ตอนที่ 736 ความรู้สึกถึงวิกฤตของฉีอ๋อง

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

สู่​อ๋อง​นิ่งเงียบ​ไป​เนิ่นนาน​ ​ท้ายที่สุด​แล้ว​เขา​ก็​พยักหน้า​ ​“​ลูก​จะ​ฟัง​คำของ​เสด็จ​แม่​”​

เขา​ต้องการ​จะเข้า​แย่งชิง​ตำแหน่ง​นั้น​ ​เพียงแค่​เขา​เหลือบมอง​ดูก​็​รู้สึก​อิจฉาตาร้อน​ ​ทว่า​หาก​เสด็จ​แม่​มองเห็น​ว่า​เขา​ควร​ที่จะ​ชะลอ​การกระทำ​ทั้งหลาย​ลง​ก่อน​ ​ดังนั้น​นอกจาก​รอโอกาส​ ​เขา​ก็​ไม่​อาจ​ทำ​สิ่งใด​ได้​อีก​เลย

เขา​กับ​จิ้น​อ๋อง​แตกต่าง​กัน

จิ้น​อ๋อง​ไม่มี​ญาติ​ฝ่าย​แม่​และ​ญาติ​ฝ่าย​ภรรยา​ให้​คอย​พึ่งพา​ ​เขา​ไม่​ต่าง​อัน​ใด​กับ​พวก​ที่​เดินเท้า​เปล่า​ซึ่ง​ไม่​เกรงกลัว​จะ​ต้อง​ถูก​สวมใส่​รองเท้า​ ​เขา​ทำได้​เพียง​พยายาม​ต่อสู้​อย่าง​สุด​ชีวิต​ ​ส่วนตัว​สู่​อ๋อง​จำเป็นต้อง​คิด​ให้​รอบคอบ​มากกว่า

เมื่อ​พบ​ว่า​บุตรชาย​ไม่มี​ปฏิกิริยา​โต้ตอบ​ ​จวง​เฟ​ยก​็​ได้​แอบ​ถอนหายใจ​ด้วย​ความ​โล่งอก​ ​จากนั้น​ชี้​ไป​ทาง​กระดานหมากรุก​ริม​หน้าต่าง​ ​“​เจ้า​หก​ ​สนทนา​และ​เล่น​หมากรุก​กับ​แม่​สัก​ตา​หนึ่ง​เถิด​ ​กว่า​เจ้า​จะ​เดินทาง​เข้า​วัง​มาสั​กค​รั้ง​ไม่ใช่​เรื่อง​ง่าย​เลย​”

สอง​แม่​ลูก​จัดแจง​กับ​ความรู้สึก​นั้นและ​เริ่ม​ลงมือ​เล่น​หมากรุก​ด้วยกัน

ทาง​ด้าน​ของเสียน​เฟย​ ​ดูเหมือน​บรรยากาศ​ค่อนข้างจะ​ย่ำแย่

เสียน​เฟย​บัดนี้​โมโห​เสีย​จน​ทำให้​นาง​ดู​ชรา​ลง​ไป​เจ็ด​แปด​ปี​ ​นาง​พิง​อยู่​ที่​ข้าง​เตียง​สนทนา​กับ​ฉี​อ๋อง

“​เสด็จ​แม่​ ​เหตุใด​เรื่องราว​จึง​ได้​กะทันหัน​เช่นนี้​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​ฉี​อ๋อง​นิ่งเงียบ​อยู่​เนิ่นนาน​ก่อน​จะ​เอ่ย​ถาม​ขึ้น​ด้วย​ความรู้สึก​คับแค้นใจ

ก่อนหน้านี้​เรื่อง​ที่​ให้​หลี​่​ซื่อ​ทำร้าย​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ก็​เป็นความ​คิด​ของ​เสด็จ​แม่​ ​ท้ายที่สุด​แล้ว​พบ​ว่า​ไม่​ต่าง​อัน​ใด​กับ​การโยน​หิน​ใส่​ขา​ตนเอง​ ​ไม่เพียงแต่​จะ​ไม่​อาจ​ทำร้าย​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ได้​สำเร็จ​ ​ในทางกลับกัน​ ​หลี​่​ซื่อ​กลับ​เข้าไป​เดือดร้อน​ยุ่งเกี่ยว​กับ​เรื่อง​นี้​ด้วย

