ทิศใต้​ของ​หอ​เซ​วี​ยน​เต​๋อ​คือ​ถนน​ราช​ดำเนิน​ ​มี​หอคอย​ประดับไฟ​หลัง​หนึ่ง​ตั้ง​ห่าง​ออก​ไป​ไม่​ไกล​ ​ยิ่งไปกว่านั้น​คือ​บริเวณ​หน้า​ประตู​เซ​วี​ยน​เต​๋​อมี​หอคอย​อีก​หลัง​ที่​งดงาม​และ​สะดุดตา​มาก​ที่สุด

หอคอย​นั้น​ถูก​ขนานนาม​ว่า​ ​เอ๋า​ซาน​ ​ด้านหน้า​มี​เสา​สูง​กว่า​ยี่สิบ​จั้ง​สอง​ต้น​ ​และ​มี​มังกร​ขนาดใหญ่​ขดตัว​รอบ​เสา​ทั้งสอง​ต้น​ ​ใน​ปากขอ​งมั​งกร​คาบ​ลูกไฟ​เอาไว้​ ​เมื่อ​ประทีป​นับ​หมื่น​ดวง​ถูกจุด​พร้อม​ๆ​ ​กัน​ ​เมือง​ทั้งเมือง​ก็​งดงาม​วิจิตร​เย้ายวนใจ

องค์​หญิงฝู​ชิง​มอง​ลูกไฟ​ใน​ปาก​มังกร​ด้วย​สายตา​หลงใหล

เมื่อปีกลาย​นาง​ได้​ชม​ความงดงาม​ของ​มังกร​คู่​ที่​ส่องแสง​สว่างไสว​ไป​แล้ว​ ​แต่​เมื่อ​ได้​ชม​อีกครั้ง​ใน​วันนี้​ ​ความรู้สึก​ตื่นเต้น​กลับ​มิได้​ลด​น้อย​ถอย​ลง​ไป​เลย

พื้น​พิภพ​นี้​มี​ของ​สวยงาม​มากมาย​เหลือเกิน​ ​การ​ได้​เห็นด้วย​ตา​ตนเอง​เป็นเรื่อง​ที่​ดียิ่ง

นาง​คิด​ในขณะที่​ทอดสายตา

บน​ถนน​ราช​ดำเนิน​มี​ผู้คน​ร้องรำทำเพลง​เคล้า​ไป​กับ​เสียง​โห่ร้อง​ยินดี​ ​สะท้อน​ความรุ่งเรือง​ได้​เป็น​อย่างดี

องค์​หญิงฝู​ชิง​รู้สึก​เสียดาย​เล็กน้อย

นาง​เป็น​องค์​หญิง​ที่​ได้​แต่​ฝัน​ว่า​จะ​ได้​ถือ​โคม​เดินเที่ยว​เล่น​ใน​งานเทศกาล​หยวน​เซียว​เฉกเช่น​สตรีทั​่ว​ไป

ความรู้สึก​เสียดาย​นั้น​อยู่​ไม่นาน​ ​องค์​หญิงฝู​ชิง​ก็​ตระหนัก​ได้

แต่​เพราะ​นาง​คือ​องค์​หญิง​ ​นาง​ถึง​ได้​ขึ้น​มาชม​โคมไฟ​จาก​หอ​เซ​วี​ยน​เต​๋อ​ ​เลิก​คร่ำครวญ​เรื่อง​ชีวิต​จะ​ดีกว่า​ ​หาก​ยัง​ไม่รู้​จัก​พอใจ​ใน​สิ่ง​ที่​มี​ ​ชีวิต​นี้​คง​ไม่มีทาง​ได้​พบ​สันติสุข​ที่แท้​จริง

ในเวลานี้​ที่​ด้านล่าง​หอคอย​ ​มี​อีก​หลาย​คนที​่​กำลัง​ชมแสง​ไฟ​มังกร​คู่

“​วันนี้​ครึกครื้น​ยิ่งนัก​ ​เสียดาย​ที่​อา​ฮวน​ยัง​เล็ก​ ​เลย​ไม่​เหมาะ​จะ​พา​ออกมา​ด้วย​”​ ​เจียง​ซื่อ​เดิน​อยู่​บน​ถนน​ที่​มีแสง​ประทีป​ส่อง​เรืองพลาง​เอ่ย​ออกมา​ด้วย​ความเสียดาย

