ตอนที่ 741 ของขวัญวันคล้ายวันคล้ายวันพระราชสมภพ

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

เมื่อ​สิ้น​เสียง​ลง​ไท​เฮา​ก็​เสด็จ​เข้ามา​จาก​มุม​ห้อง​โดย​มี​องค์​หญิงฝู​ชิง​และ​องค์​หญิง​สิบ​สี่​ช่วย​ประคอง​นาง​ไว้​ข้าง​ละ​คน

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​พบ​ว่า​ไท​เฮา​เสด็จ​มาถึง​แล้วจึง​ได้​ลุกขึ้น​เพื่อ​ไป​ต้อนรับ​ ​โดย​มี​ฮองเฮา​ติดตาม​มาด​้าน​หลัง

“​เสด็จ​แม่​ ​ระวัง​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เอื้อมมือ​ออก​ไป​ประคอง​ไท​เฮา​ ​องค์​หญิง​สิบ​สี่​ก้าว​ขาออก​ไป​อย่าง​รู้​มารยาท

การกระทำ​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ทำให้​ไท​เฮา​รู้สึก​ประทับใจ​ยิ่งนัก​ ​นาง​ยิ้ม​ขึ้น​กล่าวว่า​ ​“​ฝ่า​บาท​ไม่จำเป็น​ต้อง​ทำ​เช่นนี้​ ​ข้า​ยัง​เดิน​เอง​ไหว​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ยิ้ม​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​แน่นอน​ว่า​พระวรกาย​ของ​เสด็จ​แม่​แข็งแรง​ดี​ ​เพียงแต่​ลูก​ต้องการ​เข้าไป​ช่วย​ประคอง​เสด็จ​แม่​เอง​ก็​เท่านั้น​”

เมื่อ​พบ​ว่า​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เข้าไป​ประคอง​ไท​เฮา​ก้าว​ขึ้น​สู่​แท่น​สูง​ด้วย​ความระมัดระวัง​ ​ผู้คน​ใน​ห้องโถง​นั้น​ต่าง​พากั​นคิด​ว่า​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ปฏิบัติ​ต่อ​ไท​เฮา​ด้วย​ความกตัญญู​กตเวที​มา​เนิ่นนาน​นับ​สิบ​ปี​ไม่เคย​เปลี่ยนแปลง​ดี​เสีย​จริง

บรรดา​อ๋อง​ชรา​และ​เก้า​มิ่ง​ชรา​ต่าง​อด​ไม่ได้​ที่จะ​พยักหน้า​แล้ว​พากั​นอิจ​ฉา​ความโชคดี​ของ​ไท​เฮา

แม้น​ใน​ครอบครัว​ธรรมดา​ ​การ​ที่​เลี้ยงดู​แลบุ​ตร​ให้​มี​ความกตัญญู​กตเวที​ได้​ก็​สมควร​แก่​การ​ชื่นชม​ ​นับประสา​อะไร​กับ​องค์​จักรพรรดิ​เล่า

บรรดา​เหล่า​สตรีที​่​เห็น​ไท​เฮา​มีชีวิต​อัน​ดีงาม​เช่นนี้​ก็​รู้สึก​ชื่นชม​ ​ไม่รู้​ว่า​ไท​เฮา​สั่งสม​บุญมา​แล้ว​กี่​ชาติ​จึง​ได้​เป็น​เช่นนี้

ไท​เฮา​เสด็จ​ก้าว​ขึ้นไป​ท่ามกลาง​สายตา​ของ​ผู้คน​อัน​ชื่นชม​อยู่​ด้านล่าง​แล้ว​นั่งลง​ช้าๆ​ ​ด้วย​การ​ประคอง​จาก​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ ​สายพระ​เนตร​ทอด​มอง​ไป​ทั้ง​ผู้คน​ด้านล่าง

ทุกคน​ใน​ห้องโถง​ลุกขึ้น​ยืน​แล้ว​กล่าว​คำนับ​ ​“​ถวายพระพร​แด่​ไท​เฮา​ ​ทรงพระ​เจริญ​หมื่น​ปี​…​”​

