บทที่ 642 ฉันคิดถึงคุณมากเลย

Lucky baby คุณพ่อ ต้องพยายามจีบแม่

ดอกเตอร์คูลี่มองท่าทีของพวกเขาทั้งสองคน ก็รู้สึกอึดอัดใจมากกว่าเดิม

“อั้ยหยา เคซี่ย์ คุณรีบบอกสิ ฉันสงสัยจะแย่อยู่แล้ว มันมีเรื่องอะไรกันแน่?ท่าทีของคุณสองคนเหมือนจะรู้จักกันมานานแล้วเลยนะ”

“อือ” เฟิงจิงเป่ยพยักหน้า “ค่อนข้างนานแล้วล่ะ”

“ดอกเตอร์คูลี่ ตอนนี้ฉันแนะนำตัวเองใหม่อีกครั้งดีกว่า ชื่อจริงฉันชื่อเฟิงจิงเป่ย แต่พวกคุณเรียกว่าเคซี่ย์ต่อไปเถอะ ฉันมาจากที่เดียวกับคุณหนูเจียง พวกเราเป็นคนจากเมืองจิ่งเฉิง”

“ตัวตนที่แท้จริงของฉันคือตำรวจสืบสวนสอบสวนนานาชาติ มาที่นี่ก็เพื่อหาหลักฐานเกี่ยวกับการทำผิดของอาเธอร์ ก่อนหน้านี้ฉันเคยมีตัวตนอื่น เพื่อเข้ามาอยู่ข้างกายอาเธอร์ แต่ว่าจากนั้นมันกลับล้มเหลวไป เพราะฉันถูกเปิดโปง ดังนั้นฉันเลยต้องหนี จากนั้นด้วยความบังเอิญ ฉันเลยได้เข้ามาอยู่ในห้องวิจัยของคุณ เลยได้มาตามจับพร้อมกับคุณมาถึงที่นี่”

“อีกอย่าง ในองค์กรยังมีคนของฉันอีก แถมยังไม่ถูกพบเจออีก ดังนั้นเดี๋ยวฉันก็จะบอกแผนของคุณให้กับพวกเขาเหมือนกัน จากนั้นก็ให้พวกเขาทำตามแผนของพวกเราให้สำเร็จ แล้วฉันก็จะกระจายข่าวออกไป เพื่อให้เพื่อนร่วมงานของฉันช่วยครอบครัวของคุณออกมา”

“เอาแบบนี้ คุณสามารถบอกแผนของคุณที่นี่ได้อย่างสบายใจเลยนะ หลังจากที่เรื่องสำเร็จแล้ว ฉันเองก็จะช่วยพวกคุณออกมาทั้งหมด”

“จากนั้น ฉันกับคุณหนูเจียงรู้จักกันที่ทวีปแอฟริกา ตอนนั้นฉันเองก็ทำงานเป็นสายลับ เธอถูกคนหลอกให้ไป จากนั้นเลยรู้จักกันที่นั่น อันที่จริง พูดตามตรง ฉันเองก็ยังไม่รู้ตัวตนจริงๆ ของคุณหนูเจียงสักเท่าไร แต่ว่าถูกคนจับสองครั้งเลย ก็น่าจะเป็นคนสำคัญเหมือนกัน”

หลังจากที่เฟิงจิงเป่ยพูดจบ ยังหยอกล้อเจียงหยุนเอ๋อเล็กน้อย เจียงหยุนเอ๋อเลยตีเขาไปทันที

หลังจากที่ดอกเตอร์คูลี่ได้ยินแบบนั้น ก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก “โอเคๆ ในเมื่อเป็นแบบนี้ฉันก็ไม่ต้องกังวลอะไรแล้วล่ะ”

“เพียงแต่เรื่องแบบนี้ อาจจะทำให้คุณหนูเจียงลำบากไม่น้อยเลย เดี๋ยวคุณจะต้องอดทนสักหน่อยนะ ถึงอย่างไรสภาพร่างกายของคุณก็ไม่มีปัญหาอะไร การบังคับให้คลอดก่อนกำหนดอาจจะทำให้ชีวิตคุณหลังจากนี้ไม่สะดวกสักเท่าไร”

“ไม่เป็นไรนะ ฉันสามารถทนได้ ขอเพียงแค่ลูกของฉันไม่เป็นอะไรก็พอ” เจียงหยุนเอ๋อพูดอย่างหนักแน่น “เพียงแค่ฉันกับลูกสามารถหนีไปได้ ส่วนร่างกายของฉันไม่เป็นไรหรอก หลังจากที่กลับบ้านแล้วฉันจะรักษาตัวดีๆ เลย”