มีสา​วรับ​ใช้​ ผอ​จื่อ​และ​แม่นม​มากมาย​เพียงนั้น​ ​การ​จะ​พา​อา​ฮวน​ออกมา​ชม​โคม​คง​มิได้​ยุ่งยาก​ปาน​นั้น​ ​แต่​เพราะ​นาง​กังวล​ว่า​อาจ​เกิดเรื่อง​ที่​หอ​เซ​วี​ยน​เต​๋อ​ ​จึง​คิด​ว่า​ให้​บุตรสาว​อยู่​ที่​จวนจะ​ปลอดภัย​กว่า

เมื่อ​หวนคิด​ถึง​ตอนที่​นาง​และ​สามี​กำลัง​ออกจาก​จวน​ ​ท่าทาง​น่าสงสาร​ของ​อา​ฮวน​ทำให้​เจียง​ซื่อ​รู้สึก​หนักใจ​ไม่น้อย

อวี​้​จิ​่น​จูงมือ​เจียง​ซื่อ​ ​เขา​กลับ​ไม่ได้​คิด​เช่นนั้น​ ​“​นาน​ที​พวกเรา​จะ​ได้​ออกมา​ข้างนอก​ด้วยกัน​สอง​คน​ ​อย่า​มัว​คิดถึง​แต่​ลูก​เลย​”

ใน​ช่วงเดือน​นี้​ของ​ปีหน้า​ ​อา​ฮวน​คง​วิ่ง​ได้​แล้ว​ ​คง​ยาก​หาก​จะ​ทิ้ง​ลูก​และ​ออกมา​เที่ยว​กัน​สอง​คน

โอกาสดี​ๆ​ ​เช่นนี้​ควร​รักษา​ไว้​ถึง​จะ​ถูก

ทั้งสอง​จูงมือ​กัน​เดิน​เตร่​ไป​ตาม​แสงไฟ​ส่อง​เรือง​ ​แต่​ทันใดนั้น​ก็​มีเสียง​สะเทือน​เลือน​ลั่น​ ​ทุก​สายตา​จึง​หัน​ขึ้นไป​มอง

ดอกไม้ไฟ​สีสัน​สดใส​แตก​กระจาย​เป็น​วงกว้าง​วง​แล้ว​วง​เล่า​จน​เต็ม​ท้องฟ้า​

ผู้คน​จำนวนมาก​แหงนหน้า​มอง​ด้วย​ความ​ตื่นตาตื่นใจ​ ​ส่วน​คนที​่​ยืน​ชม​จาก​บน​หอ​เซ​วี​ยน​เต​๋​อก​็​กำลัง​ชม​ความ​ตระการตา​ของ​ดอกไม้ไฟ​เช่นกัน

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​พยุง​ไท​เฮา​พร้อมกับ​รอยยิ้ม​ ​“​เสด็จ​แม่​ ​ดอกไม้ไฟ​ที่นี่​เป็น​อย่างไรบ้าง​”

ไท​เฮา​ส่ง​ยิ้ม​พลาง​ตอบ​ ​“​งดงาม​เหลือเกิน​ ​ข้า​ไม่ได้​เห็น​มัน​มานาน​แล้ว​”

“​เช่นนั้น​เสด็จ​แม่​ก็​ออกมา​ทอดพระเนตร​ทุกปี​ ​ลูก​และ​ฮองเฮา​จะ​มา​เป็นเพื่อน​พระองค์​เอง​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เห็น​ว่า​ไท​เฮา​ชอบใจ​ ​เขา​ก็​เป็นสุข​อย่างยิ่งยวด

ฮองเฮา​เฝ้ามอง​องค์​หญิงฝู​ชิง​ไม่​ให้​คลาด​สายตา​ ​แต่​เมื่อ​ได้ยิน​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เอ่ยถึง​นาง​ ​นาง​ก็​รีบ​ยิ้ม​รับ

“​พวก​เจ้า​ช่าง​กตัญญู​ ​จะ​ให้​ข้า​ชม​สิ่งใด​ก็ดี​ทั้งนั้น​”​ ​ภายใต้​แสง​ไป​ที่​สาด​ลงมา​ ​ไท​เฮา​ในขณะนี้​ดู​สงบ

“​ดีเหลือ​เกินที่​พระองค์​ทรงโปรด​”