ไท​เฮา​พยักหน้า​เล็กน้อย​ ​เมื่อ​ใน​ห้องโถง​เงียบเสียง​ลง​ ​นาง​จึง​ได้​ยิ้ม​ขึ้น​ว่า​ ​“​ทุกคน​ล้วน​เป็น​คนกันเอง​ ​พวก​เจ้า​ไม่จำเป็น​ต้อง​ปฏิบัติตาม​กฎ​มารยาท​เช่นนั้น​หรอก​ ​ปล่อยตัว​ตามสบาย​เถิด​”

เมื่อ​ไท​เฮา​ตรัส​เช่นนั้น​ทุกคน​จึง​ได้​พากั​นนั​่ง​ลง

เสียงเพลง​บรรเลง​ขึ้น​ ​นาง​ระบำ​ใน​ชุด​สีสัน​สดใส​ก็​เริ่ม​ร่ายรำ​ ​เท้า​ของ​พวก​นาง​เริงระบำ​ไปร​อบ​พรม​นั้น​ด้วย​เท้าเปล่า​ ​ที่​ข้อเท้า​มี​กระดิ่ง​ ​สวมใส่​เกิด​เป็น​เสียง​กรุ​๊​งก​ริ​๊ง​ประกอบกับ​จังหวะ​เพลง​ ​ทำให้​บรรยากาศ​ใน​ห้องโถง​ดู​ครึกครื้น​ขึ้น​ทันที​

ไท​เฮา​มอง​ไป​ทาง​ฮองเฮา​แล้ว​พยักหน้า​ให้พร​้​อมรอย​ยิ้ม​ ​“​ขอบใจ​ฮองเฮา​ที่​ช่วย​จัดเตรียม​ให้​”

ฮองเฮา​ยกแก้ว​ของ​นาง​ขึ้น​ ​“​การ​ที่​ลูก​ได้​จัดเตรียม​งานเลี้ยง​ฉลอง​ให้​เสด็จ​แม่นับ​ว่า​เป็นเกียรติ​ยิ่งนัก​เพ​คะ​ ​ลูก​ขอ​อวยพร​ให้​เสด็จ​แม่​อายุ​มั่น​ขวัญยืน​ ​อยู่​เป็น​ร่มโพธิ์ร่มไทร​ของ​พวกเรา​ตลอดไป​”​

ไท​เฮา​ยกแก้ว​ขึ้น​แล้ว​สัมผัส​ไป​ที่​ริมฝีปาก​ของ​ตน​เล็กน้อย

ต่อจากนี้​เป็นการ​เข้ามา​ร่วม​แสดงความยินดี​และ​มอบ​ของขวัญ​ให้​แก่​ไท​เฮา​ตามลำดับ​ญาติ​ใน​ราชวงศ์

ลำดับ​แรก​จะ​เป็น​คนรุ่นเดียวกัน​กับ​ไท​เฮา​ ​ต่อมา​ก็​เป็น​คนรุ่นเดียวกัน​กับ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ ​เมื่อ​พวกเขา​เหล่านี้​มอบ​ของขวัญ​เป็น​ที่​เสร็จสิ้น​ก็​จะ​ถึง​ ​ลำดับ​รุ่น​หลาน​ ​องค์​ชาย​หลาย​คน​ได้​ก้าว​เข้ามา​ถวาย​ของขวัญ​วัน​คล้าย​วันคล้ายวันพระราชสมภพ​แด่​ไท​เฮา​ ​แต่​องค์​ชาย​ทั้งหลาย​ใน​ปีนี​้​กลับ​ดู​สะดุดตา​กว่า​ปีก่อน​ก่อน

หา​ใช่​สิ่ง​อื่นใด​ ​เป็น​เพราะ​ตำแหน่ง​องค์​รัชทายาท​ว่างเปล่า​ ​ทำให้​ทุกคน​ล้วน​พากัน​จับจ้อง

