EP 562
By loop
“ หมอช่วย…ช่วยด้วย…” ผู้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ชุดที่สองมาถึงศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินหยุนหัวตรงเวลา
หลิงรันเปลี่ยนเป็นสครับคู่ใหม่ ในขณะที่เขาสวมถุงมือ สมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยซึ่งอยู่กับผู้ป่วยในรถพยาบาลได้รีบวิ่งไปและเริ่มตะโกนใส่โจวซินเยียน
เธอเป็นหญิงวัยกลางคนในวัยสี่สิบเศษ ผมของเธอยุ่งเหยิงและสภาพของเธอดูน่ากลัวเอามากๆ
อย่างไรก็ตามเธอดูกังวลและดูเป็นพวกขี้กังวลเมื่อพิจารณาจากการแสดงออกของเธอ
โจวซินเยียน แสดงให้หลิงรันเห็นด้วยสีหน้าเรียบเฉยเหมือนส้มแมนดาริน จากนั้นเขาก็กระซิบกับผู้หญิงคนนั้นว่า “ได้โปรดอย่ากังวลผู้ป่วยมาถึงโรงพยาบาลแล้วให้คุณยืนอยู่ข้างๆก่อน เราจะรีบดำเนินการรักษาผู้ป่วย แต่ต้องรอให้แพทย์คิดหาวิธีจัดการกับเหตุการณ์นี้ก่อน .”
หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้นครอบครัวของผู้ป่วยก็หลีกทางให้ทันที
หลิงรันยกแขนขึ้นเหนือหน้าอกในแนวตั้งขณะที่เขาเดินเข้าไป
“ กระดูกแขนซ้ายและขาซ้ายร้าวเลือดออกไม่มาก…ความดันโลหิตยังคงที่…” หลิงรันตรวจร่างกายผู้ป่วยทันทีและพูดถึงประเด็นสำคัญบางประการที่มีค่าสำหรับแพทย์ก่อนให้คำแนะนำทางการแพทย์ด้วยวาจา จากนั้นเขากระซิบว่า “ขอให้แพทย์จากแผนกศัลยกรรมกระดูกมาขอคำปรึกษาและส่งผู้ป่วยรายนี้ไปที่ห้องผ่าตัดก่อน”
พยาบาลสองคนเข็นคนไข้เข้าไปในห้องผ่าตัด แพทย์ประจำบ้านที่เพิ่งได้รับเช็คลิสต์พยักหน้าอย่างงุนงงก่อนจะหันกลับมาและจากไป
โจวซินเยียน อดไม่ได้ที่จะเดินตามเขาไปเมื่อเขาเห็นการแสดงออกของหมอประจำบ้าน เขากระซิบว่า “แผนกศัลยกรรมกระดูกอาจไม่ต้องการผู้ป้วยคนนี้นายแค่ต้องบอกพวกเขาว่าถ้าพวกเขาต้องการรับช่วงผู้ป่วยคนนี้ ผู้ป่วยคนนี้จะอยู่ในแผนกของพวกเขา ถ้าไม่รับงั้นเราจะรับช่วงต่อเข้าใจไหม”
แพทย์ประจำบ้านนั้นก็พึงจะเป็นแพทย์มาใหม่ในปีนี้ เขาถามอย่างสงสัยว่า “ทำไมเราถึงปล่อยให้พวกเขาเลือก”
“เพราะสิทธิในการเลือกอยู่กับพวกเขา” โจวซินเยียน ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “ถ้าแผนกศัลยกรรมกระดูกไม่ต้องการรับช่วงต่อ นายจะทิ้งผู้ป่วยไว้ที่ตึกแผนกศัลยกรรมกระดูกหรือเปล่า?”