ฮองเฮา​อาศัย​จังหวะ​ที่​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​กำลัง​สนทนา​กัน​ไท​เฮา​ชำเลือง​หาร​่าง​ของ​องค์​หญิงฝู​ชิง​ ​แต่​แล้ว​สีหน้า​ของ​ฮองเฮา​ก็​เปลี่ยนไป

ฝู​ชิง​ที่​ยืน​ห่าง​ออก​ไป​ไม่​ไกล​ ​ไฉน​ถึง​ไม่อยู่​แล้ว​เล่า

ฮองเฮา​สอดส่าย​สายตา​ไปร​อบ​ๆ

ใน​ทันใดนั้น​ก็​มีเสียง​ร้อง​ตื่นตระหนก​ของ​ใคร​บางคน​ ​เป็น​เสียงร้อง​ของ​เด็กสาว​และ​ตามมา​ด้วย​เสียง​วัตถุ​หนัก​ร่วง​ลง​บน​พื้น

“​มี​คน​ตก​จาก​หอคอย​…​”

ที่​ด้านล่าง​โกลาหล​ ​เสียง​ผู้คน​โห่ง​ร้อง​อื้ออึง

ดอกไม้ไฟ​กระจาย​เต็ม​ผืน​ฟ้า​แต่กลับ​ไม่มี​ผู้ใด​เหลียวแล​ ​ทุก​สายตา​มอง​มาที​่​หอ​เซ​วี​ยน​เต​๋อ​

“​เกิด​อะไร​ขึ้น​”​ ​ในขณะนั้น​อวี​้​จิ​่น​และ​เจียง​ซื่อ​หยุด​ยืน​อยู่​หน้า​ประทีป​รูป​กระต่าย​สูง​เท่ากับ​ความสูง​ของ​คน​ ​เมื่อ​ได้ยิน​เสียง​ ​ทั้งคู่​ก็​หันขวับ​ไป​ที่​หอ​เซ​วี​ยน​เต​๋อ​ทันที

เจียง​ซื่อ​รู้สึก​เกินคาด​เล็กน้อย​ ​แต่​ก็​มี​ความ​โล่งใจ​ปน​อยู่​ด้วย

ฮองเฮา​ใส่ใจ​องค์​หญิงฝู​ชิง​ปาน​นั้น​ ​นาง​เชื่อ​ว่า​คำเตือน​ของ​นาง​คง​ป้องกัน​ไม่​ให้​เกิด​อันตราย​กับ​องค์​หญิงฝู​ชิง​อย่างแน่นอน

ปล่อย​ให้​เหตุการณ์​เกิดขึ้น​วันนี้​ดี​ว่า​เกิดขึ้น​ใน​ภายหลัง​ ​เพราะ​หาก​ใน​เทศกาลซั​่ง​หยวน​ปีนี​้​ไม่มี​เรื่อง​ ​ปีหน้า​นาง​คง​ต้อง​เข้า​วัง​มา​เล่า​ความฝัน​อีก​รอบ

“​ดูเหมือนว่า​จะ​มีเรื่อง​ที่​หอ​เซ​วี​ยน​เต​๋อ​ ​พวกเรา​ไปดู​กัน​ดี​ไหม​”

อวี​้​จิ​่​นพ​ยัก​หน้า​ ​“​ไป​สิ​”

ในขณะนั้น​บน​หอ​เซ​วี​ยน​เต​๋​อก​็​ชุลมุน​ไม่​แพ้​กัน

ทันที​ฮองเฮา​ได้ยิน​เสียงร้อง​ของ​เด็กสาว​ ​สีหน้า​ของ​หน้า​ก็​เปลี่ยนไป​ ​นาง​แทบจะ​พุ่งตัว​ไป​ตาม​ทิศทาง​ของเสียง​นั้น

“​ฮองเฮา​…​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ขาน​เรียก​พร้อม​ดึง​แขน​เสื้อ​ของ​นาง​เอาไว้

ฮองเฮา​ที่​หวง​บุตรสาว​ยิ่งกว่า​สิ่งใด​มี​หรือ​จะ​สนใจ​ ​นาง​หันกลับ​มาดึง​แขน​เสื้อ​ของ​ตัวเอง​สุด​แรง​จน​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เกือบจะ​เซ

