ตอนที่ 661 เมื่อตัดสินใจแล้ว ใครก็ยากจะเปลี่ยน

หลินเว่ยเว่ยสาวน้อยจอมพลัง

ตอนที่​ 661 เมื่อ​ตัดสินใจ​แล้ว​ ใคร​ก็​ยาก​จะเปลี่ยน​

“หาก​ข้า​มียาอายุวัฒนะ​ ยัง​ต้อง​แอบ​ให้​พี่เขย​เจ้ากิน​ลับหลัง​ด้วย​หรือ​ ? ” หลิน​เว่ยเว่ย​กลอกตา​ใส่น้องชาย​แล้ว​ใช้เท้า​สะกิด​หลานชาย​เบา​ ๆ เพื่อให้​เขา​ไป​ฝึก​วิชา​ต่อสู้​ อย่า​แอบ​อู้​ “ที่​พวก​เจ้าดู​แก่​ เพราะ​การกระทำ​ของ​ตัวเอง​ทั้งนั้น​ ใคร​ใช้ให้​พวก​เจ้าทำงาน​ทั้งวันทั้งคืน​ ? ไม่รู้จัก​จัดสรร​เวลา​ให้​ถูกต้อง​ นอน​ดึก​ทำให้​แก่​ง่าย​ที่สุด​…ทำไม​ ? เจ้าเอง​ก็​มาพูด​โน้มน้าว​เหมือนกัน​หรือ​ ? ”

หลิน​จื่อถิง​หัวเราะ​ “พี่​รอง​ ท่าน​ก็​อย่า​ตำหนิ​บุตร​ทั้งสอง​คน​ของ​ข้า​ว่า​เข้ามา​ยุ่ง​วุ่นวาย​เลย​ ท่าน​ไม่คิด​บ้าง​ว่า​ตน​กับ​พี่เขย​รอง​อายุ​เท่านี้​แล้ว​ ยัง​จะไป​ ‘ฮันนีมูน​’ อะไร​นั่น​อีก​ ? ถ้าระหว่าง​เดินทาง​เกิด​ล้ม​ป่วย​…จะไม่ให้​น้องชาย​และ​พวก​เด็ก​ ๆ ห่วง​ได้​อย่างไร​ ? ”

“ใช่เจ้าค่ะ​ ! ท่าน​แม่ ท่าน​อย่า​ทรมาน​ท่าน​พ่อ​เลย​ ! ” เจียง​รั่ว​เยียน​หรือ​เสี่ยว​หมี่​ลี่​บุตรสาว​คนโต​ของ​หลิน​เว่ยเว่ย​ ตั้งแต่​รู้​แผนการ​ของ​อาวุโส​ทั้งสอง​แล้ว​ นาง​ก็​กลับบ้าน​มารดา​แทบ​ทุกวัน​ เฮ้อ​ ! มารดา​คน​นี้​ของ​นาง​อยาก​จะไป​ก็​ไป​ทันที​ ท่าน​พ่อ​ก็​เป็น​พวก​ตามใจ​ภรรยา​ ไม่ว่า​อะไรก็ตาม​ใจท่าน​แม่ นี่​ก็​…ไม่ได้​ทำ​เพราะ​ความฝัน​อยาก​ออก​ไป​ท่องเที่ยว​ทั่วหล้า​ของ​ท่าน​แม่จน​แม้แต่​โฉวฝู่​ก็​ไม่เป็น​แล้ว​หรือ​ !

