ลี่หุยไม่มีทางยอมยกตำแหน่งให้อยู่แล้ว “นอกจากฉัน ยังมีใครที่เหมาะจะทำตำแหน่งนี้อีกเหรอ พวกคุณอย่ามาทำแบบนี้กับฉันเพราะฉันทำความผิดเล็กๆ แค่นี้เองนะ”
“ความผิดเล็กๆ งั้นเหรอ？บริษัทลี่ซื่อเกือบจะพังแล้ว คุณยังบอกว่าเป็นความผิดเล็กๆ ประธานลี่ ความผิดที่คุณทำนั้นมันเล็กจังเลยนะ”
ลี่หุยนั้นไม่ยอมเป็นอย่างมาก ก่อนจะทะเลาะกับเหล่าผู้ถือหุ้น แต่เพียงไม่นาน เขาก็ได้ยินเสียงกริ่งของประตูห้องประชุมดังขึ้น เขาหันไปมอง ก็ต้องตกใจจนลงไปนั่งที่พื้น
ลี่จุนถิงเดินเข้ามาอย่างสบายอารมณ์และมั่นใจ แล้วมายืนต่อหน้าลี่หุย
“ลี่หุย ได้เจอกันนานเลย”
ลี่หุยนั่งลงบนพื้น ก่อนจะเงยหน้ามามองลี่จุนถิงด้วยความกลัว โดยที่ไม่มีสติอยู่นาน
ลี่หยูนห่วนเห็นดังนั้น ก็รีบดึงลี่หุย ตอนที่เขาเห็นลี่จุนถิงนั้น ก็รู้ว่าถึงวันตายของตัวเองแล้ว ลี่จุนถิงยิ่งดูสบายอารมณ์มากเท่าไหร่ ยิ่งมั่นใจได้ว่าลี่หยูนห่วนจะตายอย่างเลือดเย็นเท่านั้น
ซู่จี้งยี้เอาเก้าอี้ของลี่หุยมา ก่อนจะพยุงลี่หุยให้นั่งลง “ประธานลี่ คุณนั่งให้ดี อย่าตกลงไปล่ะ”
จากนั้น ซู่จี้งยี้ก็หาให้คนเอาเก้าอี้มา
หลังจากที่ลี่จุนถิงนั่งลง ก็นั่งยืดขา ก่อนจะพาดเอาไว้บนโต๊ะ พลางมองไปทางลี่หุย
ลี่หุยมีสติฟื้นขึ้นในทันที พลางเห็นว่าตอนนี้ลี่จุนถิงกำลังจ้องตัวเอง ก่อนจะเหงื่อออกเป็นอย่างมาก แววตาเองก็อดไม่ได้ที่จะหลบสายตาของลี่จุนถิง
“ลี่หุย ตอนนี้คุณไม่ยอมปล่อยตำแหน่งไปจริงๆ เหรอ？”
ตอนนี้ลี่หุยจะกลัวขนาดไหน เขาเองก็ไม่ยอมเหมือนกัน “ฉันไม่ยอม”
“ฉันจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย”
ลี่หุยหันไป โดยที่ไม่ได้สนใจเขา แถมยังมีท่าทีที่จะปฏิเสธการคุยกับเขาด้วย
“ได้ ลี่หุย ฉันนับถือคุณในครั้งนี้จริงๆ เก่งกาจและดีเหลือเกิน”
“ซู่จี้งยี้ เอาของมา”
ซู่จี้งยี้เอาเอกสารออกมา ให้ผู้ช่วยของพวกเขา——ก่อนจะแจกจ่ายกันออกไป แล้วยังให้ลี่หุยกับลี่หยูนห่วนฉบับหนึ่งด้วย
“ดูเถอะ ครั้งนี้คุณไม่ยอมไม่ได้หรอก”
หลังจากที่เหล่าผู้ถือหุ้นเห็นเอกสารนั้น ก็ตกใจเป็นอย่างมาก ก่อนจะคุยกันไม่หยุด
หลังจากที่ลี่หุยเห็นท่าทีของพวกเขาแล้ว ก็เปิดเอกสารตรงหน้าตัวเอง ก่อนที่จะมีหน้าเปลี่ยนไปในทันที
“ฉันทำเพื่อบริษัทของตัวเองเลยต้องเอาหุ้นออกไปค้ำประกัน ฉันทำเพื่อบริษัทนะ คุณจะมาหาเรื่องเพราะเรื่องนี้ไม่ได้นะ”