โรงพยาบาลขนาดใหญ่เกรด A เช่นโรงพยาบาลหยุนหัวมีรูปแบบระบบนิเวศที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับโรงพยาบาลระดับทั่วไปหรือแม้แต่โรงพยาบาลที่มีอันดับต่ำกว่า
แผนกของโรงพยาบาลระดับปกติเกรด A หรือแม้แต่โรงพยาบาลที่มีอันดับต่ำกว่ามักจะดึงดูดผู้ป่วยตลอดทั้งปี หากไม่ใส่ใจอย่างเพียงพอธุรกิจในแต่ละแผนกก็จะไม่ยั่งยืน โรงพยาบาลขนาดใหญ่เกรด A มักมีผู้ป่วยจำนวนมากเกินไปและทำให้แผนกผู้เชี่ยวชาญปฏิเสธผู้ป่วยจากแผนกฉุกเฉิน อย่างไรก็ตามเตียงในโรงพยาบาลที่มี จำกัด เป็นอีกปัญหาหนึ่งที่แท้จริง หากพวกเขาไม่ จำกัด จำนวนเตียงในโรงพยาบาลและยังคงรับผู้ป่วยเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเตียงในโรงพยาบาลเต็มแล้วพวกเขาจะไม่สามารถรับผู้ป่วยได้อีก
กรณีฉุกเฉินนี้ถือเป็นกรณีทางเลือกสำหรับแผนกศัลยกรรมกระดูก ดังนั้น โจวซินเยียนจึงจงใจเตือนแพทย์ประจำบ้านคนนี้ถึงข้อเท็จจริงนี้ในตอนนี้
แพทย์ประจำบ้านเองก็กำลังดูกังวลมาก “ จะเป็นอย่างไรถ้าพวกเขา…”
“พอแล้ววิ่งตามไปเถอะแค่ให้แน่ใจว่านายมั่นใจกับคำพูดของนายก็พอ” โจวซินเยียนกระตุ้นให้เขารีบเดินออกไปได้แล้ว
แพทย์ประจำบ้านคนนี้ถึงกับยืนตัวแข็ง “ ผม…ผมพูดไม่เก่ง”
“ นายต้องการให้ฉันสอนนายเหรอ?” แต่ถึงแม้ โจวซเนียนจะพูดคำเหล่านั้นเขาก็รู้สึกมีความสุขในใจด้วยเหตุผลแปลก ๆ เขาตบไหล่แพทย์ประจำบ้านคนนั้น ก่อนจะพูดว่า “ถ้านายไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆนายก็แค่พูดว่า ‘……….’ นายเข้าใจไหม?”
“ อ๋อ…เข้าใจแล้ว” แพทย์ประจำบ้านคนนั้นรีบวิ่ง หลังจากนั้นไม่กี่ก้าวเขาก็กลับมาอีกครั้ง “ขอโทษนะถ้าผมพบหมอที่ผมไม่เคยพบมาก่อนถ้าผมพูดแบบนั้นได้ไหใ … “
โจวซินเยียนส่ายหัวในขณะที่เขารู้สึกปวดหัวไปด้วย “ถ้าจำไม่ได้นายก็แซงทำเป็นแพทย์ที่มาฝึกงานและเรียกแพทย์คนนั้นว่าอาจารย์ แต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติเช่นกันถ้านายคิดว่าหมอกระดูก ที่นายเคยพบมาก่อนจะจำคุณได้ไหม “
ในที่สุดแพทย์ประจำก็เข้าใจและพูดอย่างมีความสุขว่า “ก็ดีแล้ว ตอนนี้ผมไม่มีปัญหาอะไรแล้ว”
เขาวิ่งไปอีกสองสามก้าวก่อนจะหยุด ดูเหมือนเขาจะคิดอะไรบางอย่างที่จะเพิ่ม …
โจวซินเยียน โบกมือของเขา “เร็วเข้าผู้ป่วยกำลังรอคุณอยู่”
“โอ้โอ้.” ในที่สุดแพทย์ประจำบ้านมือใหม่ก็เดินจากไป
“แพทย์เหล่านี้แย่ลงทุกปี” เจิ้งเป่ยถอนหายใจหนัก ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงที่มีประสบการณ์ว่า “เมื่อตอนเราเป็นแพทย์ประจำบ้านมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องเป็นคนช่างสังเกตและลงมือทำอย่างรวดเร็วเด็ก ๆ สมัยนี้ดูเหมือนจะมีบางอย่างในอาหารที่ทำให้พวกเขาดูโง่ … “
