หลังจากที่วางสายไป อารมณ์ของโม่เสี่ยวฮุ่ยก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ถึงอย่างไรก่อนหน้านี้ทั้งสองคนเองก็เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา อีกอย่างก่อนหน้านี้ลี่เจี้ยนหวาดีกับเธอมาก และก็มีชีวิตที่ดีไม่น้อยเลย
คิดไม่ถึง ว่าทั้งสองคนเหมือนเป็นคนหนึ่งคนเดียวกันแล้ว แต่สุดท้ายกลับเกิดเรื่องที่ไม่มีความสุขขนาดนี้ ครอบครัวที่ดูไร้ที่ติขนาดนี้สุดท้ายก็พังลงไป มันน่าเศร้าใจเสียเหลือเกิน
ยังดี ที่โม่เสี่ยวฮุ่ยยังกลับตัวทัน ก่อนจะตอบรับเจียงหยุนเอ๋อ ไม่อย่างนั้นทางลูกชายก็จะเป็นศัตรู ตอนนี้มีหลานชายหลานสาวแล้ว มีความสุขในทุกๆ วัน และก็ไม่มีเรื่องอะไรที่สามารถมาทำให้เธอลำบากใจได้แล้ว
การมีชีวิตมานาน ถือว่าตอนนี้โม่เสี่ยวฮุ่ยมีชีวิตที่ดีที่สุดเลย
โม่เสี่ยวฮุ่ยถอนหายใจออกอีกครั้ง ก่อนจะลุกไปหาเด็กน้อย แล้วไปหาพวกซูม่านลีกับถวนจื่อ
เจียงหยุนเอ๋อกับลี่จุนถิงเห็นอารมณ์ของโม่เสี่ยวฮุ่ย ก่อนจะเห็นใจเธอมาก เมื่อเห็นว่าเธอลุกขึ้นมา เจียงหยุนเอ๋อเองก็ลุกตามไปด้วย เพราะอยากจะเข้าไปปลอบ
แต่ว่า ลี่จุนถิงดึงเธอเอาไว้
“ไม่ต้องกังวลนะ เธอไม่เป็นไรหรอก เธอเข้มแข็งกว่าคุณมาก รอให้เธอเล่นกับกุ่นกุ่นก่อนเถอะ เดี๋ยวเธอก็คิดออกเอง”
เจียงหยุนเอ๋อเดินไปมองโม่เสี่ยวฮุ่ยเล็กน้อย ก่อนจะหันมาพยักหน้าให้ลี่จุนถิง ก่อนจะกลับมานั่งที่เดิม
“แต่จุนถิง เป็นแบบนี้ต่อไปก็ทำอะไรไม่ได้ ถ้าพวกเขาไม่เจอแม่หรือพี่สักวันหนึ่ง จะต้องโทรมาตลอดแน่นอน อีกอย่างพวกเขาไม่เจอ จะต้องอยู่ที่นี่ไม่ไปไหนแน่นอน”
“ไม่ต้องกลัวนะ ไม่ว่าพวกเขาจะทำอย่างไรฉันก็จะหาวิธีมาต่อกลอนกับพวกเขา ตอนนี้ เพิ่งไปถึงเอง เดี๋ยวฉันจะให้พวกเขาได้มีประสบการณ์ที่ยากที่จะลืมเลยล่ะ”
“อีกอย่าง แผนของฉันกำลังจะเริ่มแล้ว ถ้าเกิดพวกเขายังอยู่ที่นี่ไม่ไปไหน ฉันจะทำให้พวกเขาไร้ทางเลือก ตอนแรกเขาโลภมากขนาดนั้น เลยฮุบเอาบริษัทลี่ซื่อไป ตอนนี้กินอิ่มแล้ว กำลังจะตาย ก็ต้องโทษพวกเขาเอง”
ทั้งสามคนอยู่ที่นั่นสักพัก หลังจากที่โทรไปตั้งแต่แรก แล้วก็ไม่มีใครรับสายอีก ไม่ต้องพูดถึงทางลี่จุนซินเลย คนทางนี้เลยหนักใจเป็นอย่างมาก
อีกอย่าง หลายวันมานี้มีคนตายบริเวณที่อยู่ของพวกเขา เมื่อวานมีตำรวจมาที่ห้องพักของพวกเขา พวกเขากลัวเป็นอย่างมาก นอกจากนี้ ก่อนหน้านี้พวกเขายังเห็นมีคนฆ่ากัน ทั้งๆ ที่เป็นตอนกลางวัน