“ได้ ไม่เอาเรื่องนี้มาเป็นเรื่อง งั้นพวกเราเอาหุ้นที่มีอยู่มาเทียบกันหน่อย ฉันมีอยู่ในมือราวๆ สี่สิบกว่าเปอร์เซ็นต์ บวกกับหุ้นที่ฉันซื้อมาจากธนาคารอีกสิบเปอร์เซ็นต์ ตอนนี้ฉันมีหุ้นอยู่ในมือมากกว่าห้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ดังนั้นตอนนี้ฉันเลยเป็นคนที่ถือหุ้นมากที่สุดในบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ป คุณจะมาแข็งข้อกับฉันจริงๆ เหรอ？”
“คุณมั่นใจเหรอว่าจะเอาศักดิ์ศรีมาพนันในครั้งสุดท้ายนี้อีก？”
ลี่จุนถิงเปลี่ยนท่า พลางอยู่ต่อหน้าลี่หุยทั้งตัว
ถึงแม้ว่าลี่หุยจะไม่ได้มองเขา แต่ว่าก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาล บรรยากาศแบบนั้น ไม่ใช่ว่าใครๆ จะมีก็ได้
ลี่หุยนั่งอยู่ตรงเก้าอี้โดยทำอะไรไม่ได้ สีหน้าก็พลันดูไม่ดี โดยที่ไม่พูดอะไรออกมาอีก
ลี่หยูนห่วนเองก็มีท่าทีเหมือนกัน
ผู้ถือหุ้นนั้นได้เห็นท่าทีของทั้งสองคน ก็ต่างพูดกันขึ้นมา
“ดังนั้น ยังมีความเห็นอะไรอีกไหม ขอให้ทุกคนแสดงความคิดเห็นออกมาได้เลย” อันที่จริงซู่จี้งยี้พูดแบบนี้ ใครๆ ที่ผ่านมาหลายการประชุมก็รู้ ว่าเขารู้ว่าไม่มีทางไม่เห็นด้วย
หลังจากที่ประชุมเสร็จ ลี่จุนถิงก็กลับมา เขาให้ซู่จี้งยี้หาคนไปปรับปรุงห้องทำงานของเขา ก่อนจะปรับปรุงเสร็จ เขาก็ไม่จะไม่กลับไปทำงานเลย
ลี่จุนถิงอยากให้ที่ที่พักของเขาอยู่ด้านใจ แล้วก็เพิ่มเตียงเล็กๆ ด้วย จากนั้นก็หาที่เล็กๆ เพื่อใส่ของเล่นของเด็ก
ตอนแรก ลี่จุนถิงกลับมาจัดการงาน จากนั้นก็ให้ลูกน้องพาพวกเธอกลับมาอย่างปลอดภัย แล้วยังมีเวียร์อีกด้วย
แต่ว่า ลี่จุนถิงยังเป็นห่วง เลยใช้เวลาที่ห้องทำงานกำลังปรับปรุงอยู่ ในการกลับไปรับพวกเจียงหยุนเอ๋อ
ตำแหน่งของลี่หุยถูกทลายลง ลี่จุนถิงเองก็บังคับกลับมาที่บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ป ก่อนจะแย่งเอาตำแหน่งนั้นกลับมา เจียงหยุนเอ๋อกับโม่เสี่ยวฮุ่ยก็ดีใจเป็นอย่างมาก
ถึงเวลาที่ต้องประชุมประจำสัปดาห์อีกแล้ว ลี่จุนซินมาออกงานกับลี่จุนถิงด้วย ทุกคนเลยตื่นตาตื่นใจกันขึ้นมา
“สวัสดีทุกคน ฉันลี่จุนซินกลับมาแล้ว”
หลังจากที่ลี่จุนซินพูดจบ ทุกคนก็ตบมือกราว
“หลังจากที่พี่สาวฉันกลับมาในครั้งนี้ จะจัดการเรื่องด้านของต่างประเทศต่อไป หลังจากที่การประชุมจบลง ก็จะโยกย้ายเงินทุนจากต่างประเทศเข้ามาในโปรเจคที่สำคัญของบริษัท”
“อีกอย่าง พวกเรากับเบอร์เทอร์สมานกับSymantecได้ทำสัญญาในหลายๆ โปรเจคร่วมกันอีก หลังจากที่กลับมาเป็นปกติ หลายๆ โปรเจคก็เริ่มขึ้น แถมยังสำคัญมากอีกด้วย ฉันจะไปเยี่ยมพวกเขาเอง”