จะ​ว่า​ไป​แล้วก็​เป็น​เพราะ​เสด็จ​แม่​ของ​ตน​วางแผน​ไว้​ได้​ไม่ดี

เรื่อง​นี้​ก็​ยัง​ไม่เท่าไร​ ​แต่​การ​ที่​เสด็จ​พ่อ​มอบ​เจ้า​เจ็ด​ให้​เป็น​โอรส​ของ​ฮองเฮา​ ​เรื่อง​นี้​เสด็จ​แม่​ไม่ได้​บอก​กับ​เขา​แม้แต่น้อย​ ​มัน​ทำให้​เขา​รู้สึก​ตื่นตระหนก​เหลือเกิน

เมื่อ​ได้ยิน​ฉี​อ๋อง​เอ่ย​ถาม​ดังนั้น​ ​สีหน้า​ของเสียน​เฟ​ยก​็​ดู​ซีด​ลง​ทันที​ ​ริมฝีปาก​อัน​แห้งผาก​ของ​นาง​สั่นคลอน​เล็กน้อย​ ​“​เสด็จ​พ่อ​ของ​เจ้า​ไม่ได้​แม้แต่​จะ​เอ่ย​เรื่อง​นี้​ให้​แก่​ไท​เฮา​ฟัง​ ​ใน​วันนั้น​ทรง​รับสั่ง​ให้​คน​จาก​ฝ่าย​ข้าราชการพลเรือน​เข้าไป​ใน​พระราชวัง​ ​จากนั้น​ก็​แต่งตั้ง​เขา​ขึ้น​ทันที​…​”

เมื่อ​กล่าวถึง​เรื่อง​นี้​ ​เสียน​เฟ​ยก​็​แทบจะ​กระอัก​เลือด

นาง​เป็นมา​รดา​ผู้ให้กำเนิด​เจ้า​เจ็ด​ ​แต่​ปรากฏ​ว่า​เรื่อง​นี้​ได้​ถูก​ประกาศ​ใน​ราชสำนัก​ ​และ​สรุป​ข้อกำหนด​นี้​ออกมา​แล้ว​ ​ฮ่องเต้​จึง​ได้​บอก​ให้​นาง​รับรู้

ไม่ต้อง​คิด​ก็​รู้ดี​ว่า​บัดนี้​ตัวนาง​ได้​กลายเป็น​เรื่องตลก​ที่​ทั้ง​ภายใน​และ​ภายนอก​พระราชวัง​ต่าง​พากัน​หัวเราะเยาะ​ ​ไม่รู้​ว่า​เบื้องหลัง​มี​ผู้คน​มากมาย​เท่าไหร่​ที่​กำลัง​แอบ​หัวเราะ​นาง​อยู่

น่า​โมโห​ยิ่งนัก​ ​ตำแหน่ง​นาง​สูงส่ง​ถึง​เสียน​เฟย​ ​เบื้องหลัง​ยัง​มี​จวนกั​๋​วก​งคอ​ยส​นับ​สนุน​ ​แต่​นาง​ไม่​อาจ​แม้แต่​จะ​รักษา​ไว้​ได้​แม้กระทั่ง​โอรส​ของ​ตนเอง

ใน​ความคิด​ของเสียน​เฟย​ ​เรื่อง​ที่นาง​รังเกียจ​โอรส​ของ​ตนเอง​ก็​เป็น​อีก​เรื่อง​หนึ่ง​ ​ส่วน​การ​ที่​โอรส​ของ​นาง​กลาย​ไป​เป็น​โอรส​ของ​คนอื่น​นั่น​ก็​คือ​อีก​เรื่อง​หนึ่ง

หาก​สามารถ​เลือก​ได้​ ​นาง​ยินดี​ที่จะ​จัดการ​กับ​โอรส​คน​นี้​ด้วย​น้ำมือ​ของ​ตนเอง​ ​ก็​ไม่ยอม​ให้​ผู้ใด​มา​เอารัดเอาเปรียบ​ ​โดยเฉพาะอย่างยิ่ง​ฮองเฮา