“ฉันรู้ว่าที่นี่ไม่ค่อยสงบเท่าไหร่ แต่ฉันไม่เคยเห็นใครฆ่ากันตอนกลางวันแสกๆ พวกคุณเห็นไหม ตอนที่เลือดพุ่งออกมา มันน่ากลัวจริงๆ”
ลี่หยูนห่วนคิดขึ้นมาในตอนนี้ ก็ยังขนลุก
“คุณหยุดพูดได้แล้ว คดีฆาตกรรมทางนี้ ตอนแรกฉันคิดว่าสงครามกำลังจะหยุดลงแล้ว แล้วจะไม่มีเรื่องอะไรมากมาย คุณว่า พวกเราเปลี่ยนห้องดีไหม หรือข้างๆ …เห้อ ให้ตายเถอะ”
ลี่หุยคิดขึ้นมา เลยสั่นเกร็ง
มีแต่ท่าทีของลี่เจี้ยนหวานั่นค่อนข้างปกติ มีชีวิตมาหลายปีแล้ว หลายๆ เรื่องก็เคยผ่านมาหมด ก็ไม่ได้เจอเรื่องที่มันน่าตกใจขนาดนี้
“บางที ห้องที่คุณอยู่ในตอนนี้อาจจะเคยมีคนตายมาก่อน ดังนั้นคุณเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยนห้อง มันก็เหมือนกัน”
ลี่เจี้ยนหวาพูดให้ลี่หุยฟังเบาๆ ลี่หุยเลยกลัวมากขึ้น อันที่จริงลี่เจี้ยนเย่เองก็อยากจะโน้มน้าวเขาให้เลิกทำแบบนี้ได้แล้ว
อันที่จริง ห้องที่พวกเขามีอย่าง “คดี” มันเป็นห้องที่ลี่จุนถิงจัดเอาไว้ให้ เป้าหมายก็คือการทำให้พวกเขาตกใจกลัว เพื่อให้พวกเขารู้ว่ามันไม่ปลอดภัย ก่อนจะรีบออกไป ส่วนพวกตำรวจนั้นก็เป็นคนที่จัดหามา
พวกเขาไม่ไป ปกติเขากับเจียงหยุนเอ๋อก็ไม่ได้ออกไปไหน เพราะกลัวว่าพวกเขาจะเจอ แล้วแผนจะแตก
แต่ว่า ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเขาหลายคนนั้นยังฝืนอยู่ข้างใน และรอให้ลี่จุนซินกลับมากับพวกเขา
พวกลี่จุนถิงยังอยู่ที่นี่โดยไม่ไปไหน ก่อนจะให้ซู่จี้งยี้เริ่มแผน
บริษัทภายในประเทศหลังจากที่พวกเขาไปต่างประเทศนั้น ก็ตกอยู่ในวิกฤติ ถึงแม้ว่าลี่เจี้ยนเย่จะยังอยู่ แต่ก็ปิดเอาไว้ไม่ได้ ไม่เพียงแค่เหล่าประธานของบริษัทลี่ซื่อ และโปรเจคของบริษัทลูก ก็เริ่มเกิดปัญหาขึ้นมาตามๆ กัน
ตลาดนั้นมันไม่นิ่งอย่างรวดเร็ว บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปก็มีข่าวของการล้มละลายออกมา อีกอย่างมันแพร่ไปเร็วมากอีกด้วย
เหล่าผู้ร่วมมือหลายคนก็เริ่มมาถามความเห็นจากบริษัทลี่ซื่ออย่างรวดเร็ว แถมยังมีคนจะเอาทุนออกมาด้วย ในสถานการณ์แบบนี้ พวกอิงรังตะกับเบอร์เทอร์สมานเองก็มาดูความวุ่นวายกัน
เพราะกลัวว่าบริษัทลี่ซื่อจะล้มละลาย ดังนั้นเลยหยุดการร่วมมือกันก่อน ถ้าเกิดหลังจากนี้บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปกลับขึ้นมาได้ ก็จะร่วมงานกันต่อ ถ้าเกิดว่า……ก็คงต้องขอโทษบริษัทลี่ซื่อด้วย พวกเขาเองก็ต้องหยุดการร่วมมือแล้ว
สำหรับบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ป มันโดนการโจมตีอย่างรุนแรง
ตอนที่ลี่เจี้ยนเย่ได้รับข้อความ ก็ยิ่งร้อนใจเข้าไปใหญ่ สถานการณ์ในตอนนี้ เขารับมือไม่ไหวแล้ว เลยรีบแจ้งกับพวกลี่หยูนห่วน แล้วให้พวกเขากลับมาจัดการหน่อย
หลังจากที่พวกเขาสามคนได้รับข่าวแล้ว ก็รีบกลับมาในประเทศ
ขณะเดียวกัน ลี่จุนถิงกำชับซู่จี้งยี้ให้ใช้เวลาตอนที่ลี่หุยไม่ได้กลับประเทศ ให้เขาแอบไปหาผู้ถือหุ้น แล้วคุยเรื่องการกอบกู้บริษัท ก่อนจะบอกให้พวกลี่จุนถิงรีบกลับมา
ซู่จี้งยี้หาเหตุผล ก่อนจะรวมตัวเหล่าผู้ถือหุ้นที่สนับสนุนลี่จุนถิงมาตลอด
“ผู้บริหารทุกคน ยินดีต้อนรับทุกคนที่ไว้หน้ารุ่นน้องอย่างฉันด้วย ที่มาร่วมประชุมในวันนี้ ฉันต้องขอบคุณทุกคนแทนประธานลี่ก่อนนะ”
“ผู้ช่วยซู่ วันนี้เรียกพวกเรามาทำอะไรเหรอ？”
“ฉันอยากให้ทุกคนกอบกู้บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ป และตัวเอง”
“กอบกู้บริษัทลี่ซื่องั้นเหรอ？ตอนนี้เป็นขนาดนี้แล้ว จะกอบกู้อย่างไร จริงสิ ลี่จุนถิงทำไมยังไม่กลับมาอีก ไม่มีข่าวอะไรเลย เขาไม่มีทางอยู่ที่ต่างประเทศจริงๆ หรอก……”
“คุณวางใจได้เลย ประธานลี่อยู่ดีที่ต่างประเทศ”
“ในเมื่อดีมาก แล้วทำไมเขายังไม่กลับมาอีก？”
“ยังมีเรื่องที่ยังทำไม่เสร็จไง ยังไม่ต้องคุยเรื่องนี้นะ แต่เดี๋ยวประธานลี่จะกลับมา”
ผู้ถือหุ้นทุกคนเห็นซู่จี้งยี้พูดอย่างมั่นใจขนาดนั้น แต่ว่าในใจก็ยังไม่เชื่อ อันที่จริงตอนนี้พวกเขาไม่ค่อยชอบลี่จุนถิงเท่าไหร่ ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะเขาทิ้งบริษัทไป การไปต่างประเทศเพื่อช่วยภรรยา ตอนนี้บริษัทลี่ซื่อคงจะไม่เปลี่ยนไปเป็นแบบนี้
“ทุกคน ตอนนี้อยากจะกอบกู้บริษัท วิธีที่ดีที่สุดคือการเอาลี่หุยออกจากตำแหน่ง จากนั้นก็กลับไปอยู่ตำแหน่งเดิม แล้วคืนให้กับประธานลี่”
“คุณมักจะบอกว่าลี่จุนถิงจะกลับมา เขาหายไปตั้งนาน ใครจะรู้ว่าเขาจะกลับมาไหม ฉันเห็นว่าเขาคงไม่ต้องการบริษัทนี้แล้ว”
ผู้ถือหุ้นทุกคนไม่เชื่อเลย
ซู่จี้งยี้นั้นพูดทุกสิ่งที่ควรพูดได้แล้ว ตอนนี้รอให้ลี่จุนถิงกลับมาตัวเองคงจะเป็นประธานไปก่อน หลังจากที่เขาส่งผู้ถือหุ้นทุกคนกลับไป ก็มารายงานสถานการณ์ที่เกิดขึ้นให้กับลี่จุนถิง