ตอนที่ 825 สงครามเย็นระหว่างฮ่องเต้และฮองเฮา

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

ไม่นาน​ข้าหลวง​สอง​คน​ก็​รี่​เข้ามา​จับ​ปีกซ้าย​และ​ขวา​ของ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ถูลู่ถูกัง​ออก​ไป

เจิน​ซื่อ​เฉิง​ข่มอารมณ์​ ​เท้า​ทั้งสอง​ข้าง​ปัก​ลง​กับ​พื้น​อิฐ​สีทอง​ ​พลาง​ร้อง​ตะโกน​ ​“​กระหม่อม​ยัง​พูด​ไม่​จบ​เลย​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​…​”

ใบหน้า​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​คล้ำ​หม่น​หนัก​กว่า​เก่า​ ​“​ลาก​ตัว​ออก​ไป​ ​ขัง​ไว้​ใน​คุก​หลวง​!​”

ยัง​คิด​จะ​พูด​อีก​ ​ไอ้​คน​นี้​ช่าง​ไม่รู้​จัก​สำนึก​!

เจิน​ซื่อ​เฉิง​ถูก​ลาก​ออก​ไป​ภายใน​เวลา​อัน​รวดเร็ว​ ​ทิ้ง​หีบ​หวาย​สาน​หนักอึ้ง​ไว้​เบื้องหลัง

ภายใน​กล่อง​มี​ม้วน​เอกสาร​เรียงราย​ทับ​ซ้อน​เป็นระเบียบ​ ​ประหนึ่งว่า​กำลัง​ยืนหยัด​ต่อสู้​เพื่อ​เจ้าของ​พวก​มัน

ทั้งหมด​นี้​คือ​ผลงาน​ของ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ที่​ทุ่มเท​สืบหา​ตลอด​สอง​เดือน​ที่ผ่านมา

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​มอง​แล้ว​ ​มอง​อีก​ ​อารมณ์​ย่ำแย่​เข้าขั้น​ ​ปาก​เอ่ย​วาจา​บริภาษ​สาปส่ง​ ​“​ช่าง​ไม่​เกรงกลัว​อะไร​เลย​จริงๆ​ ​เห็น​ว่า​ข้า​ใจดี​หน่อย​เลย​เหลิง​ใหญ่​ ​พูด​ทุกสิ่ง​ที่​ใจ​นึก​ ​เหอะ​ ​ให้​ไป​สงบสติอารมณ์​อยู่​ใน​คุก​น่ะ​ดี​แล้ว​ ​จะ​ได้​ทบทวน​ว่า​สิ่งใด​ควร​พูด​ ​สิ่งใด​ไม่​ควร​พูด​!​”

รอ​อยู่นาน​ ​พาน​ไห่​ก็​ยัง​ไม่​ตอบ

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​มองตาเขียว​ ​“​ทำไม​ ​ข้า​ทำ​อะไร​ผิด​รึ​”

พาน​ไห่​ยิ้ม​จืด​เจื่อน​ ​“​ฝ่า​บาท​ทรง​ปรีชา​…​”

“​หุบปาก​!​ ​ตอนนี้​ข้า​ไม่มี​อารมณ์​จะ​มา​ฟัง​เจ้า​พูดจา​เยิ่นเย้อ​”

พาน​ไห่​กะพริบตา​ ​“​เช่นนั้น​ฝ่า​บาท​ใคร่​จะ​เสด็จ​ไป​สนทนา​กับ​ฮองเฮา​หรือไม่​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

สีหน้า​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ยังคง​ถมึงทึง​ ​“​ให้​ไป​คุย​กับ​ฮองเฮา​อย่างนั้น​รึ​ ​เจ้า​อยู่​กับ​ข้ามา​ตั้ง​นาน​ ​ไม่รู้​หรือว่า​วังหลัง​ไม่มี​สิทธิ์​ยุ่มย่าม​กับ​การเมือง​”

พาน​ไห่​พยายาม​ไม่​กลอกตา​ใส่​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ ​เขา​เอ่ย​เตือน​เสียง​เบา​ ​“​แต่​ใต้เท้า​เจิน​คือ​พระ​สสุ​ระ​ของ​องค์​หญิง​นะ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ ​“​…​”​ ​เขา​ต้อง​ทำใจ​ร่ม​ๆ​ ​เข้า​ไว้​ ​เพราะ​อารมณ์​โกรธ​ถึง​ได้​ลืม​เรื่อง​นี้​ไป​เสีย​สนิท​!