“แต่ว่าหลังจากนี้ค่ารักษาก็จะแพงเป็นอย่างมากเลยนะ ถ้าเกิดฉันยังมีชีวิตอยู่ คุณก็มาหาฉัน แล้วฉันจะช่วยให้คุณรักษาฟรี ถึงคนแก่ๆอย่างฉันจะเป็นคนบ้าการวิจัย แต่ฝีมือทางการแพทย์นี่ก็ไม่แพ้ใครเหมือนกันนะ” ดอกเตอร์คูลี่ตบหน้าอก พลางพูดแล้วยิ้มให้

“เดี๋ยวฉันจะกลับไปหาคุณเพื่อรักษานะ คุณไม่ต้องกลัวว่าจะทำให้ฉันลำบากใจนะ ดอกเตอร์คูลี่” เจียงหยุนเอ๋อพูดด้วยความเฉลียว

“อันที่จริงครอบครัวของฉัน ก็สามารถแบกรับค่าใช้จ่ายการรักษาหลังจากนี้ได้ ถึงอย่างไรสามีฉันก็เป็น……” อันที่จริงเจียงหยุนเอ๋อเองก็ไม่ได้อยากจะทำให้มันลึกลับอะไร เพียงแต่เธอไม่รู้จะบรรยายลี่จุนถิงอย่างไร

“สามีของคุณเป็นอะไรหรอก?” ดอกเตอร์คูลี่อดไม่ได้ที่จะถาม

เจียงหยุนเอ๋อมองท่าทีของดอกเตอร์คูลี่ พลางรู้ในใจว่าที่แท้เขาเป็นคนสอดรู้สอดเห็นขนาดนั้น

“อือ…ฉันไม่รู้จะอธิบายเขาอย่างไร บริษัทของเขาเป็นบริษัทขนาดใหญ่ ไม่รู้ว่าคุณเคยได้ยินชื่อบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปหรือเปล่า สามีของฉันเป็นประธานของบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปชื่อลี่จุนถิง”

เฟิงจิงเป่ยตกใจเป็นอย่างมาก แต่ว่าเขาก็ไม่ได้แสดงออกมา เพียงแค่พยักหน้าสนับสนุน

เจียงหยุนเอ๋อเห็นอารมณ์ของเฟิงจิงเป่ย ก็คิดว่าไม่ค่อยมีความสุขเท่าไร ถึงอย่างไรลี่จุนถิงก็เป็นชายที่สมบูรณ์แบบเป็นอย่างมาก เฟิงจิงเป่ยฟังชื่อของเขาอย่างเย็นชา แต่ทว่า อารมณ์ของดอกเตอร์คูลี่นั้นทำให้เธอดีใจเป็นอย่างมาก

“ว้าว!ลี่จุนถิงเป็นสามีของคุณจริงๆ เหรอเนี่ย!ให้ตายเถอะ!ฉันประหลาดใจมากขึ้นเรื่อยๆ เลย งั้นเดี๋ยวค่ารักษาของคุณนั้นฉันก็สามารถเพิ่มเงินได้แล้ว เพราะถึงอย่างไรสามีคุณก็รวยมาก ฮ่าๆ” ดอกเตอร์คูลี่ตกใจเป็นอย่างมาก แต่ว่าเมื่อคิดได้ว่าลี่จุนถิงรวยมาก ก็หัวเราะร้ายๆ ออกมาทันที

“ไม่ใช่แค่ต้องเอาเงินมากขึ้นนะ แต่เดี๋ยวคุณช่วยชมให้หน่อย ให้ประธานลี่ให้งานพวกเราหลายๆ โปรเจคสักหน่อยเถอะนะ”

“แน่นอนสิ ถ้าจะทำวิจัยเกี่ยวกับด้านการแพทย์ พวกเราจะสนับสนุนอยู่แล้ว” เจียงหยุนเอ๋อชะงักไป ก่อนจะพูดด้วยความลึกลับ “ตอนนี้ลี่จุนถิงไม่มีเงินแล้วล่ะ”

ดอกเตอร์คูลี่งงเป็นไก่ตาแตก อารมณ์ที่กำลังดีๆ เมื่อครู่จู่ๆ ก็หายวับไปทันที “ทำไมล่ะ?”