คู่​แรก​ที่​ก้าว​เข้ามา​มอบ​ของขวัญ​นั่น​ก็​คือ​ฉิน​อ๋อง​และ​พระ​ชายา

ฉิน​อ๋อง​เป็น​บุตรบุญธรรม​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ ​ต่อให้​เขา​ไม่มี​หวัง​จะ​ได้​ขึ้น​ครอง​บัลลังก์​ ​ทว่า​ใน​การ​จัดอันดับ​นี้​เขา​ก็​ต้อง​อยู่​อันดับ​ก่อนหน้า​ของ​องค์​ชาย​คนอื่น

หลาย​คน​มอง​ไป​ที่​ฉิน​อ๋อง​ ​จากนั้น​ก้มหน้า​ดื่ม​สุรา​ของ​ตน

แม้​จะ​ถูก​จัด​อยู่​ใน​อันดับ​แรก​ก็​ไร้ค​วาม​หมาย​ ​ถึงอย่างไร​ตำแหน่ง​องค์​รัชทายาท​ก็​ไม่ได้​เกี่ยวข้อง​กับ​ฉิน​อ๋อง​แม้แต่น้อย

ของขวัญ​ที่​ฉิน​อ๋อง​และ​พระ​ชายา​มอบให้​ก็​คือ​หยก​ขาว​รูป​ท้อ

ใน​บรรดา​สมบัติ​ล้ำค่า​ที่​หายาก​ ​หยก​ขาว​รูป​ท้อ​ไม่​นับว่า​มีค่า​มาก​นัก​ ​แต่​ฝีมือ​การ​ทำ​นั้น​ช่าง​ประณีต​ ​ลูก​ท้อ​ดูเหมือน​เพิ่งจะ​เด็ด​ออกมา​จาก​ต้น

ไท​เฮา​เห็น​ดังนั้น​ก็​ยิ้ม​ออกมา​ด้วย​ความชื่นชม​ ​แล้ว​เอ่ย​ชม​อยู่​สอง​คำ

ต่อมา​คือ​ฉี​อ๋อง

ของขวัญ​ที่​ฉี​อ๋อง​นำมา​ถวาย​คือ​บท​พระ​คัมภีร์​ที่​เขา​คัดลอก​ด้วย​ตนเอง​ ​สิ่ง​ที่​น่าทึ่ง​ก็​คือ​พระ​คัมภีร์​นั้น​เป็น​พระ​คำภีร์​ลับ​จาก​ต่างประเทศ​ ​แม้แต่​พระภิกษุ​ใน​ราชวงศ์​ต้า​โจว​ก็​ไม่เคย​ได้​อ่าน​มาก​่อน

แน่นอน​ว่า​ไท​เฮา​รู้สึก​ยินดี​และ​รับ​มัน​ไว้​ด้วย​ความดีใจ

อวี​้​จิ​่​นม​อง​ไป​ทาง​เจียง​ซื่อ​ ​สายตา​เต็มไปด้วย​ความ​ดูถูก

พี่​สี่​ช่าง​เป็น​คนยากจน​ที่​ต้อง​นำ​แม้กระทั่ง​สินสอดทองหมั้น​ของ​ภรรยา​ออกมา​ใช้​จริงๆ​ ​ของขวัญ​ที่​เขา​เลือก​จะ​นำมา​ถวาย​ไท​เฮา​กลับเป็น​พระ​คัมภีร์​บ้าบอ​นั่น

ส่วน​การ​คัดลอก​ด้วย​ตนเอง​ ​จะ​ว่า​ไป​แล้วก็​เพราะ​ไม่มีค่า​ใช้จ่าย​ ​เหอะ​ๆ​ ​คัมภีร์​จาก​ต่างแดน​อย่าง​งั้น​หรือ​ ​คาด​ว่า​พี่​สี่​คงจะ​แอบ​ไป​ท่องจำ​มา​แล้ว​นำมา​เขียน​น่ะ​สิ​ ​สรุป​ก็​คือ​เขา​ไร้ความสามารถ​นั้น​เอง

