ทางเจียงหยุนเอ๋อไม่รู้ว่าลี่จุนถิงนั้นแอบเข้ามาได้แล้ว แต่ว่าตั้งแต่เธอรู้ว่าดอกเตอร์คูลี่กับเฟิงจิงเป่ยเป็นคนของตัวเองแล้ว สุดท้ายเลยไม่ได้รู้สึกตึงเครียดมากขนาดนั้น ส่วนร่างกายเองก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ว่าบางทียังต้องเจาะเลือดอยู่
ยังดีที่ตอนนี้ร่างกายของเธอดูดซับได้เป็นอย่างดี ดังนั้นเลยสร้างเกล็ดเลือดต่างๆ ได้เร็วพอสมควร ทุกครั้งหลังจากที่เจาะเลือดถึงแม้ว่าจะอ่อนแรงไปบ้าง แต่ว่าก็ไม่ได้หมดสติอีกเลย
เพียงแต่มีบ้างที่เจาะเลือด แล้วอาเธอร์มาจับตามอง ดังนั้นเจียงหยุนเอ๋อเลยทำเหมือนไม่ค่อยสมยอมเท่าไร เลยแกล้งหลอกอาเธอร์ไป แต่เมื่ออาเธอร์ไม่อยู่ ใครหลายๆ คนก็ปล่อยวางเป็นอย่างมาก บางครั้งเจียงหยุนเอ๋อก็สามารถเข้าไปในห้องทดลองเพื่อเยี่ยมเบ็ตตี้สักหน่อย
อันที่จริงเจียงหยุนเอ๋อเองก็เห็นใจเบ็ตตี้กับอาเธอร์อยู่บ้าง แต่ว่าเธอก็ยังปฏิเสธกับการกระทำของอาเธอร์เป็นอย่างมาก อาเธอร์เอาแต่อยากให้เบ็ตตี้ฟื้นขึ้นมา แต่ว่ากลับไม่คิดเผื่อเบ็ตตี้บ้างเลย
ถ้าเกิดเบ็ตตี้สามารถฟื้นขึ้นมาได้ในวันหนึ่ง แล้วพบว่าอาเธอร์ฆ่าคนมากมายเพื่อเธอขนาดนั้น ในใจจะต้องเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดเป็นอย่างมากแน่นอน ชีวิตหลังจากนั้นคงจะไม่มีความสุขเท่าไร
เฟิงจิงเป่ยบอกว่าก่อนหน้านี้เขาใช้อีกตัวตนหนึ่งเพื่อเข้ามาอยู่ข้างกายอาเธอร์ เคยเห็นท่าทีที่เขากับคุณหนูเบ็ตตี้อยู่ด้วยกันแล้ว ตอนที่อยู่กับเบ็ตตี้นั้น อาเธอร์ก็เป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง ยิ้มหัวเราะตลอดเวลา อาเธอร์มอบความอบอุ่นทั้งหมดให้กับเบ็ตตี้เลยล่ะ
“คุณหนูเบ็ตตี้เป็นคนอบอุ่นเป็นอย่างมาก ทำดีกับทุกคน เธอเคยบอกกับอาเธอร์ว่าไม่อยากให้เขาฆ่าใคร อาเธอร์เองก็ทำได้ ก่อนที่คุณหนูเบ็ตตี้จะป่วยนั้น อาเธอร์ไม่เคยฆ่าใครมาก่อนเลยจริงๆ อีกอย่างเขาก็ค่อยๆ ทำให้องค์กรบริสุทธิ์ขึ้น แต่ว่าก็ไม่อาจคาดเดาได้ดังเดิม ใครจะไปรู้ว่าคุณหนูเบ็ตตี้ที่ดีขนาดนี้จะกลายเป็นแบบนี้”
เฟิงจิงเป่ยมองเบ็ตตี้ ก่อนจะพูดด้วยความเสียดายพลางถอนหายใจ
“ถ้าเกิดพวกเขาเป็นคนธรรมดา พวกเขาจะต้องมีความสุขมากแน่นอน แต่โลกใบนี้ไม่คำว่าถ้าหาก” เจียงหยุนเอ๋อถอนหายใจอีกครั้ง พลางมีสีแดงล้อมรอบดวงตาขึ้นมาเบาๆ
วันนี้ ตอนที่เจียงหยุนเอ๋อกำลังเจาะเลือด จู่ๆ อาเธอร์ก็มา จากนั้นเฟิงจิงเป่ยก็เปิดเครื่องที่ทำให้อยู่นิ่งขึ้นมาด้วยความหูตาไว เพื่อให้เจียงหยุนเอ๋ออยู่นิ่งขึ้นมาทันที
เจียงหยุนเอ๋อเองก็รีบหลับตา ก่อนจะแกล้งทำเหมือนกำลังไม่ได้สติ ส่วนดอกเตอร์คูลี่ก็ลุกขึ้นมาทักทาย กับอาเธอร์สักหน่อย