พาน​ไห่​ที่​ยืน​อยู่​ข้างๆ​ ​รีบ​เข้ามา​พยุง

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​กลับมา​ทรงตัว​ได้​ก็​ทำที​เป็น​หันไป​กล่าว​แก่​ไท​เฮา​แก้​เก้อ​ ​“​เสด็จ​แม่​ ​คอย​อยู่​ที่นี่​ก่อน​ ​เดี๋ยว​ลูก​จะ​ไปดู​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​”

“​ฝ่า​บาท​ระวัง​ด้วย​”​ ​ไท​เฮา​กำชับ​ ​สายตา​ของ​นาง​จับจ้อง​ไป​ที่​หลัง​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก่อนที่จะ​แปรเปลี่ยน​เป็นความ​ล้ำลึก

ฮองเฮา​รีบ​วิ่ง​ไป​ยัง​จุด​เกิดเหตุ​ ​ภาพ​ตรงหน้า​นาง​ทำให้​อาการ​อกสั่นขวัญแขวน​ได้รับ​การ​บรรเทา

องค์​หญิง​สิบ​สี่​กำลัง​โอบกอด​องค์​หญิงฝู​ชิง​ไว้​แน่น​ ​ใบหน้า​เด็กสาว​ทั้งสอง​ซีดเผือด​ ​ด้าน​ข้าง​มี​ข้าหลวง​กำลัง​ชะโงกหน้า​ลง​ไปดู​ที่​ระเบียง

“​เกิด​อะไร​ขึ้น​”​ ​ฮองเฮา​ก้าว​พรวด​เข้าไป

องค์​หญิงฝู​ชิง​น้ำตา​คลอ​พร้อม​กลั้นใจ​ตอบ​ ​“​เสด็จ​แม่​ ​ชิง​ไต้​ตกลง​ไป​เพ​คะ​…​”

ฮองเฮา​เห็นท่า​ที​ของ​องค์​หญิงฝู​ชิง​ผิดแผก​ไป​จึง​รีบ​ส่งสายตา​ไปหา​องค์​หญิง​สิบ​สี่

องค์​หญิง​สิบ​สี่​ก็​ไม่ได้​ดูป​กติ​ไป​กว่า​องค์​หญิงฝู​ชิง​ ​ร่าง​ของ​นาง​สั่นเทา​ไม่​แพ้​กัน​ ​แต่​ถึงกระนั้น​ก็​ไม่ลืม​ถวาย​ความเคารพ​ฮองเฮา​ ​“​เสด็จ​แม่​ ​เมื่อ​ครู่​…​จู่ๆ​ ​ชิง​ไต้​ก็​เอื้อมมือ​ออกมา​ผลัก​พี่​สิบ​สาม​เพ​คะ​ ​โชคดี​ที่นาง​ใน​ที่​ยืน​อยู่​ข้างๆ​ ​รีบ​ปัด​มือ​นาง​…​”

เมื่อ​หวนคิด​ถึง​เหตุการณ์​เมื่อ​ครู่​ ​องค์​หญิง​สิบ​สี่​ก็​กลัว​จับใจ​

นาง​จำ​สิ่ง​ที่​ฮองเฮา​กำชับ​ได้​ขึ้นใจ​จึง​พยายาม​อยู่​ใกล้​พี่​สิบ​สาม​ตลอดเวลา​ ​ขณะ​เพิ่ง​เริ่ม​การแสดง​ดอกไม้ไฟ​ ​พี่​สิบ​สาม​บอก​กับ​นาง​ว่า​ด้าน​นี้​เห็นได้ชัด​กว่า​ ​จึง​ลาก​นาง​มายืน​ดู​ตรงจุด​เกิดเหตุ​ ​แต่​ผู้ใด​จะ​คาดคิด​ว่านาง​ใน​ที่​ชื่อ​ชิง​ไต้​จะ​กล้า​ทำร้าย​พี่​สิบ​สาม

ชิง​ไต้​คือ​นางใน​ข้าง​กาย​ของ​องค์​หญิงฝู​ชิง​ ​ผู้ใด​จะ​คาดคิด​ว่านาง​จะ​ทำร้าย​เจ้านาย​ตัวเอง