หลาย​ปี​มานี​้​ ​นาง​ต้อง​ยอม​อยู่​ภายใต้​บังคับบัญชา​ของ​ฮองเฮา​ ​เหตุผล​ที่นาง​ใช้​ใน​การ​ปลอบโยน​ตนเอง​ก็​คือ​ฮองเฮา​ไม่มี​โอรส

ใคร​จะ​รู้​เล่า​ว่า​สตรีที​่​นาง​รู้สึก​ดูถูกดูแคลน​เนื่องจาก​ไม่​อาจ​ให้กำเนิด​บุตร​ได้มา​เป็นเวลา​เนิ่นนาน​หลาย​ปี​ ​จู่ๆ​ ​จะ​มา​แย่งชิง​โอรส​ของ​นาง​ไป

อีกทั้ง​คว้า​ไป​ได้​อย่างราบรื่น​ ​จนกระทั่งบัดนี้​แม้แต่​ตัวนาง​เอง​ก็​ยังอยู่​ใน​ความ​งุนงง

เสียน​เฟย​หลับตา​ลง​ช้าๆ​ ​หัวใจ​อัน​ว้าวุ่น​ของ​นาง​กลับคืน​สู่​สถานการณ์​อัน​สงบ

หมอ​หลวง​ได้​กำชับ​เอาไว้​แล้ว​ว่านาง​ไม่​ควรจะ​โศกเศร้า​หรือ​โมโห​มาก​จน​เกินไป​ ​มิเช่นนั้น​ร่างกาย​ของ​นาง​ก็​คงจะ​ทรุด​ลง​อย่าง​แน่แท้

นาง​ไม่ทัน​ได้​สวมมงกุฎ​นั้น​ ​ร่างกาย​ก็​กลับ​ย่ำแย่​เสีย​แล้ว​ ​หาก​เป็น​เช่นนั้น​นาง​จึง​จะ​กลายเป็น​ขี้ปาก​ชาวบ้าน​โดย​สมบูรณ์​ ​อย่างน้อย​บัดนี้​ก็​ยัง​มีโอกาส

คอย​ดูเถิด​ว่า​ใคร​กัน​จะ​สามารถ​อยู่​หัวเราะ​ได้​จนถึง​ตอน​สุดท้าย

“​เสด็จ​แม่​…​”

เมื่อ​ได้ยิน​เซียง​อ๋อง​ฉี​อ๋อง​ร้องเรียก​ ​เสียน​เฟย​จึง​ลืมตา​ขึ้น​แล้ว​จ้องมอง​ไป​ยัง​ใบหน้า​ของ​ฉี​อ๋อง​ที่​ดู​อ่อนโยน​ยิ่งนัก

ความหวัง​ของ​นาง​ล้วน​ฝากฝัง​ไว้​ที่​ตัว​ของ​บุตรชาย​คน​นี้

เสียน​เฟ​ยก​ล่าว​ขึ้น​อย่าง​ช้าๆ​ ​ว่า​ ​“​แม่​ประเมิน​ฮองเฮา​ต่ำ​เกินไป​ ​ว่า​กัน​ว่า​หมา​เห่า​ไม่​กัด​ ​เดิมที​แม่​ก็​ไม่เห็นด้วย​ ​บัดนี้​เมื่อ​ถูก​กัด​เข้า​อย่างแรง​จึง​ได้​รู้​ว่า​คำขอ​งคน​โบราณ​นั้น​เป็นจริง​”

ฉี​อ๋อง​อ้าปากค้าง​ ​เขา​ต้องการ​บอก​เสด็จ​แม่​ว่า​มารู​้​ได้​จนบัดนี้​ก็​สาย​ไป​แล้ว​ ​แต่​ถึงอย่างไร​สตรีที​่​อยู่​ตรงหน้า​นี้​ก็​คือ​มารดา​ผู้ให้กำเนิด​เขา​ ​จึง​ทำได้​เพียง​กลืน​ความคิด​ที่จะ​ตำหนิ​นั้น​ลง​ไป​อย่าง​เงียบๆ​

“​เสด็จ​แม่​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​ท่าน​ว่า​เสด็จ​พ่อ​คิด​อย่างไร​กับ​เจ้า​เจ็ด​กัน​”