เมื่อ​คนเรา​เกลียดชัง​ใคร​เข้า​แล้ว​ ​ไม่ว่า​อีก​ฝ่าย​จะ​ทำ​เช่นไร​ก็​ล้วน​ไม่​เข้าตา​ ​อวี​้​จิ​่น​แสดงท่าทาง​การ​ดูถูก​เหยียดหยาม​ฉี​อ๋อง​ออกมา

เจียง​ซื่อ​ยิ้ม​กลับ​แล้ว​กะพริบตา​เล็กน้อย

ก่อนที่​อาจิ​่น​จะ​รู้สึก​เยาะเย้ย​ฉี​อ๋อง​ ​ไม่​คิด​บ้าง​หรือว่า​เบี้ย​ของ​เอ้อร​์​หนิว​ผู้ใด​เป็น​คน​เอา​ไป​ใช้

อาจ​เป็น​เพราะ​มี​จิตใจ​ที่​เชื่อมโยง​ต่อกัน​ ​อวี​้​จิ​่น​เห็น​เจียง​ซื่อ​ขยิบตา​เช่นนั้น​ก็​เข้าใจ​ใน​ความหมาย​ของ​นาง​ ​สีหน้า​ของ​เขา​มืดมน​ลง​ทันที

เขา​เอา​เบี้ยหวัด​ของ​เอ้อร​์​หนิว​ไป​ใช้แล้ว​อย่างไรเล่า​ ​เขา​เป็น​คนที​่​เลี้ยงดู​เอ้อร​์​หนิว​มา​จน​เติบใหญ่​ ​ใช้​เงิน​ของ​เอ้อร​์​หนิว​เช่นนี้​สมเหตุสมผล​ยิ่งนัก

ต่อมา​เป็น​ของขวัญ​จาก​หลู่​อ๋อง​และ​พระ​ชายา​ซึ่ง​ไม่ใช่​แปลก​เอา​เสีย​เลย​ ​มัน​คือ​ปะการัง​แดง​คู่​หนึ่ง​ที่สูง​ประมาณ​หนึ่ง​จั้ง

ที่​เรียกว่า​ไม่ใช่​เรื่อง​แปลก​นั่น​ก็​เพราะ​ปะการัง​แดง​มัก​ใช้​เป็น​ของขวัญ​ให้​เห็น​เป็นประจำ​ ​แต่​จะ​ว่า​ไป​แล้ว​ปะการัง​แรง​คู่​นี้​ช่าง​ดู​สมจริง​ยิ่งนัก​ ​อย่างน้อย​ก็​มีราคา​สูง​กว่า​หยก​ขาว​รูป​ท้อ

เมื่อถึง​คราว​ที่​สู่​อ๋อง​และ​พระ​ชายา​ออก​ไป​ถวาย​ของขวัญ​ ​สิ่ง​ที่​พวกเขา​นำมา​มอบให้​นั้น​ดู​เป็น​ที่​น่าพึงพอใจ​ ​ไท​เฮา​ยิ้ม​แล้ว​รับเอา​ไว้

สู่​อ๋อง​กลับมา​ยัง​ที่นั่ง​ของ​ตนเอง​แล้ว​รู้สึก​เสียใจ​เล็กน้อย

เดิมที​เขา​สามารถ​มอบ​ของขวัญ​ให้​แก่​เสด็จ​ย่า​เพื่อ​เอาอกเอาใจ​นาง​ได้​ ​แต่​เสด็จ​แม่​กลับ​บอก​ให้​เขา​ถอย​ออกมา​ก่อน​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​ทำได้​เพียง​สงบเสงี่ยม​เอาไว้

จวง​เฟย​ซึ่ง​นั่ง​อยู่​บน​แท่น​สูง​ของ​มุม​หนึ่ง​พยักหน้า​เบา​ๆ​ ​นาง​รู้สึก​ยินดี​เป็น​อย่างยิ่ง​ที่​บุตรชาย​ของ​ตน​เชื่อฟัง​คำ