“เห็นแก่ฉัน พวกเขาควรจะให้โอกาส แล้วเอากำไรมาให้พวกเขาได้เล็กน้อย”
“ใช่ ยังมีโปรเจคกับพวกเบอร์เทอร์สมานอีก พวกเขาเข้าใจสถานการณ์ของพวกเราดี ก่อนหน้านี้ได้เอาเงินทุนมาให้แล้ว ทุนเหล่านี้ฉันเองก็เอาเข้าบริษัทแล้วด้วย”
“ฉันมั่นใจ ว่าภายในครึ่งเดือน จะทำให้บริษัทลี่ซื่อกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมให้ได้ ไม่รู้ว่ามีใครมีความเห็นอื่นอีกไหม”
ผู้ถือหุ้นไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ ไม่ว่าลี่จุนถิงทำอะไร พวกเขาก็สนับสนุน
หลังจากที่เจียงหยุนเอ๋อกับโม่เสี่ยวฮุ่ยกลับมาแล้ว ก็คิดว่าออกมานานขนาดนั้น ไม่รู้ว่าท่านปู่ลี่ตอนนี้จะทำอย่างไรบ้าง ถึงแม้ว่าจะได้ดูเขาผ่านทางกล้องวงจรทุกวัน แต่ว่าในใจก็ยังกังวล
วันนี้ พวกเธอเพิ่งจะอุ้มกุ่นกุ่นขึ้นรถ เตรียมจะไปโรงพยาบาล ทางโรงพยาบาลก็โทรมา หลังจากที่ทั้งสองคนเห็นสายของโรงพยาบาล ใจก็ตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม
“คุณนายลี่ พวกคุณรีบมาที่โรงพยาบาลเถอะ เกิดเรื่องกับท่านปู่ลี่แล้ว”
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ？เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ？ตอนนี้พวกเรากำลังไปที่นั่น ประมาณยี่สิบนาทีก็ถึงแล้ว คุณบอกฉันมาก่อนว่าท่านปู่เป็นอะไร？”
โม่เสี่ยวฮุ่ยตึงเครียดเป็นอย่างมาก แต่ว่าทางหมอไม่ยอมบอกอะไรเธอเลย
“โทรบอกมันไม่ชัดเจนเท่าไหร่ คุณนายลี่ พวกคุณมาดูเองดีกว่า”
เมื่อพูดจบ ทางหมอก็วางสายไปเอง
โม่เสี่ยวฮุ่ยเอาแต่เร่งคนขับรถให้รีบหน่อย แต่ว่าเจียงหยุนเอ๋อก็ขวางเธอ
“แม่ คุณอย่าเพิ่งร้อนใจไป ตอนนี้พวกเราขับไปเร็วกว่านี้ไม่ได้แล้ว ตอนนี้มีคนเยอะมากที่สุด ขับเร็วเกินไปมันจะอันตราย”
ตอนที่ทั้งสองคนถึงโรงพยาบาลแล้ว หมอก็ยืนรอพวกเธออยู่ที่หน้าประตูแล้ว
“คุณนายลี่กับคุณหญิงรีบตามฉันมาเร็ว”
ทั้งสองคนรีบตามหมอเข้ามา จนลืมถามเขาว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เมื่อมาถึงห้องพักผู้ป่วย หมอก็หยุดลง “คุณนาย คุณเตรียมใจหรือยัง？”
“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ คุณรีบพูดสิ！คุณนี่ทำให้คนอื่นร้อนใจจริงๆ เลย！”
โม่เสี่ยวฮุ่ยร้อนรนจนอยากจะร้องไห้แล้ว หมอก็ไม่ยอมบอก เธอเองก็ไม่กล้าเข้าไป ถวนจื่อเอาก็จูงมือเธออยู่ข้างๆ ก่อนจะปลอบเธอไม่หยุด
“ย่า ไม่เป็นไรหรอก คุณปู่จะต้องไม่เป็นไร”
หลังจากที่หมออนุญาต คนเหล่านั้นก็ค่อยๆ เปิดประตูเข้าไป
ก็พบว่า ท่านปู่ลี่ฟื้นแล้ว