“ใคร​บอ​กว่า​ท่าน​แม่ของ​เจ้าทรมาน​พ่อ​ ? ออก​ไป​ท่อง​โลก​นั้น​เป็น​ความฝัน​ของ​พ่อ​ ส่วน​แม่เจ้าก็​แค่​ตาม​ไปเป็นเพื่อน​เท่านั้น​ ! ” เมื่อ​ไม่มีภาระ​งาน​ใด​ ๆ แล้ว​ เจียง​โม่หา​น​ก็​เดิน​ได้​เร็ว​ราวกับ​ติดปีก​

เจียง​รั่ว​เยียน​มุ่ย​ปาก​ “ท่าน​พ่อ​ ท่าน​เลิก​พูด​แทน​ท่าน​แม่เถิด​เจ้าค่ะ​ ! ใคร​ก็​บอ​กว่า​อยู่​บ้าน​สบาย​ ออก​นอกบ้าน​ลำบาก​กัน​ทั้งนั้น​ แล้ว​ท่าน​จะให้​ลูก​วางใจ​ได้​อย่างไร​เจ้าคะ​ ? ”

เจียง​โม่หา​น​ให้​บ่าว​ขับ​รถม้า​แบบ​พิเศษ​เข้ามา​ มัน​เป็น​รถม้า​ที่​เขา​ปรับปรุง​ให้​กลายเป็น​รถม้า​ที่​สะดวกสบาย​ยิ่งกว่า​เดิม​ ยาง​ที่​เคลือบ​ล้อ​ไว้​ถูก​ซื้อ​มาจาก​หนาน​หยาง​ (เอเชียตะวันออกเฉียงใต้​) ผ่าน​กรม​การค้า​ วง​ล้อ​ทำ​ด้วย​เหล็ก​ เป็น​ของ​ที่​กรมโยธาธิการ​พัฒนา​ขึ้น​มาใหม่​…ล้อ​แบบนี้​ช่วย​ลด​แรง​กระแทก​ ทนทาน​และ​ทุ่นแรง​ที่​สัตว์​ต้อง​ใช้ ตัว​รถ​ก็​เป็น​เหมือน​ห้อง​เล็ก​ ๆ ห้อง​หนึ่ง​ ความ​สะดวกสบาย​เพิ่มขึ้น​เยอะ​…

“พอแล้ว​ พอแล้ว​ ! เจ้าเพิ่ง​อายุ​เท่าไร​ก็​ทำตัว​เป็น​ป้า​แก่​ขี้บ่น​แล้ว​หรือ​ ? ” หลิน​เว่ยเว่ย​ขัด​คำพูด​ของ​บุตรสาว​ “แม่ตัดสินใจ​แล้ว​ ใคร​ก็​ยาก​จะเปลี่ยน​ ! ”

ใน​เช้าของ​ฤดูใบไม้ผลิ​อัน​แสน​อบอุ่น​ อดีต​เจียง​โฉวฝู่​อยู่​ใน​ชุด​ผ้าฝ้าย​ธรรมดา​และ​กำลัง​ขับ​รถม้า​พา​คู่ชีวิต​ออก​ไป​ท่องเที่ยว​ น้องชาย​ทั้งสอง​ของ​หลิน​เว่ยเว่ย​ บุตรสาว​คนโต​และ​บุตรชาย​คน​รอง​ก็​พา​หลาน​ ๆ มาส่งสอง​สามีภรรยา​เฒ่าคู่​นี้​ด้วย​ความ​เหนื่อยใจ​และ​กังวล​

เจียง​รั่ว​เยียน​กำชับ​องครักษ์​ใน​จวน​ว่า​จะต้อง​คุ้มครอง​นาย​ท่าน​และ​นาย​หญิง​ให้​ดี​ จากนั้น​ยัง​สั่งคนขับ​รถม้า​อี​กว่า​หาก​ท่าน​พ่อ​ขับรถ​เหนื่อย​แล้วก็​รีบ​เข้าไป​เปลี่ยน​ อย่า​ปล่อย​ให้​เขา​เหนื่อย​มากเกินไป​…