จากนั้น​ถึง​ลำดับ​ของ​อวี​้​จิ​่น​และ​เจียง​ซื่อ​ ​ทั้งสอง​ลุกขึ้น​จาก​ที่นั่ง​พร้อมกัน​ตรง​ไป​ที่​แท่น​สูง​คารวะ​ไท​เฮา​พร้อม​เอ่ย​คำ​อวยพร

“​หลาน​ทั้งสอง​ ​ขอ​อวยพร​และ​แสดงความยินดี​แก่​เสด็จ​ย่า​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​/​เพ​คะ​”

ข้าหลวง​นำ​กล่อง​สีดำ​ขนาดเล็ก​รับ​มา​ไว้​ใน​มือ​แล้ว​เปิด​ออก​ตรงหน้า​ไท​เฮา

สิ่ง​ที่​วาง​อยู่​ใน​กล่อง​นั้น​คือ​สาย​ประคำ​ไม้​กฤษณา

ทันทีที่​ไท​เฮา​เห็น​สิ่งของ​ที่​นำมา​มอบให้​ ​ดวงตา​ของ​นาง​ก็​หด​หรี่​ลง​ ​สีหน้า​เปลี่ยนไป​เล็กน้อย​โดย​ไม่​อาจ​ควบคุม​ได้

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เป็น​ผู้​เอาใจใส่​ไท​เฮา​ทุก​ระเบียบ​นิ้ว​ ​เมื่อ​พบ​ว่า​ท่าทาง​ของ​ไท​เฮา​ดู​แปลก​ไป​จึง​ได้​เอ่ย​ถาม​ด้วย​ความสงสัย​ ​“​เจ้า​เจ็ด​ ​เหตุใด​เจ้า​จึง​เลือก​มอบ​สาย​ประคำ​ไม้​กฤษณา​นี้​ให้​แก่​เสด็จ​ย่า​”

ตามปกติ​แล้ว​ไท​เฮา​จะ​สวม​สาย​ประคำ​ไม้​กฤษณา​เอาไว้​ที่​ข้อมือ​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​จำ​สาย​ประคำ​นั้น​ได้ดี

อวี​้​จิ​่น​ได้ยิน​คำถาม​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ดังนั้น​จึง​ได้​กล่าว​ออก​ไป​อย่างมั่นใจ​ว่า​ ​“​ลูกคิด​ว่า​เสด็จ​ย่า​คงจะ​ชื่นชอบ​มัน​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​หัวเราะเยาะ​ ​“​สาย​ประคำ​เช่นนี้​…​”

เขา​ต้องการ​จะ​กล่าว​ต่อไป​ว่า​ไท​เฮา​มีสา​ยป​ระ​คำ​เช่นนี้​อยู่​แล้ว​และ​สวม​ไว้​ไม่เคย​ห่าง​กาย​ ​แต่​เมื่อ​เอ่ย​ขึ้น​ได้​เพียง​ครึ่ง​ประโยค​ ​เขา​ก็​ต้อง​กลืน​คำพูด​อีก​ครึ่ง​เอาไว้​ ​สายตา​เหลือบมอง​ไป​ยัง​ข้อมือ​ของ​ไท​เฮา

ไม่รู้​ว่า​ตั้งแต่​เมื่อไร​กัน​ ​ข้อมือ​ของ​ไท​เฮา​ไม่ได้​สวม​สาย​ประคำ​นั้น​เอาไว้​แล้ว

น่าแปลก​ยิ่งนัก​ ​เสด็จ​แม่​ถอด​สาย​ประคำ​นั้น​ออกมา​ตั้งแต่​เมื่อไหร่

ใน​วันที่​ประกาศ​ให้​เจ้า​เจ็ด​เป็น​โอรส​ของ​ฮองเฮา​ ​เขา​ได้​เดินทาง​ไป​แจ้ง​เสด็จ​แม่​และ​พบ​ว่า​สาย​ประคำ​นั้น​ยังอยู่