โจวซินเยียนหันกลับมาและจ้องที่เจิ้งเป่ย ราวกับว่าเขากำลังมองใครบางคนโง่ “ เมื่อพูดถึงอายุหมอหลิงก็น่าจะวัยเดียวกันกับแพทย์ประจำบ้านเหล่านนั้นะ”
เจิ้งเป่ยไออย่างหนัก
“ นอนตรงนี้ก็ได้เหมือนกันให้ผมตรวจหน่อยนะ” หลิงรันมองไปที่ครอบครัวของผู้ป่วยและขมวดคิ้ว
หญิงสาวยิ้มและปฏิเสธข้อเสนอของเขา “ฉันสบายดี ฉันนั่งอยู่ด้านหลังตอนที่เกิดอุบัติเหตุ หมอสามารถตรวจดูพี่ชายและพี่สะใภ้ของฉันก่อนฉันมีแค่รอยฟกช้ำบางส่วนเท่านั้นและพวกมันก็ไม่มีอาการเจ็บด้วย … “
หลิงรันจ้องไปที่ผู้หญิงคนนั้นและพูดว่า “ตรวจร่างกายก่อนแล้วค่อยคุยกัน”
“ฉันไม่เป็นไร … ” ผู้หญิงคนนั้นพูดอีกครั้งก่อนที่เธอจะมองไปยังทิศทางของห้องผ่าตัดและถามว่า “พี่ชายของฉันสามารถรับการรักษาได้หรือไม่ได้โปรดช่วยพวกเขาด้วย พวกเรามาจากเมืองหยุนหัว สำหรับค่าผ่าตัดนั้นไม่ใช่ปัญหา… “
หลิงรันโบกมือให้โจวซินเยียน และพูดว่า “พาเธอไปทำอัลตราโซนิก”
โจวซินเยียนเขย่าเบา ๆ ยิ้มและพูดว่า “เนื่องจากคุณมาที่นี่แล้ว การตรวจสุขภาพไม่มีอันตรายใด ๆ มามามา … “
ขณะที่โจวซินเยียนยังคงเกลี้ยกล่อมเธอหญิงวัยกลางคนจึงต้องขึ้นไปนอนบนเตียงเพื่อนทำการตรวจร่างกาย
โจวซินเยียนเช็ดน้ำมันบนท้องของเธอแล้วลากอุปกรณ์อัลตราโซนิกไป เพียงไม่กี่วินาทีการแสดงออกของโจวซินเยียน ก็เปลี่ยนไป
“เลือดออกในช่องท้อง” โจวซินเยียน กดไหล่ของผู้หญิงคนนั้นและขอให้เธอไม่ลุกขึ้น เขาเตือนเธออีกครั้งว่า “ตอนนี้ช่องท้องของคุณมีเลือดออกเข้าใจไหมมีเลือดออกในกระเพาะอาหารดังนั้นอย่าขยับ”
ในขณะที่เขาพูดโจวซินเยียนรีบตะโกนหาหลิงรัน
“ส่งเธอไปที่ห้องผ่าตัด” หลิงรันรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับสมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยคนนี้เมื่อเขาเห็นหน้าเธอครั้งแรก ในแง่ความเป็นมืออาชีพมากขึ้นเขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเธอผ่านการตรวจสอบภาพและตอนนี้ได้รับการวินิจฉัยโดยใช้อัลตราโซนิก
“ คุณต้องการ…ให้คนมาช่วยมากกว่านี้ไหม” เจิ้งเป่ยรู้สึกกังวล
“ดูเหมือนว่าระหว่างที่เกิดอุบัติเหตุตับของเธอได้รับบาดเจ็บฉันขอตรวจร่ายกายเธอดูก่อนจากนั้นเราจะทำการตัดสินหากมีผู้บาดเจ็บมากกว่านี้” ความมั่นใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของหลิงรัน คือทักษะการควบคุมเลือดออกที่สมบูรณ์ของเขา