“ผู้หญิงคนนี้อ่อนแอเกินไป เมื่อครู่ที่เจาะเลือดก็สลบลงไป ท่าทีของเธอนั้นจะสามารถช่วยเบ็ตตี้ของฉันได้อย่างไร” อาเธอร์มองเจียงหยุนเอ๋อด้วยความไม่ถูกใจเท่าไร
ยังดีที่อาเธอร์ปรายตาจ้องมองเจียงหยุนเอ๋อเล็กน้อย ไม่อย่างนั้นเจียงหยุนเอ๋อที่กำลังหางตากระตุกอยู่นั้นคงถูกจับได้ว่ากำลังแกล้งหลับตาอยู่
“เบ็ตตี้ของฉัน ถึงแม้ว่าจะอ่อนโยนเป็นอย่างมาก แต่ว่าร่างกายนั้นยังดีอยู่มาก เธอเคยไปปีนภูเขาหิมะกับฉัน แล้วก็ว่ายในน้ำเย็นด้วยกัน ท่าของร่างกายเธอนั้นสดชื่นเสียเหลือเกิน เบ็ตตี้ของฉันนั้นเป็นคนที่ดีที่สุดในโลกเลยล่ะ”
อาเธอร์ตกอยู่ในภวังค์ใบหน้ามีความอบอุ่นขึ้นมา เจียงหยุนเอ๋อแอบมองเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของอาเธอร์ บริเวณตาของเขานั้นอ่อนโยน แต่ว่ามุมของใบหน้าก็ยังแน่วแน่เป็นอย่างมาก
ทันใดนั้น ผู้ช่วยของดอกเตอร์คูลี่ก็เข้ามารายงาน “คุณอาเธอร์ ดอกเตอร์คูลี่ ยีนบนตัวของคุณหนูเบ็ตตี้นั้นเริ่มสร้างขึ้นใหม่แล้วเล็กน้อย จากนั้นก็ถูกกระตุ้นขึ้น จนเลือดของคุณหนูเจียงก็สามารถเข้ากับคุณหนูเบ็ตตี้ได้เป็นอย่างดีเลยล่ะ”
เมื่ออาเธอร์ได้ยินดังนั้น ก็มีความสุขเป็นอย่างมาก
“ดอกเตอร์คูลี่คุณเก่งจริงๆ เลย ฉันมองคนไม่ผิดจริงๆ ฉันจะให้คนของฉันปล่อยพ่อแม่ของคุณ เพื่อเป็นรางวัลนะ ขอเพียงแค่คุณสามารถทำให้เบ็ตตี้กลับมามีชีวิตได้ คุณอยากจะได้อะไรฉันก็จะไปหามาให้”
ดอกเตอร์คูลี่เห็นอาเธอร์มีความสุขมากขนาดนั้น ก็รู้ว่าเขาอาจจะพยายามเร่งให้ตัวเองผ่าตัด ดังนั้นเขาก็ควรลองแผนของเขาแล้ว มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่จะปล่อยภรรยาและลูกสาวของเขาออกมาได้
แต่ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือเจียงหยุนเอ๋อกับลูกในท้อง เรื่องอื่นก็คงไม่ต้องสนใจอะไรมากแล้ว
“ฉันจะพยายามนะ คุณอาเธอร์” ถึงดอกเตอร์คูลี่จะคิดถึงแผนของตัวเอง แต่ว่าก็ยังมีท่าทีเชื่อฟังคำพูดของอาเธอร์อยู่ดี
หลังจากที่อาเธอร์ไปแล้ว เจียงหยุนเอ๋อก็ลืมตาขึ้นมา “ดอกเตอร์คูลี่ คุณหนูเบ็ตตี้สามารถมีชีวิตกลับมาได้จริงๆ เหรอ？ถ้าเกิดเป็นไปได้ ฉันยินดีจะบริจาคเลือกของฉัน แต่แน่นอนว่าไม่ทั้งหมดนะ”
“ถึงจะให้เลือดกับคุณหนูเบ็ตตี้ใหม่ทั้งหมด อันที่จริงก็ยากที่จะมีชีวิตกลับมา เซลล์ในร่างกายของคุณหนูเบ็ตตี้นั้นตายไปนานแล้ว ถึงจะมีเซลล์ที่มีชีวิตขึ้นมา ก็ไม่มีทางทำให้พวกมันปลูกถ่ายขึ้นมาได้ ยิ่งในสถานการณ์แบบนี้เซลล์ของคุณหนูเบ็ตตี้ก็ไม่สามารถสร้างเลือดขึ้นมาได้แล้ว”
“ถึงจะบอกว่าตอนนี้คุณหนูเบ็ตตี้จะมีชีวิต แต่ว่าอันที่จริงก็ไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายไปแล้ว ตอนนี้เหมือนกับคนตายทั้งเป็น ถ้าเกิดคุณอาเธอร์ไม่มีเครื่องมือการรักษาที่ดีและใหม่ที่สุด คุณหนูเบ็ตตี้ก็คงไม่คงทนอยู่จนถึงตอนนี้ได้แล้ว”