เจียง​โม่หา​น​และ​หลิน​เว่ยเว่ย​สอง​สามีภรรยา​กำลัง​เดิน​ทางลง​ใต้​ ทุกครั้งที่​ไป​ถึงหัวเมือง​ใด​ก็ตาม​ พวก​นาง​มักจะ​ซื้อ​ผลิตภัณฑ์​ประจำ​ท้องถิ่น​หรือ​พวก​ของฝาก​แล้ว​ส่งกลับ​เมืองหลวง​ มีของ​คน​ทั้ง​ครอบครัว​ แม้แต่​ตำหนัก​ห​มิน​อ๋อง​และ​จวน​สกุล​หลิน​ก็​มีด้วย​ บางครั้ง​ฮ่องเต้​จิ่งหมิง​ที่อยู่​ใน​วัง​ก็​ได้รับ​ของขวัญ​เช่นกัน​

ฮ่องเต้​จิ่งหมิง​ “…” นี่​กำลัง​อยาก​อวด​พระองค์​แน่นอน​ ! ! สอง​สามีภรรยา​คู่​นี้​เกิด​มาเพื่อ​ทำให้​พระองค์​มีโทสะ​ ! !

หลิน​เว่ยเว่ย​เดินทาง​พร้อม​ชิมอาหาร​ทุกอย่าง​ที่​ขวางหน้า​ นาง​เขียน​ถึงอาหาร​เลิศ​รส​ทั่วหล้า​ แน่นอน​ว่า​นาง​แค่​รับผิดชอบ​ใน​การ​ร่าง​เท่านั้น​ ส่วน​เรื่อง​วาดภาพ​หรือ​เขียน​บรรยาย​ล้วน​มีสามีที่​วาดภาพ​เก่ง​และ​เขียน​บทความ​ได้ดี​ผู้​นี้​ลงมือ​

ทุกครั้งที่​ไป​ถึงจุดชมวิว​ พวก​นาง​จะหยุดพัก​ตรงนั้น​หลาย​วัน​ หลิน​เว่ยเว่ย​ขึ้นเขาลงห้วย​เป็นเพื่อน​สามี กำลัง​ขา​และ​พละกำลัง​ของ​สอง​สามีภรรยา​คู่​นี้​ทำให้​องครักษ์​หนุ่ม​และ​สาวใช้​ตาม​ไม่ทัน​ เมื่อ​เหนื่อย​แล้ว​พวก​นาง​ก็​หยุดพัก​ หลิน​เว่ยเว่ย​หยิบ​กระบอก​น้ำ​ออกมา​ หลัง​ดื่ม​น้ำ​แล้ว​พละกำลัง​ก็​กลับมา​อีกครั้ง​

เจียง​โม่หา​นอ​ด​ไม่ได้​ที่จะ​มอง​กระบอก​น้ำ​ของ​นาง​ เหมือน​ด้านใน​จะมีน้ำ​ที่​ดื่ม​แล้ว​ไม่มีวัน​หมด​ ทำให้​เขา​สงสัย​ว่า​กระบอก​น้ำ​เป็น​เหมือน​หีบ​มหา​สมบัติ​ หลิน​เว่ยเว่ย​เหลือบมอง​ด้วย​รอยยิ้ม​ นาง​ยื่น​กระบอก​น้ำ​ให้​เขา​เพื่อให้​พลิก​ดู​ตามใจชอบ​

หืม​ ? ก็​ไม่ได้​มีอะไร​พิเศษ​ ? เหมือน​กระบอก​น้ำ​ที่​สามารถ​หา​ซื้อ​ได้​ตาม​ข้างทาง​ ? เจียง​โม่หา​นอ​ด​ไม่ได้​ที่จะ​เบน​สายตา​ไป​ยัง​ตัว​ของ​ภรรยา​

หลิน​เว่ยเว่ย​หัวเราะ​พลาง​ขยับ​เข้าไป​ใกล้​เขา​แล้ว​ใช้โอกาส​ตอนที่​ร่างกาย​ของ​ทั้งสอง​ติดกัน​ หยิบ​แอปเปิล​ผล​ใหญ่​ออกมา​หนึ่ง​ผล​ “กิน​สิ เสริมสร้าง​วิตามิน​หน่อย​ ! ”