ด้วยการควบคุมเลือดออกด้วยมือเปล่าในระดับที่สมบูรณ์แบบและการห้ามเลือดในระดับที่สมบูรณ์แบบด้วยความร้อนเขาสามารถจัดการกับการบาดเจ็บและการสูญเสียเลือดตามปกติได้ แม้ว่าจะมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นเขาก็ยังสามารถทำการควบคุมสถาณการณ์ไว้ได้
“ฉันจะทำงานกับหมอหลิงคุณจัดการเคสต่อไป” โจวซินเยียนรีบพูดกับเจิ้งเป่ยเดินตามหลิงรันไปที่ห้องผ่าตัด เขาล้างมือและสวมถุงมือ
เมื่อเขาเข้าไปที่ห้องผ่าตัดอีกครั้งหลิงรันได้เปิดช่องท้องของผู้ป่วยแล้ว
“ ใช่. ตับได้รับบาดเจ็บ…ถึงแม้มันจะเป็นจุดเล็กๆก็ตาม…” หลิงรันพูดและเริ่มขยับมีดผ่าตัดของเขา
“การผ่าตัดแบ่งส่วนตับ?” โจวซินเยียน ยืนอยู่ตรงข้ามหลิงรันเมื่อเขาเห็นเลือดที่สะสมอยู่ในช่องท้องของผู้ป่วยเขาก็ดูกังวลขึ้นมาทันที่
เขาไม่ค่อยเห็นการผ่าตัดตับแบบนี้ในพื้นที่เล็ก ๆ เช่นนี้ในการผ่าตัดที่เขาสังเกตเห็น
“อย่าพึงพาผ่าตัดตับ ปกติเราจะตัดส่วนที่ได้รับบาดเจ็บออก” ขณะที่หลิงรันพูดเขาลดศีรษะลงและเริ่มปฏิบัติการ
เมื่อเทียบกับการผ่าตัดตับฉุกเฉินก่อนหน้านี้ผู้ป่วยรายนี้มีอัตราการสูญเสียเลือดช้ากว่ามากหลิงรันจึงไม่รีบผ่าตัด เขาค่อยๆแยกมันออกจากพอร์ทัลตับตัดการไหลเวียนของเลือดและเริ่มการผ่าตัดตับอย่างช้าๆ และระมัดระวังเอามากๆ
หากใช้วิธีนี้ผู้ป่วยจะเสียเลือดมากขึ้นเมื่อเทียบกับการผ่าออกทันที เป็นเรื่องปกติที่จะต้องเสียเลือด 50 ถึง 67 ออนซ์ตลอดการผ่าตัด
แต่การสูญเสียเลือดมากขึ้นจะทำให้เกิดการวินิจฉัยที่ดีขึ้นเมื่อเทียบกับการรักษาแบบหยาบในการผ่าตัดตับแบบฉุกเฉิน
“เราใช้ชีวิตผ่านคืนนี้มาพอสมควรนายไม่คิดเหรอ” หลิงรันประสบความสำเร็จในการผ่าตัดและอารมณ์ของเขาดีมาก
เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้รับความทุกข์ทรมานอะไรเลยเนื่องจากเขาได้ทำการผ่าตัดตับสองครั้งการผ่าตัดม้ามหนึ่งครั้งและการผ่าตัดช่องท้อง
“ดีจังที่คุณชอบคุณอยากทานอาหารเย็นไหม” เมื่อโจวซินเยียนดูส่วนที่น่าตื่นเต้นที่สุดเสร็จแล้วเขาก็เริ่มเขย่าร่างกายของเขา
“ตรวจลำไส้ถ้าไม่มีปัญหาฉันจะให้คนจากแผนกศัลยกรรมทั่วไปมา” หลิงรันพูดแล้วมองไปที่พยาบาลสองคนข้างๆเขาแล้วพูดว่า “ฉันจะเลี้ยงข่าวคุณมื้อเย็นนี้ ทุกคนอยากทานอะไร”
“อะไรก็ได้”
“ หมอหลิงคุณตัดสินใจได้เลย”
หลิงรันคิดถึงเรื่องนี้และพูดกับโจวซินเยียน ว่า “มีร้านอาหารปักกิ่งที่เปิด 24 ชั่วโมงอยู่หน้าโรงพยาบาลฉันจะซื้อขนมเปี๊ยะ [1] และตับทอด”
โจวซินเยียนก้มศีรษะลงและสัมผัสกับลำไส้ของผู้ป่วย “ ถ้าอย่างนั้นผมจะขอขนมเปี๊ยะด้วยขอให้ และเอาไส่ย่างด้วยร้านนี้ค่อนข้างขึ้นชื่อด้านความอร่อยสำหรับเมนูนี้”