ไม่รอให้ชิงโม่ได้สืบสาวที่ตั้งของอาเธอร์ได้ อาเธอร์เป็นฝ่ายติดต่อลี่จุนถิง พอดีกับที่ชิงโม่เองก็อยู่ด้วย
“ไงเพื่อนเก่า ไม่เจอกันนานเลยนะ”
เสียงของอาเธอร์แล่นผ่านมายังสายสู่ไปที่ประสาทหูของลี่จุนถิง แม้ว่าน้ำเสียงของอาเธอร์จะแหบพร่าทุ้มต่ำ แต่ลี่จุนถิงก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นเสียงของอาเธอร์
“เหอะ เพื่อนเก่า ไม่ต้องอ้อมค้อม พูดธุระที่คุณโทรหาผมมาเลย”
“พ่อของคุณอยู่ในกำมือของฉัน คุณคิดว่าฉันอยากจะทำอะไรล่ะ?”
ลี่จุนถิงตกใจ พลันก่นด่าลี่เจี้ยนหวาไร้สมองในใจ คนอื่นว่าอะไรก็เชื่อหมด แต่กลับไม่เชื่อคนในครอบครัวตนเอง
“ไม่คิดเลยว่าคุณอาเธอร์จะมีรสนิยมชอบเชื้อเชิญครอบครัวของศัตรูเป็นแขกที่นั่งเล่นที่บ้านด้วย”
ลี่จุนถิงคุยโทรศัพท์ พร้อมกับให้ชิงโม่ตรวจสอบที่อยู่ของอาเธอร์ไปด้วย
“เหอะ แขกเหรอ? คุณลี่ชอบล้อเล่นอยู่เรื่อย หากคุณยังอยากให้พ่อกลับบ้านอย่างปลอดภัย คุณต้องมาหาฉันคนเดียว หากคุณอยากจะพาเจียงหยุนเอ๋อมาด้วยก็ได้”
เมื่อลี่จุนถิงได้ยินอย่างนั้น เขารู้ได้ทันทีว่าการคาดเดาของเขาถูกต้อง อาเธอร์จับตัวลี่หุยเป้าหมายก็เพื่อเขาและเจียงหยุนเอ๋อ
“คุณมั่นใจได้ยังไงว่าผมจะใช้ชื่อเสียงของตัวเองไปแลกกับชื่อเสียงของเขาล่ะ? เชื่อว่าคุณอาเธอร์คงจะได้สืบประวัติความสัมพันธ์ของผมและพ่อที่ไม่ได้เรื่องคนนั้นแล้ว”
ลี่จุนถิงไม่พอใจ น้ำเสียงเริ่มเย็นชาขึ้น
“แล้วไงล่ะ? ฉันรู้ว่ายังไงคุณก็ต้องมา”
แม้อาเธอร์จะรู้ว่าลี่จุนถิงและลี่เจี้ยนเย่มีเรื่องบาดหมางใจกัน แต่คนที่ภายนอกดูเย็นชามากเท่าไหร่อย่างลี่จุนถิง ในใจเขาก็ยิ่งมองสายเลือดเป็นสิ่งสำคัญมากเท่านั้น เขามั่นใจว่าลี่จุนถิงต้องตอบตกลงเขาแน่
ลี่จุนถิงใช้สายตากล่าวถามชิงโม่ว่าได้ที่อยู่หรือยัง ชิงโม่เลื่อนหน้าจอไปตรงหน้าของเขา พลางพยักหน้า
“เหอะ คุณเลิกคิดซะเถอะ ฉันไม่มีทางไปแน่ คุณจะทำอะไรกับพวกเขาก็เรื่องของคุณ หากคุณช่วยกำจัดพวกเขา ผมต้องขอบคุณคุณด้วยซ้ำ”
จบประโยค ลี่จุนถิงวางสายทันที ก่อนหันกลับไปยังหน้าจอ เพื่อยืนยันที่ตั้ง
“ชิงโม่ คุณติดต่อเฟิงจิงเป่ย เราแยกกันสามกลุ่มไปล้อมเขา อีกเดี๋ยวคุณออกจากบริษัทคุณระวังหน่อย คนของอาเธอร์จับตามองฉันอยู่”
ชิงโม่พยักหน้า ก่อนออกจากบริษัทลี่ซื่อด้วยทางลัด
หลังจากที่อาเธอร์ถูกตัดสาย สีหน้าของเขาบึ้งตึงมากกว่าเก่า พลันมุ่งไปทำร้ายลี่เจี้ยนหวาฉาดใหญ่
“คุณบอกว่าคุณสามารถล่อเขามาที่นี่ได้ไม่ใช่เหรอไง?”