จริงอยู่​ที่​วังหลัง​ไม่มี​สิทธิ์​เข้ามา​ก้าวก่าย​เรื่อง​การเมือง​ ​แต่​การ​ที่​เขา​ลาก​ชิ่งจ​ยา​ไป​ขัง​คุก​ ​คง​ต้อง​แจ้ง​ให้​ฮองเฮา​รับทราบ

เมื่อ​คิดตก​ดังนี้​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​ยิ่ง​รู้สึก​งุ่นง่าน

หาก​รู้​แต่แรก​ ​หาก​รู้​แต่แรก​…​รู้​แต่แรก​มาตั​้ง​นาน​แล้ว​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​บอก​ไม่ได้​ว่า​ตนเอง​ไม่​ควร​ให้​องค์​หญิง​อภิเษก​กับ​บุตรชาย​ของ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ ​หรือไม่​ควร​ลาก​ตัว​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ไป​ขัง​คุก​กัน​แน่

เมื่อ​ประสาน​สายตา​เข้ากับ​แววตา​เป็นห่วง​เป็น​ใย​ของ​พาน​ไห่​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เริ่ม​ทำตัว​ไม่​ถูก​ ​เขา​พ่นลม​เย็นเยียบ​ ​“​เจ้า​ไม่ต้อง​มา​เตือน​ข้า​ ​ต่อให้​เป็นเรื่อง​ใน​ครอบครัว​ ​ข้า​ก็​เป็น​หัวหน้าครอบครัว​ ​ไม่มี​ความจำเป็น​ใด​ต้อง​รายงาน​เรื่อง​หยุมหยิม​เช่นนี้​แก่​ฮองเฮา​”

เห็น​เขา​เป็น​พวก​กลัวเมีย​อย่าง​เสนาบดี​กู้​หรือ​อย่างไร

“​เจ้า​ออก​ไป​เถอะ​”

ครั้น​ไล่​พาน​ไห่​ออก​ไป​แล้ว​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​จมอยู่กับ​ความ​หม่น​เศร้า​เพียงลำพัง​ ​ยิ่ง​คิดถึง​คำพูด​ของ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​เท่าไร​ ​ใน​ใจ​ก็​เดือด​ปุด​ประหนึ่ง​น้ำมัน​ร้อนใน​กระทะ

ไม่ทราบ​ว่าความ​ทุกข์ทรมาน​กินเวลา​นาน​เพียงใด​ก่อนที่​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​จะ​ลุกขึ้น​ ​เดิน​มา​หยุด​ยืน​ข้าง​กล่อง​หวาย​สาน​ ​ค้อม​กาย​ก้มลง​หยิบ​ม้วน​คดี​ออกมา​พลิก​ดู

ความรู้สึก​ใน​ทรวง​หนักอึ้ง​ ​อ่าน​แล้วแต่​ไม่​เข้า​หัว​ ​ทว่า​จำต้อง​ยอมรับ​ว่า​เอกสารลับ​เหล่านี้​เป็นผล​งาน​จาก​ความ​ทุ่มเท​ของ​เจิน​ซื่อ​เฉิง

เจิน​ซื่อ​เฉิง​มีฝีมือ​ใน​การ​ไข​คดี​อย่าง​น่าอัศจรรย์​ ​เขา​ยอมรับ​ใน​ความจริง​ข้อนี​้​มานาน​หลาย​ปี​แล้ว​…

เสียง​ถอนหายใจ​ดัง​ขึ้น​ใน​ห้อง​ทรงพระ​อักษร

วัน​ถัดมา​ฮองเฮา​ถึง​ได้​ทราบ​ว่า​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ถูกจับ​ไป​ขัง​คุก​ ​และ​ที่มา​ของ​ข่าวลือ​ที่ว่า​ก็​น่าเชื่อถือ​มาก​ทีเดียว​คือ​ ​เจินฮู​หยิน​เข้า​วัง​มา​ขอ​เข้าเฝ้า

“​เจ้า​ไป​คอย​ด้านหน้า​ ​ฝ่า​บาท​ว่าราชการ​เช้า​เสร็จ​เรียบร้อย​เมื่อไหร่​ให้​ทูล​เชิญ​เสด็จ​มาที​่​นี่​”

ข้าหลวง​ไป​ตาม​รับสั่ง

ฮองเฮา​รอ​อยู่​ไม่นาน​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​เสด็จ​มา

อารมณ์​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​หลังจาก​ว่าราชการ​เช้า​ยังคง​ขุ่นมัว

เรื่อง​ที่​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ถูก​สั่ง​ขัง​น่าจะ​แพร่​ไป​ถึง​นอก​วัง​หลวง​ ​แต่ว่า​ราชการ​เช้า​วันนี้​กลับ​ไม่มี​ผู้ใด​ขอให้​ยกเลิก​คำสั่ง​เลย​สัก​คน​!