“​คิด​อย่างไร​งั้น​หรือ​”​ ​เสียน​เฟย​เลิก​คิ้ว​ขึ้น​ ​แต่​นาง​กลับ​รู้สึก​ได้​ว่าการ​กระทำ​นี้​ทำให้​นาง​รู้สึก​เหนื่อย​เล็กน้อย​ ​จึง​ได้​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ๆ​ ​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​คงจะ​ถูก​ฮองเฮา​วางยา​เข้า​น่ะ​สิ​ ​คง​ไม่ใช่​เพราะ​เห็น​ว่า​เจ้า​เจ็ด​มีคุณ​สมบัติ​อัน​โดดเด่น​ ​แล้ว​จะ​ให้​เขา​ขึ้น​เป็น​องค์​รัชทายาท​หรอก​”

“​หาก​เป็น​เช่นนั้น​เล่า​”

เสียน​เฟ​ยนิ​่ง​เงียบ

ฉี​อ๋อง​เช็ด​ไป​ที่​หน้า​ของ​ตน​อย่าง​ขมขื่น​ ​“​เสด็จ​แม่​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​เจ้า​เจ็ด​ไม่เคย​ได้รับ​การอบรม​สั่งสอน​เช่น​ชาววัง​โดย​สมบูรณ์แบบ​แม้แต่น้อย​ ​เมื่อ​คลอด​ออกมา​ก็​ถูก​ส่ง​ไป​ข้างนอก​เนื่องจากว่า​ขัด​ชะตา​เสด็จ​พ่อ​ ​แต่​ดูเหมือน​กับ​ว่า​เขา​จะ​ไม่ได้​รับ​ความสูญเสีย​ใดๆ​ ​เลย​จาก​เหตุการณ์​เหล่านั้น​ ​ทั้ง​ยัง​กลาย​มา​เป็น​ครึ่งหนึ่ง​ของ​ทายาท​สายตรง​ ​แต่​ลูก​ที่​พยายาม​อยู่​ใน​ทุกวัน​ทุก​วี่​ ​ทุก​ครา​ที่​คิดถึง​เรื่อง​นี้​ก็​รู้สึก​หวาดกลัว​ ​อีกทั้ง​ยัง​รู้สึก​ว่า​เจ้า​เจ็ด​ ​เป็น​ผู้​ถูก​เลือก​หรือไม่​…​”

“​ไร้สาระ​!​”​ ​เสียน​เฟย​ตะคอก​ออกมา​ด้วย​ความ​เย็นชา​ ​ใบหน้า​อัน​ขาวซีด​ของ​นาง​ปรากฏ​เป็น​สีแดง​เล็กน้อย

ฉี​อ๋อง​เม้ม​ริมฝีปาก​และ​ไม่ได้​กล่าว​สิ่งใด​ออกมา

เสียน​เฟย​ไม่เห็นด้วย​กับ​คำ​เหล่านี้​ของ​บุตรชาย​ ​“​เรื่อง​นี้​แม่​แน่ใจ​ได้​ว่า​เสด็จ​พ่อ​ของ​เจ้า​ไม่มีความคิด​เช่นนั้น​ต่อ​เจ้า​เจ็ด​”

ฉี​อ๋อง​นิ่งเงียบ​ไป​เนิ่นนาน​ ​เงียบ​เสีย​จน​เสียน​เฟย​ต้องการ​จะ​สนทนา​บางอย่าง​ออกมา​ ​แต่​เขา​กลับ​พึมพำ​เบา​ๆ​ ​ว่า​ ​“​สถานการณ์​บัดนี้​กับ​เมื่อก่อน​แตกต่าง​กัน​ไป​ ​หาก​เป็น​เมื่อ​หลาย​เดือนก่อน​ ​คาด​ว่า​เสด็จ​พ่อ​คง​ไม่มี​ความปรารถนา​จะ​ให้​เจ้า​เจ็ด​เป็น​โอรส​ของ​ฮองเฮา​อย่างแน่นอน​”

“​เจ้า​หมายความว่า​…​”