ลี่เจี้ยนหวาเคยอัปยศแบบนี้ที่ไหนกัน “ฉันรู้จักลูกชายคนนี้ของฉันดี เขาให้ความสำคัญกับครอบครัวมากจริงๆ”
“ถ้างั้นแล้วทำไมเขาไม่มาช่วยคุณ? ถ้ารู้แต่แรกว่าคุณไร้ประโยชน์ ฉันควรจะให้คุณพาตัวเจียงหยุนเอ๋อมา”
อาเธอร์หัวเสียอย่างมาก ไม่รู้ว่าลี่จุนถิงไม่มาจริงๆ หรือเพียงแค่ล่อลวงเขา
ตอนนี้ขาของเขาอุตส่าห์ดีขึ้นมาบ้างแล้ว ในที่สุดก็รอจนถึงวันนี้จนได้ เขาจะพนัน แม้ลี่จุนถิงบอกว่าเขาจะไม่มา แต่เขาก็ยังคงเลือกที่จะเชื่อลี่เจี้ยนหวาหนหนึ่ง พนันว่าลี่จุนถิงต้องมาแน่
เขาตั้งใจปล่อยที่อยู่ของเขาออกไป เขาไม่เชื่อว่าลี่จุนถิงจะไม่ตกหลุม แต่เขาไม่รู้เลยว่าลี่จุนถิงได้ตำแหน่งที่เขาอยู่ตั้งนานแล้ว
“ซู่จี้งยี้ เรียกพรรคพวกมา ไปกันเถอะ” หลังจากที่ชิงโม่ออกไป ลี่จุนถิงสั่งให้ซู่จี้งยี้เตรียมพรรคพวกทันที เตรียมบุกช่วยลี่เจี้ยนหวาและลี่หุย
ซู่จี้งยี้เตรียมคนเสร็จตั้งนานแล้ว รอเพียงแค่คำสั่งของลี่จุนถิงเท่านั้น
หลังจากที่ลี่จุนถิงสั่งให้ซู่จี้งยี้แชร์โลเคชันให้คนอื่นๆ แล้ว จึงแสร้งขึ้นรถทำเป็นออกไปประชุม
เมื่อคนของอาเธอร์เห็นลี่จุนถิงออกจากบริษัท จึงรีบติดต่อหาอาเธอร์
“นาย ลี่จุนถิงออกไปแล้ว”
“เขาไปไหน?” อาเธอร์ในตอนนี้อยากจะรู้ทุกสถานการณ์ของลี่จุนถิงจนรอไม่ไหว
“ตอนนี้ยังไม่รู้ ตอนนี้เรากำลังตามเขาและผู้ช่วยของเขาอยู่”
“เขามีปฏิกิริยายังไง?”
“ไม่มีความผิดปกติใดๆ เขาเหมือนเดิมทุกอย่าง”
“คุณต้องจับตามองเขาให้ดี อีกเดี๋ยวฉันจะแกล้งหลุดที่อยู่ปลอม หากเขามีทีท่าว่าจะมาทางฉัน ไม่ต้องห้ามเขา แค่สะกดรอยเขาก็พอแล้ว”
อาเธอร์ในตอนนี้ก็ยังคงเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น เขาคิดว่าเขามองลี่จุนถิงได้ทะลุปรุโปร่ง แถมตรงนี้ยังมีคนที่รู้จักเขาดีอยู่ด้วยอีกคน
คนของอาเธอร์รับคำสั่ง
เมื่อลี่จุนถิงออกจากบริษัทเขารีบติดต่อเวียร์ทันที
“เวียร์ ตอนนี้ฉันจะไปที่บริษัทของคุณ คุณช่วยเตรียมเสื้อผ้าให้ฉันหน่อยสองชุด แล้วก็พวกอุปกรณ์ปลอมตัว ฉันจะไปหาอาเธอร์ แต่คนของเขาสะกดรอยฉันอยู่ ฉันจำเป็นที่จะต้องไปที่บริษัทของคุณ”
“ได้ ฉันรู้แล้ว ฉันจะไปเตรียมให้เดี๋ยวนี้”
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ทีแรกเวียร์คิดที่จะอยู่บ้านเป็นเพื่อนลี่จุนซิน แต่ลี่จุนซินจะเข้าบริษัทให้ได้ เห็นว่ามีงานที่ต้องสะสาง เขาอยู่บ้านคนเดียวไม่มีอะไรทำ จึงเข้ามาที่บริษัท