นี่​มัน​หมายความว่า​อย่างไร

เจ้า​คน​พวก​นี้​คงสุข​ใจ​ที่​ได้​เห็น​เหล่า​เจิน​โชคร้าย​งั้น​สิ

เดิมที​ตั้งใจ​ว่า​หาก​เหล่า​ขุนนาง​ขอร้อง​ ​จะ​เล่นตัว​ตัว​อีก​นิดหน่อย​เป็นการ​สั่งสอน​เหล่า​เจิน​ ​แต่​แล้ว​ทีนี้​จะ​ทำ​อย่างไร

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​นั่งลง​ด้วย​อาการ​โกรธขึ้ง​ ​หลังจาก​ดื่ม​ชา​ไป​แล้ว​หลาย​อึก​ถึง​ได้​เอ่ย​ถาม​ ​“​ฮองเฮา​มีธุระ​ใด​รึ​”

ฮองเฮา​ส่งสัญญาณ​ให้​ข้า​รับใช้​ออก​ไป​ ​พยายาม​ปรับ​น้ำเสียง​ให้​เป็นปกติ​ที่สุด​ ​“​วันนี้​เจินฮู​หยิน​มา​ขอ​เข้าเฝ้า​ตั้งแต่​เช้า​เลย​เพ​คะ​”

“​เอ่อ​ ​อย่างนั้น​เจ้า​ก็​ทราบ​เรื่อง​เจิน​ซื่อ​เฉิง​แล้ว​สิ​”

“​เหตุใด​พระองค์​ถึง​สั่ง​ให้​พาตัว​ใต้เท้า​เจิน​ไป​ขัง​คุก​เล่า​เพ​คะ​”

“​เรื่อง​นี้​เจ้า​ไม่ต้อง​มายุ​่ง​”

ฮองเฮา​กัดฟัน​ ​น้ำเสียง​เจือ​ไป​ด้วย​ความ​เย็นชา​ ​“​เรื่อง​ภายนอก​หม่อมฉัน​มิก​ล้า​เข้าไป​ยุ่ง​ ​อีกทั้ง​ยัง​ไม่มี​สิทธิ์​ยุ่ง​ ​แต่​ใต้เท้า​เจิน​คือ​พระ​สสุ​ระ​ของฝู​ชิง​ ฝู​ชิง​ยัง​ไม่ทัน​จะ​ออกเรือน​ก็​เกิดเรื่อง​เช่นนี้​ ​ไม่น่า​ขายหน้า​หรือ​เพ​คะ​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เงียบงัน​ไม่​เกริ่น​กล่าว

“​ฝ่า​บาท​ ​สรุป​แล้ว​ใต้เท้า​เจิน​ทำความ​ผิด​ใด​หรือ​เพ​คะ​”​ ​ฮองเฮา​เห็น​ว่า​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​มีท​่า​ที​ผ่อนคลาย​จึง​ลอง​ถาม​ซ้ำ

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​พ่นลม​เย็นชา​ ​“​เขา​ก็​แค่​สืบ​คดี​ไร้สาระ​ไป​เรื่อย​ ​แล้ว​มาบ​อก​ว่า​ผู้​ที่​บงการ​อยู่​เบื้องหลัง​การ​ปล่อยข่าว​ลือ​ของ​พระ​ชายา​ไท่​จื่อ​คือ​ไท​เฮา​!​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​รอคอย​คำ​ปลอบใจ​จาก​ฮองเฮา​อย่างใจจดใจจ่อ​ ​แต่​ผู้ใด​จะ​คาดคิด​ว่า​หลังจาก​ฮองเฮา​เงียบ​ไป​ชั่วครู่​ ​นาง​จะ​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​เบา​สบาย​ว่า​ ​“​หม่อมฉัน​ได้ยิน​มา​ว่า​ใต้เท้า​เจิน​สืบ​คดี​มามาก​มาย​นับไม่ถ้วน​ ​และ​ไม่เคย​พลาด​เลย​สักครั้ง​”

“​นี่​เจ้า​หมายความว่า​อย่างไร​”

ฮองเฮา​หลุบ​ตา​ ​“​ฝ่า​บาท​ไม่​ทรง​คิด​ว่า​บ้าง​หรือ​เพ​คะ​ว่า​คราวนี้​ก็​อาจจะ​ถูกต้อง​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ผงะ​ไป​ก่อน​จะ​ตามมา​ด้วย​ความโกรธ​เกรี้ยว​ ​“​ฮองเฮา​ ​อะไร​ดลใจ​เจ้า​ให้​คิด​เช่นนั้น​”