ดวงตา​ของ​ฉี​อ๋อง​เย็นยะเยือก​ดุจดั่ง​น้ำแข็ง​ ​เขา​กล่าว​ออกมา​ทีละ​พยางค์​อย่าง​ชัดถ้อยชัดคำ​ว่า​ ​“​การ​เลี้ยง​เสือ​เป็น​สิ่งต้องห้าม​ ​เสด็จ​แม่ท่า​นว​่า​อย่างไรเล่า​”

ไม่ว่า​ทัศนคติ​ของ​เสด็จ​แม่​ที่​มีต​่อ​เจ้า​เจ็ด​จะ​เป็น​เช่นไร​ ​แต่​ถึงกระนั้น​เสด็จ​แม่​ก็ได้​อุ้มท้อง​เจ้า​เจ็ด​และ​คลอด​ออกมา​ ​หาก​เขา​ต้องการ​จะ​ฆ่า​เจ้า​เจ็ด​เสีย​ ​ก็​ควรจะ​ดู​ความปรารถนา​ของ​เสด็จ​แม่​ก่อน

เสียน​เฟย​เข้าใจ​ความหมาย​ใน​ประโยค​เมื่อ​ครู่​ของ​ฉี​อ๋อง​ ​เมื่อ​พบ​ว่า​ท่าทาง​ของ​เขา​ดูดุ​ร้าย​ ​นาง​ไม่เพียงแต่​รู้สึก​อึดอัด​ใจ​กลับ​ถอนหายใจ​ด้วย​ความ​โล่งอก

ชื่อเสียง​ของ​เจ้า​สี่​ใน​หมู่​ขุนนาง​ไม่เลว​เลย​ ​แต่​นี่​ไม่ใช่​ดาบสองคม​หรอก​หรือ​ ​ใน​บางครั้ง​มัน​อาจจะ​เข้ามา​มัด​มือ​มัด​เท้า​ของ​เจ้า​สี่​เอาไว้​ ​ทำให้​เขา​กระทำการ​ใด​ไม่​สะดวก

อาจ​เป็นการ​ดีที​่​เจ้า​สี่​ถูก​เจ้า​เจ็ด​บีบบังคับ​เช่นนี้

เสียน​เฟย​ยิ้ม​ขึ้น​ช้าๆ​ ​“​เป็นจริง​ดังนั้น​”

ฉี​อ๋อง​ก้มหน้า​ลง​แล้ว​กล่าว​อย่าง​แผ่วเบา​ว่า​ ​“​ลูก​เพียง​กลัว​ว่า​จะ​ทำให้​แม่​ต้อง​เสียใจ​ ​เช่นนั้น​ลูก​คงจะ​กลายเป็น​คน​อกตัญญู​”

“​เสียใจ​เรื่อง​ใด​กัน​เล่า​”​ ​เสียน​เฟย​หัวเราะ​ด้วย​ความเยือกเย็น​ ​“​เพียงแค่​แม่​ยัง​มี​เจ้า​ ​คนอื่น​จะ​เป็น​หรือ​ตาย​เช่นไร​ ​เหตุใด​แม่​ต้อง​เสียใจ​ด้วย​”

นับตั้งแต่​นาง​รู้​ว่า​เจ้า​เจ็ด​ได้​กลาย​ไป​เป็น​โอรส​ของ​ฮองเฮา​ ​นาง​ก็​คิด​ว่านาง​ไม่มี​บุตรชาย​คน​นี้​อีกต่อไป

สิ่งใด​ก็ตามที​่​ขัดขวาง​เจ้า​สี่​ ​ล้วน​กลายเป็น​สิ่งกีดขวาง​ชีวิต​นาง

“​หลี​่​ซื่อ​เป็น​อย่างไรบ้าง​”​ ​เมื่อ​สอง​แม่​ลูก​บรรลุ​ข้อตกลง​ร่วมกัน​แล้ว​ ​เสียน​เฟย​จึง​ได้​เอ่ย​ถาม​พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​ขึ้น

ความรังเกียจ​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​ดวงตา​ของ​ฉี​อ๋อง​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​ดู​ไม่แยแส​ถึงที่สุด​ ​“​ยังคง​เป็น​ดังเดิม​ ​โชคดี​ที่​บัดนี้​นาง​ไม่​อาจ​ออก​ไป​ไหน​ได้​ ​จึง​ไม่จำเป็น​ต้อง​กลัว​นาง​กล่าว​วาจา​ไร้สาระ​”