ช่วง​หลาย​วัน​มานี้​พวก​นาง​เดินทาง​ตลอด​ ผัก​ที่​นำมา​ด้วย​จึงหมด​นาน​แล้ว​ แต่​ข้าง​กาย​มีพวก​สาวใช้​และ​องครักษ์​อยู่​ด้วย​ตลอด​ นาง​จึงหา​จังหวะ​นำ​ผัก​จาก​ห้วง​มิติ​น้ำพุ​วิญญาณ​ออกมา​เติม​ไม่ได้​ นาง​จึงกิน​อะไร​ไม่สะดวกสบาย​เหมือนก่อน​

เจียง​โม่หา​น​รับ​แอปเปิล​มาถือ​ไว้​…นี่​คือ​แอปเปิล​ที่​เพิ่ง​เด็ด​มาจาก​ต้น​ แต่​…เหตุใด​ถึงมีแอปเปิล​สด​ใหม่​ใน​ฤดูกาล​นี้​ ?

“รีบ​กิน​ รีบ​กิน​ ! อย่า​ให้​คนอื่น​เห็น​ ! ” หลิน​เว่ยเว่ย​หยิบ​องุ่น​ออกมา​หนึ่ง​พวง​แล้ว​ใช้แขน​เสื้อ​ป้อง​ปาก​ไว้​ นาง​หยิบ​องุ่น​เข้า​ปาก​เหมือน​หนู​แฮมสเตอร์​ สายตา​ยัง​จ้อง​พวก​ข้า​รับใช้​ที่อยู่​ห่าง​ไป​ไม่ไกล​ด้วย​

เจียง​โม่หา​น​จับ​แขน​เสื้อ​นาง​ จากนั้น​ก็​เริ่ม​พลิก​ดู​มือ​ของ​นาง​ราวกับว่า​มัน​มีอะไร​ หลิน​เว่ยเว่ย​คลี่​ยิ้ม​ ดวงตา​โค้ง​เป็น​เสี้ยว​พระจันทร์​…ตรง​หาง​ตา​มีรอย​ตีนกา​ขึ้น​แล้ว​ แต่​ท่าทาง​กลับ​ดู​เจ้าเล่ห์​และ​ไร้เดียงสา​เหมือน​ตอน​ยัง​เป็น​สาวน้อย​ไม่มีผิด​

เจียง​โม่หา​น​กัด​แอปเปิล​…ผลไม้​ฉ่ำน้ำ​มาก​ อร่อย​ยิ่งกว่า​ของ​ที่​ซื้อ​ได้​จาก​ตลาด​หรือ​ผลไม้​ใน​ไร่​เสีย​อีก​ เขา​เริ่ม​ย้อน​นึกถึง​ช่วง​หลาย​ปี​นี้​ ผลไม้​ที่​บ้าน​พวก​ตน​รับประทาน​ ไม่ว่า​จะเป็น​ชนิด​ใด​ก็​รสชาติ​สุดยอด​ทั้งนั้น​ เป็น​ของ​ที่​หา​ซื้อ​ไม่ได้​จาก​ข้างนอก​…

“คือ​อย่างไร​กัน​แน่​ ? ใน​เมื่อ​วันนี้​เจ้ายอม​เปิดเผย​แล้วก็​หมายความว่า​ยอม​เปิดใจ​คุย​กับ​ข้า​แล้ว​ใช่หรือไม่​ ? ” เจียง​โม่หา​น​สังเกตเห็น​ใน​บางครั้ง​ แต่​นาง​ไม่พูด​และ​เขา​เอง​ก็​ไม่ถาม