“ถึงจะเอาเลือดของคุณมาใช้ทั้งหมด ก็ไม่แน่ว่าจะสามารถช่วยเธอได้ ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการวิจัยเลือดและยีน แต่ว่าเราไม่เคยเจออะไรแบบนี้กันเลยจริงๆ”
“งั้นพวกเราจะทำอย่างไรต่อไป？การยื้อเอาไว้แบบนี้ก็ไม่ถูกสักเท่าไร” เจียงหยุนเอ๋อมีสีหน้าเคร่งเครียด
ดอกเตอร์คูลี่เอาเข็มออกจากแขนของเจียงหยุนเอ๋อ จากนั้นก็พยุงเธอกลับไปที่เตียงเหมือนเดิม
“ตั้งแต่ตอนนี้คุณต้องเตรียมใจแล้วนะ ช่วงนี้คุณอาเธอร์จะต้องให้ฉันลงมือแน่นอน พอถึงเวลานั้น ฉันจะหาวิธีให้คุณคลอดลูกออกมาให้ได้”
“ถึงแม้ว่าตอนนี้ลูกจะยังไม่ครบเวลา แต่ก็แปดเดือนกว่าแล้ว น่าจะเพียงพอที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้แล้ว”
“แต่ว่า คุณช่วยฉันกับลูกฉัน แล้วภรรยาและลูกสาวของคุณจะทำอย่างไรล่ะ？” เจียงหยุนเอ๋อนั้นรู้สึกซึ้งใจเป็นอย่างมาก แต่ว่าเธอเองก็เป็นห่วงครอบครัวของดอกเตอร์คูลี่ด้วยเหมือนกัน
“ทำอะไรไม่ได้แล้ว ตอนนี้คุณอยู่ตรงหน้าฉัน ฉันก็ต้องช่วยคุณก่อน ฉันไม่สามารถมองคุณตายไปต่อหน้าต่อตาได้ มันไม่ยุติธรรม พวกเธอ เห้อ……ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ถ้าเกิดพวกเธอถูกอาเธอร์ฆ่าจริงๆ ฉันก็จะตายไปกับพวกเธอ”
“ไม่ต้องหรอก ดอกเตอร์คูลี่ ครอบครัวของคุณเองก็อยู่ที่ฉันด้วยแล้ว ฉันจะต้องช่วยคุณพาพวกเธอออกมาให้ได้” เฟิงจิงเป่ยลุกขึ้นพูด
“ใช่ๆ ฉันจะลืมคุณไปได้อย่างไร？คุณจะต้องช่วยครอบครัวของดอกเตอร์คูลี่ออกมาให้ได้นะ” เจียงหยุนเอ๋อตื่นเต้นมาก แต่ว่าก็เพียงไม่นานเท่านั้น เพราะว่าเธอกลัวว่าตัวเองจะตื่นเต้นเกินไป จนคนข้างนอกเข้ามาดู
ดอกเตอร์คูลี่มองเฟิงจิงเป่ยเล็กน้อย ก่อนจะมองเจียงหยุนเอ๋อ แล้วถอนหายใจออกมา
“เคซี่ย์ ขอบคุณความหวังดีของคุณมากนะ แต่ว่าคุณเป็นเพียงผู้ช่วยเล็กๆ ของฉัน คุณจะช่วยฉันอย่างไร？เรื่องนี้พอแค่ก่อนเถอะ คุณไปส่งคุณหนูเจียงกลับไปก่อนเถอะ”
เจียงหยุนเอ๋อมองเฟิงจิงเป่ยด้วยความสงสัย “คุณยังไม่ได้บอกเรื่องของคุณกับดอกเตอร์คูลี่เหรอ？”
“ยังไม่ได้บอกเลย” เฟิงจิงเป่ยยิ้มเล็กน้อย “ฉันกลัวว่าดอกเตอร์คูลี่จะตกใจ”
ดอกเตอร์คูลี่ฟังพวกเขาคุยกัน ก็สงสัยเป็นอย่างมาก
“พวกคุณกำลังพูดอะไรงั้นเหรอ？พวกคุณมีเรื่องอะไรที่ปิดบังฉันอยู่หรือเปล่า？”
“ดอกเตอร์คูลี่ ฉันจะบอกคุณให้นะ เฟิงจิงเป่ยน่ะ…ไม่สิ เคซี่ย์น่ะ เป็นปัญหาของตัวตนของเขา เลยคิดว่าให้เขาบอกคุณด้วยตัวเองดีกว่า ฉันกลัวว่าฉันจะพูดไม่ละเอียด” เจียงหยุนเอ๋อเอาซอกกระแทกเฟิงจิงเป่ยเล็กน้อย เพื่อบอกให้เขารีบบอกดอกเตอร์คูลี่