เมื่อที่ลี่จุนถิงติดต่อเขา เขาเองก็ดีใจที่ได้เข้าบริษัทในวันนี้ หลังวางสาย เวียร์รีบสั่งให้มือขวาไปจัดเตรียมของที่ลี่จุนถิงต้องการทันที
คนของอาเธอร์สะกดรอยลี่จุนถิงมาที่บริษัทของเวียร์ แต่ไม่มีบัตรอนุญาตของบริษัทเวียร์ พวกเขาไม่สามารถเข้าไปได้ พวกเขาได้แต่แยกเป็นสองทางดักรอลี่จุนถิงที่หน้าบริษัทและหน้าโรงจอดรถ
เมื่อลี่จุนถิงเข้ามาที่ห้องทำงานของเวียร์ ทำการทักทายอย่างเรียบง่าย ก่อนลากซู่จี้งยี้เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จจึงรีบเปลี่ยนโฉมให้กับตนเอง
ที่ว่าเปลี่ยนโฉม อันที่จริงก็แค่มีหนวดเพิ่มขึ้นเท่านั้น แต่ก็เพียงพอแล้วที่จะล่อลวงคนของอาเธอร์ได้
เมื่อเก็บข้าวของเสร็จ ลี่จุนถิงและซู่จี้งยี้จึงออกไปทันที
คนของอาเธอร์รออยู่ที่หน้าประตูอยู่นาน แต่ก็ไม่เห็นเงาร่างของลี่จุนถิงออกมาเสียที จึงคิดว่าคงจะมาหาเวียร์เพื่อเจรจาธุรกิจจริงๆ การคาดเดาของนายคงจะมีความผิดพลาด เขาจึงรีบรายงานอาเธอร์ทันที
“นาย ลี่จุนถิงไปเจรจาธุรกิจที่บริษัทแห่งหนึ่ง ป่านนี้ยังไม่ออกมาเลย”
“เจรจาธุรกิจ? ตอนนี้แล้วเขายังมีอารมณ์เจรจาธุรกิจอีกหรือ ไม่สนใจลี่เจี้ยนหวาจริงๆ งั้นเหรอ? ”
อาเธอร์ไม่เข้าใจ เขาถามไถ่เพื่อยืนยันอีกหลายรอบ คำตอบของลูกน้องก็ยังคงเหมือนเดิม แต่ตอนนี้เขาได้เผยแพร่ที่อยู่ออกไปแล้วนี่นา อาเธอร์หัวเสียอย่างแรง
แต่ตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วที่จะลบที่อยู่ทิ้ง ตอนนี้เขาหวังเพียงว่าลี่จุนถิงจะไม่เห็น สิ่งที่สำคัญตอนนี้ คือต้องรีบออกไปจากที่นี่
ขณะที่อาเธอร์คิดที่จะย้ายออกจากที่นี่ ลี่จุนถิงอยู่ระหว่างทางเดินทางไปตามที่อยู่ของเขาแล้ว
“ซู่จี้งยี้ คนครบหรือยัง?”
“ครบแล้ว พวกเขาได้ล้อมที่อยู่ของอาเธอร์เอาไว้แล้ว และได้ติดต่อเจ้าของโรงแรมแล้ว พวกเขาได้ย้ายแขกที่ไปพักแรมแถวนั้นออกหมดแล้ว”
ลี่จุนถิงพยักหน้ารับ ความเร่งในการขับขี่เร็วขึ้นไปอีก
เมื่อตอนที่คนของอาเธอร์ออกมาตระเวน ก็ได้พบกับความผิดปกติ แขกที่มาพักที่นี่โดยปกติแล้วเยอะมาก แต่วันนี้คนกลับน้อยซะยิ่งกว่าน้อย
“มีรายงานนาย โรงแรมนี้มีความผิดปกติ เรารีบออกไปจากที่นี่เถอะ ทางลัดในการหลบหนีของที่นี่ผมสำรวจดีแล้ว เรารีบไปกันเถอะ”
อาเธอร์โมโหหนัก แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมานั่งกล่าวโทษ ได้แต่แจ้งให้ทุกคนย้ายออกไปจากที่นี่โดยด่วนที่สุด