ใน​ใจ​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เต็มไปด้วย​ความสงสัย​ ​ไท​เฮา​ได้​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​สาย​ประคำ​เช่นนี้​ ​ข้า​ชื่นชอบ​ยิ่งนัก​ ​ขอบใจ​พวก​เจ้า​มาก​”

อวี​้​จิ​่น​เงยหน้า​ขึ้น​มองดู​ไท​เฮา​แล้ว​ยิ้ม​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​“​เสด็จ​ย่า​ชื่นชอบ​ก็ดี​แล้ว​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

เมื่อ​กล่าว​จบ​เขา​ก็ได้​ถอย​ออก​ไป​พร้อมกับ​เจียง​ซื่อ

หลังจากนั้น​พิธีการ​มอบ​ของขวัญ​ยังคง​ดำเนินต่อไป​ ​แต่​ดวงใจ​ของ​ไท​เฮา​กลับ​รู้สึก​ปั่นป่วน​เพราะ​สาย​ประคำ​นั่น

ผู้​ที่​รู้สึก​ปั่นป่วน​ดวงใจ​ ​ยัง​รวมไปถึง​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ด้วย

เพียงแค่​สาย​ประคำ​เท่านั้น​ ​เดิมที​เสด็จ​แม่​ไม่จำเป็น​ต้อง​ใส่ใจ​ ​แต่​เหตุใด​นาง​จึง​ได้​มีท​่า​ที​แปลกประหลาด​นัก​ ​หรือ​สาย​ประคำ​ที่​ก่อนหน้านี้​เสด็จ​แม่​สวมใส่​จะ​มีเรื่อง​ราว​ความเป็นมา

ไม่รู้​ว่า​เพราะเหตุใด​ ​เมื่อ​นึกถึง​ช่วงเวลา​ที่​เสด็จ​แม่​ถอด​สาย​ประคำ​ไม้​กฤษณา​นั้น​ออก​ ​ใน​ใจ​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​รู้สึก​อึดอัด​อย่าง​ยาก​จะ​อธิบาย​ ​แต่​ความรู้สึก​สงสัย​ก็​จางหาย​ไป​อย่างรวดเร็ว​เนื่องด้วย​สถานการณ์​ใน​ห้องโถง​อัน​ครึกครื้น​เข้ามา​บดบัง

งานเลี้ยง​ยังคง​ดำเนิน​ไป​ ​และ​มาถึง​จุด​ที่​ครึกครื้น​เป็น​ที่สุด

ผู้คน​ทั้งหลาย​ต่าง​พากั​นร​่ว​มดื​่ม​สุรา​เป็นการ​เฉลิมฉลอง

แต่​สถานการณ์​แตกต่าง​ไป​จาก​เมื่อก่อน​ ​ใน​วันนี้​มี​ผู้​ที่​เข้ามา​รายล้อม​อวี​้​จิ​่น​เป็น​จำนวนมาก​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​ตำแหน่ง​โอรส​ของ​ฮองเฮา​ของ​เขา​ทำให้​ตัว​เขา​แตกต่าง​ไป​จาก​เดิม

ดวงตา​ของ​เซียง​อ๋อง​มอง​ไป​แทบ​ลุกเป็นไฟ​ ​เขา​ครุ่นคิด​อยู่​ใน​ใจ​นับ​ครั้ง​ไม่​ถ้วน​ ​หาก​วันนั้น​เสด็จ​พ่อ​เลือก​เขา​ ​ใน​วันนี้​ผู้คน​เหล่านั้น​ก็​คง​ต้อง​เข้ามา​ประจบประแจง​เขา

มือ​ข้าง​หนึ่ง​ตบ​ลง​ที่​บ่า​เบา​ๆ​

เซียง​อ๋อง​หันหลัง​กลับ​ไป​มองดู​พบ​ว่า​ฉี​อ๋อง​ยกแก้ว​สุรา​ขึ้น​ ​“​น้อง​แปด​ ​พี่​ขอดื​่ม​ให้​เจ้า​จอก​หนึ่ง​”

เซียง​อ๋อง​ดื่ม​สุรา​จากนั้น​เดิน​ไปหา​อวี​้​จิ​่น