“เพราะว่า……เงินของเขาอยู่กับฉันหมดแล้ว ดังนั้นคนที่ดอกเตอร์คูลี่ต้องการควรจะเป็นฉันมากกว่านะ ฮ่าๆ”

เมื่อพูดถึงลี่จุนถิง เจียงหยุนเอ๋อก็คิดถึงเขาเป็นอย่างมาก เลยนิ่งไปหลังจากที่หัวเราะขึ้น พลางคิดว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ กำลังพยายามหาข่าวของตัวเองจากทางด้านนอกหรือเปล่า ช่วงนี้เขาเป็นห่วงฉัน เลยไม่ได้กินข้าวและพักเลย

“จุนถิง ฉันคิดถึงคุณจังเลย” เจียงหยุนเอ๋อบ่นพึมพำเสียงต่ำ

เมื่อดอกเตอร์คูลี่เห็นว่าจู่ๆ เจียงหยุนเอ๋อก็เงียบลง ก็รู้ว่าเธอคิดถึงลี่จุนถิง ดังนั้นเลยไม่ได้พูดอะไรต่อ

เฟิงจิงเป่ยเห็นทั้งสองคนเงียบไป เลยไม่พูดอะไรต่อ เมื่อมองเวลา ก็อดไม่ได้ที่จะเตือนพวกเขา

“คุณหนูเจียงอยู่ที่นี่มานานแล้ว ถ้ายังอยู่อีกสักพัก ก็น่าจะถูกสงสัยเอาได้แล้ว”

เมื่อพูดจบ เฟิงจิงเป่ยก็เข็นเจียงหยุนเอ๋อออกไป ก่อนจะออกไปนั้น ดอกเตอร์คูลี่ยังพูดพลางโบกมือ “หลังจากออกไปแล้วพวกเราไปคุยเรื่องการร่วมมือกันสิ”

ดอกเตอร์คูลี่เดาไม่ผิด ในคืนนั้นอาเธอร์สั่งการให้ดอกเตอร์คูลี่ ผ่าตัดภายในสามวัน เมื่อข่าวแพร่ออกไป เฟิงจิงเป่ยก็ไปบอกเจียงหยุนเอ๋อเกี่ยวกับเรื่องนี้

ชายชุดดำตรงประตูนั้นรู้ก่อนอยู่แล้วว่าเจียงหยุนเอ๋อจะต้องผ่าตัด อีกอย่างเฟิงจิงเป่ยก็คุ้นเคยกับพวกเขาแล้ว ดังนั้น พวกเขาคิดว่าเฟิงจิงเป่ยมาตรวจร่างกายเจียงหยุนเอ๋อแทนดอกเตอร์คูลี่เฉยๆ อีกอย่างเฟิงจิงเป่ยเอากระเป๋ายามาด้วย เลยไม่ได้ขวางอะไร

“อาเธอร์สั่งการลงมาแล้ว เขาบอกให้ดอกเตอร์คูลี่ผ่าตัดคุณกับคุณหนูเบ็ตตี้ภายในสามวันนี้” เฟิงจิงเป่ยทำเหมือนกำลังผ่าตัดเจียงหยุนเอ๋อ พลางบอกเรื่องนี้กับเจียงหยุนเอ๋อเบาๆ

เมื่อเจียงหยุนเอ๋อได้ยินคำว่าผ่าตัด ก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นขึ้นมา เมื่อเฟิงจิงเป่ยเห็นท่าทีของเธอ ก็รีบปลอบเธอ

“คุณไม่ต้องกลัว ฉันบอกคุณให้นะ แค่อยากให้คุณเตรียมตัวหน่อย เพราะเดี๋ยวแผนของพวกเรากำลังจะเริ่มแล้ว คุณพยายามใจเย็นก่อน คุณต้องเชื่อฉันกับดอกเตอร์คูลี่นะ”

เจียงหยุนเอ๋อมองตาของเฟิงจิงเป่ย ก่อนจะพยักหน้าอย่างหนักแน่น

หลังจากที่เฟิงจิงเป่ยตรวจร่างกายเจียงหยุนเอ๋อเสร็จแล้ว ก็กลับไปคุยแผนกับดอกเตอร์คูลี่อย่างละเอียด

ตอนที่ดอกเตอร์คูลี่ได้รับคำสั่งนั้น ก็ให้คนส่งข่าวนั้นหลับไปรายงานคุณอาเธอร์ว่าเขามีเรื่องที่ต้องคุยด้วย เลยอยากให้คุณอาเธอร์ไปที่ห้องรักษาหน่อย

อาเธอร์ตอบตกลง ก่อนจะไปหลังจากที่จัดการงานในมือเสร็จแล้ว