เพราะ​เรื่อง​นี้​เกิน​ความคาดหมาย​ไปมาก​ ​แม้​องค์​หญิง​สิบ​สี่​จะ​อยู่​ใกล้​กับ​องค์​หญิงฝู​ชิง​เพียงใด​ ​ใน​ชั่วพริบตา​นั้น​นาง​เอง​ก็​ตั้งตัว​ไม่ทัน​ ​โชคดี​ที่​มีนาง​ใน​อีก​คน​ซึ่ง​ยืน​อยู่​ไม่​ไกล​ผลัก​ชิง​ไต้​ออก​ไป​ ​มิฉะนั้น​นาง​ไม่​อยาก​จะ​คิด​ว่า​จะ​เกิด​อะไร​ขึ้น

ฮองเฮา​เอง​ก็​รู้สึก​กลัว​จับใจ​ไม่​ต่างกัน

แม้นาง​จะ​กำชับ​องค์​หญิง​สิบ​สี่​ไว้​แล้ว​ ​แต่​ถึงอย่างไร​นาง​ก็​ไม่​อาจ​ฝาก​ความปลอดภัย​ของ​บุตรสาว​ไว้​กับ​เด็กสาว​ตัวเล็ก​ๆ​ ​อีก​คน​ ​ดังนั้น​นางใน​ที่​ปัด​มือ​ชิง​ไต้​คือ​นางใน​ที่นาง​เตรียม​ไว้​ ​ซึ่ง​เป็น​คน​มีทั​กษะ​ด้าน​วิทยา​ยุทธ์

แต่​ที่นาง​ต้องเตือ​นองค​์​หญิง​สิบ​สี่​ไว้​ก่อน​เนื่องจาก​ไท​เฮา​อยู่​ใน​เหตุการณ์​ด้วย​ ​เกรง​ว่า​หาก​เกิดเรื่อง​นางใน​คน​นั้น​จะ​ไม่กล้า​เข้ามา​ใกล้​ ​นาง​ถึง​ต้องเต​รี​ยมกา​รณ​์​ไว้​ให้พร​้​อม

เพียงแต่​ฮองเฮา​ไม่​คิด​ว่า​คนที​่​ทำร้าย​องค์​หญิงฝู​ชิง​จะ​เป็น​นางใน​ข้าง​กาย​ของ​บุตรสาว​อย่าง​ชิง​ไต้

“​แล้ว​บ่าว​ชั่ว​ผู้​นั้น​ตกลง​ไป​ได้​อย่างไร​”​ ​ฮองเฮา​เอ่ย​ถาม​ดุดัน

องค์​หญิงฝู​ชิง​ที่​เริ่ม​ได้สติ​เอ่ย​ตอบ​ ​“​นาง​กระโดด​ลง​ไป​เอง​เพ​คะ​”

ฮองเฮา​ชะงักงัน

องค์​หญิง​สิบ​สี่​กล่าว​เสริม​ ​“​ใช่​เพ​คะ​ ​หลังจากที่​นาง​ถูก​นางใน​อีก​คน​ดัน​ตัว​ออก​ไป​ ​นาง​ก็​กระโดด​ลง​ไป​เอง​เพ​คะ​ ​พวก​หม่อมฉัน​ไม่ได้​ทำ​อะไร​เพ​คะ​…​”

ฮองเฮา​อยาก​จะ​ถาม​ต่อ​ ​แต่​เสียง​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ลอยมา​เสียก่อน​ ​“​กลับ​ไป​คุย​กันที่​ตำหนัก​”

ด้านล่าง​หอ​เซ​วี​ยน​เต​๋อ​ ​ผู้คน​ที่​ยืนออ​ไม่กล้า​เข้าใกล้​ไปมา​กก​ว่านี​้​ ​ไม่นาน​ร่าง​ของ​หญิงสาว​ที่​ตกลง​มาก​็​ถูก​องครักษ์​หาม​ออก​ไป

อวี​้​จิ​่​นพา​เจียง​ซื่อ​เดิน​เข้าไป​พร้อมกับ​ฉี​อ๋อง​และ​คนอื่นๆ

เมื่อ​องครักษ์​เห็น​ว่า​เป็น​เหล่า​ท่าน​อ๋อง​และ​พระ​ชายา​ก็​เปิดทาง​ให้​แต่​โดยดี

เป็น​ขณะเดียวกัน​กับ​ที่​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เดินลง​มาถึง​ด้านล่าง​ ​เมื่อ​เห็น​บรรดา​ลูกชาย​ที่​เสนอหน้า​มาดู​เรื่อง​สนุก​ ​เขา​ก็​ฉุน​ขึ้น​มาทัน​ที