เสียน​เฟ​ยนิ​่ง​เงียบ​ครุ่นคิด​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​จวน​อ๋อง​ของ​เจ้า​ไม่มี​สตรี​คอย​ดูแล​จัดการ​ ​ช่าง​ดู​ไม่ดี​เอา​เสีย​เลย​”

ฉี​อ๋อง​พยักหน้า​ ​“​นั่นสิ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​ช่วงนี้​เรื่องราว​ต่างๆ​ ​วุ่นวาย​เหลือเกิน​ ​ทำให้​ลูก​เสีย​สมาธิ​ไป​ไม่น้อย​”

เสียน​เฟ​ยลูบ​ไล้​ไป​ยัง​เล็บ​ยาว​ของ​ตน​แล้ว​กล่าว​ด้วย​น้ำเสียง​อัน​เยือกเย็น​ว่า​ ​“​เมื่อถึง​เวลา​อัน​ควร​ให้​นาง​ลาโลก​นี้​ไป​เพราะ​ความเจ็บป่วย​เถิด​ ​ตำแหน่ง​พระ​ชายา​ฉี​อ๋อง​จะ​ให้​คนบ้า​คน​หนึ่ง​มาทำ​หน้าที่​นั้น​ได้​อย่างไร​”

ฉี​อ๋อง​ลังเล​เล็กน้อย​ ​“​แม้ว่า​ไม่จำเป็น​จะ​ต้อง​ไว้อาลัย​ไว้ทุกข์​ให้​แก่​ภรรยา​ ​แต่​หากว่า​หลี​่​ซื่อ​จาก​โลก​นี้​ไป​ด้วย​อาการ​เจ็บป่วย​จริง​ ​ลูก​เอง​ก็​ไม่​อาจ​กระโดดโลดเต้น​ได้​ ​คาด​ว่า​คง​ต้อง​ตก​อยู่​ใน​อาการ​โศกเศร้า​ระยะเวลา​หนึ่ง​…​”

“​ไม่เป็นไร​ ​บัดนี้​เสด็จ​พ่อ​ของ​เจ้า​สุขภาพ​แข็งแรง​ดียิ่ง​นัก​ ​คาด​ว่า​คง​ไม่มี​โอกาส​นั้น​ง่ายๆ​ ​ช่วงนี้​เจ้า​จง​ใช้เวลา​ใน​การ​บำรุง​ร่างกาย​ให้​แข็งแรง​ทั้ง​จิตใจ​ก็​ด้วย​ ​สำหรับ​เจ้า​เจ็ด​ ​ต่อให้​บัดนี้​เขา​ดู​เย่อหยิ่ง​ผยอง​ก็​ไม่​นับว่า​เป็นเรื่อง​ใหญ่​ใด​”

ฉี​อ๋อง​พยักหน้า​ช้าๆ​ ​“​เสด็จ​แม่​วางใจ​เถิด​ ​ลูก​จะ​จัดการ​กับ​หลี​่​ซื่อ​ตาม​สถานการณ์​”

ณ​ ​ตำหนัก​หย่าง​ซิน​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เบิก​พระ​เนตร​ขึ้น​แล้ว​เอ่ย​ถาม​พาน​ไห่​ ​“​ฉี​อ๋อง​เดินทางออก​ไป​จาก​ตำหนัก​ของเสียน​เฟย​แล้ว​หรือ​”

“​เดินทาง​จากไป​แล้ว​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

“​แล้ว​สู่​อ๋อง​เล่า​”

“​ก็​จากไป​แล้ว​เช่นกัน​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

“​หลู่​อ๋อง​เล่า​”

“​ทูล​ฝ่า​บาท​ ​หลู่​อ๋อง​จากไป​เป็น​คน​แรก​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​โน้ม​กาย​ลง​ไป​ ​เขา​ไม่สน​ใจเสียง​ร้องของ​จี๋​เสียง​ที่​ดูรำ​คาญ​ใจ​ ​ก่อน​จะ​หยิบ​มัน​ขึ้น​มาก​อด​แล้ว​วาง​ไว้​บน​หน้าตัก​ ​เขา​ส่งเสียง​อืม​เบา​ๆ​ ​ใน​ลำคอ