ได้อย่างเฉินเหม่ยเจวียนและเฉินซินโหรว จะบุ่มบ่ามเสี่ยงฆ่าคน และใช้ชื่อเสียงเงินทองของตัวเองได้อย่างไร
ในสายตาของพวกเธอ ขอเพียงแค่มีเงิน และมีชีวิตที่ดีก็พอแล้ว
เป๋าฮวนขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น จู่ๆ เธอก็รู้สึกเย็นวาบไปทั่วทั้งร่างกาย
เธอทำให้ใครไม่พอใจกันแน่
ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่เกิดขึ้น และคนที่อยากให้เธอตาย คือใครกันแน่
……
*สวมหมวกสีเขียว หมายถึง ภรรยามีการคบชู้ หรือภรรยานอกใจ