หลิน​เว่ยเว่ย​เข้าไป​ซบ​ไหล่เขา​แล้ว​ป้อน​องุ่น​ให้​เขา​ ก่อน​จะพูด​เบา​ ๆ ว่า​ “ข้า​มีห้วง​มิติ​ประหลาด​ชนิด​หนึ่ง​ ด้านใน​มีแอ่ง​น้ำพุ​วิญญาณ​ตั้งอยู่​ สามารถ​ทำให้​ร่างกาย​แข็งแรง​ได้​ พอ​ดื่ม​ไป​นาน​ ๆ ก็​จะไม่ป่วย​ ตอนแรก​พื้นที่​ด้านใน​ปลูก​พืชผล​ไว้​แค่​ 5 หมู่​เท่านั้น​ ต่อมา​ก็​เปลี่ยนเป็น​ร้อย​หมู่​ พัน​หมู่​…ถ้าใช้น้ำพุ​วิญญาณ​รด​ ผลไม้​ก็​จะลูกดก​และ​รสชาติ​ดี​…”

เจียง​โม่หา​น​เข้าใจ​แล้ว​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​ “ดังนั้น​…เมล็ดพันธุ์​ให้​ผลผลิต​สูงที่​เจ้าไป​พบ​โดยบังเอิญ​ ความจริง​มาจาก​ห้วง​มิติ​ประหลาด​นั่น​ของ​เจ้า ? ”

หลิน​เว่ยเว่ย​กลอกตา​ใส่เขา​ “ตอนแรก​ก็​เป็น​แบบ​นั้น​ เพราะ​เมล็ดพันธุ์​ของ​โลก​นี้​ให้​ผลผลิต​แย่มาก​ ! แต่​เมล็ดพันธุ์​จาก​มิติ​น้ำพุ​วิญญาณ​ใน​แรกเริ่ม​ไม่ค่อย​มีความเสถียร​ หลัง​ผ่าน​ไป​สามรุ่น​แล้ว​ถึงจะให้​ผลผลิต​ที่​เสถียร​ดังเดิม​ ข้า​จึงคิด​ว่า​จะเอาแต่​พึ่งพา​เมล็ดพันธุ์​จาก​ห้วง​มิติ​น้ำพุ​วิญญาณ​ไม่ได้​ อย่างไร​ต้อง​คำนึงถึง​พวก​ลูกหลาน​บ้าง​ ดังนั้น​ 20 กว่า​ปี​มานี้​ข้า​จึงวิจัย​และ​ปรับปรุง​เมล็ดพันธุ์​ใน​ไร่​มาโดยตลอด​…แล้ว​มัน​ก็​สำเร็จ​ด้วย​ล่ะ​ ! ”

พอ​พูดถึง​ตรงนี้​แล้ว​แววตา​ของ​นาง​ก็​เผย​ความภาคภูมิใจ​ออกมา​…ในที่สุด​เมล็ดพันธุ์​ให้​ผลผลิต​ 1,000 ชั่งต่อ​หมู่​ของ​นาง​ก็​เป็นจริง​ การวิจัย​ใน​โลก​ยุค​โบราณ​นี้​ลำบาก​สุด​ ๆ ! แต่​พวก​ลูกศิษย์​และ​ศิษย์​หลาน​ของ​นาง​ยังคง​วิจัย​ข้าว​พันธุ์ผสม​กัน​ต่อไป​ โดย​หวัง​ว่า​จะสร้าง​เมล็ดพันธุ์​ข้าว​พันธุ์ผสม​ชนิด​ใหม่​ขึ้น​มาแล้ว​ทำให้​ผลผลิต​ของ​ข้าว​ขาว​สูงขึ้น​กว่า​เดิม​ !

เจียง​โม่หา​น​จับ​ผม​ของ​นาง​ไป​ทัด​ข้าง​หู​ให้​แล้ว​ลูบ​เส้น​ผม​อัน​ยาว​สลวย​ของ​นาง​ “สิ่งที่​เจ้าทำให้​ต้าเซี่ย​เป็น​สิ่งที่​มีประโยชน์​ต่อ​มวล​มนุษยชาติ​ ทุกคน​ย่อม​รู้ดี​ว่า​เจ้าทำ​อะไร​ ราษฎร​ต่าง​จดจำ​ ใน​หนังสือประวัติศาสตร์​ก็​จะมีชื่อ​ของ​เจ้าอยู่​เช่นกัน​”