น้ำเสียง​ฮองเฮา​เย็นชา​กว่า​เก่า​ ​“​หาก​มิ​ให้​คิด​เช่นนี้​ ​แล้ว​จะ​ให้​หม่อมฉัน​คิด​อย่างไร​ล่ะ​เพ​คะ​ ​เกิดเรื่อง​ร้าย​กับฝู​ชิง​หลายครั้ง​ ​และ​ทุกครั้ง​ก็​เกี่ยวข้อง​กับ​พระตำหนัก​ฉือ​หนิง​ ​อีก​อย่าง​ใต้เท้า​เจิน​ก็​สืบ​ทราบ​แล้ว​ว่า​ข่าวลือ​ของ​พระ​ชายา​ไท่​จื่อ​ที่​แพร่สะพัด​ไป​ทั่ว​เกี่ยวข้อง​กับ​ไท​เฮา​ ​ฝ่า​บาท​ ​มา​จนถึง​บัดนี้​แล้ว​พระองค์​จะ​ปิด​พระ​เนตร​พระ​กรรณ​เช่นนี้​ต่อไป​หรือ​เพ​คะ​”

ฮองเฮา​ไม่​คิด​จะ​อดทน​อีกต่อไป​แล้ว

ใน​อดีต​นาง​ตัว​คนเดียว​และ​อ่อนแอ​ ​นาง​วางตัว​ใน​ฐานะ​ลูกสะใภ้​ ​ไม่เคย​คิด​จะ​เอาชนะ​ไท​เฮา​เลย​สักครั้ง​ ​แต่ทว่า​ตอนนี้​ทุกสิ่ง​เปลี่ยนไป​แล้ว​ ​นาง​มิได้​มี​แค่​พันธมิตร​เท่านั้น​ ​นาง​ยัง​มี​ไท่​จื่อ​และ​พระ​ชายา​ที่​คอย​สนับสนุน

ที่นา​งอด​ทน​เพราะ​รอโอกาส​ที่​ดีกว่า​ ​ใช่​ว่า​จะ​อดทน​ไป​ตลอด​ที่ไหน​กัน

ท่าที​ของ​นาง​ตอนนี้​อาจ​ทำให้​จักรพรรดิ​ขุ่นเคือง​โกรธแค้น​ ​แต่​นั่น​คือ​วิธี​ที่จะ​ทำให้​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ตา​สว่าง​ขึ้น​ได้​ ​แล้ว​วันหนึ่ง​โอกาส​ที่จะ​โค่น​ไท​เฮา​ก็​จะ​มาถึง

โอกาส​เช่นนี้​นาง​ไม่มีทาง​ปล่อย​ให้​หลุดมือ

“​เจ้า​กำลัง​กล่าวหา​ว่า​ข้า​ปิดหูปิดตา​อย่างนั้น​รึ​”

“​หม่อมฉัน​เพียง​คาดหวัง​ว่า​พระองค์​จะ​ไม่​ปล่อย​ให้​เส้นผมบังภูเขา​ ​มิ​ยอม​สดับ​รับฟัง​เสียง​พระทัย​ของ​องค์​เอง​”

“​พอได้​แล้ว​ ​ข้า​ไม่​อยาก​ฟัง​เรื่องไร้สาระ​ของ​เจ้า​!​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​สะบัด​แขน​เสื้อ​เดินหนี​ไป

ฮองเฮา​เม้มปาก​แน่น​ ​ความโกรธ​พลุ่งพล่าน​ ​นาง​ยก​เท้า​เตะ​โต๊ะ​ตัวเล็ก​ลอย​ไป​ไกลลิบ

ให้​เตะ​โต๊ะ​ระบาย​อารมณ์​ ​ใคร​ก็​ทำได้​ ​ไอ้​ตา​ทึ่ม​!

ฮ่องเต้​และ​ฮองเฮา​ประกาศสงคราม​เย็น​อีกครั้ง

ดูเหมือนว่า​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ผู้ตรวจการ​ศาลา​ว่าการ​พระนคร​มีแนวโน้ม​ว่า​จะ​อยู่​ใน​คุก​นาน​ขึ้น

เหล่า​ขุนนาง​ไม่ทราบ​แน่ชัด​ว่า​เหตุใด​บรรยากาศ​ที่​เพิ่ง​ผ่อนคลาย​ได้​เพียง​ไม่นาน​ถึง​กลับมา​ตึงเครียด​อีกครั้ง

ใน​ชั่วพริบตา​เดียว​ ​เดือน​ห้า​เคลื่อน​ผ่าน​ไป​แล้ว​กว่า​ครึ่ง​เดือน​ ​หัน​หราน​ ​ผู้บัญชาการ​หน่วย​องครักษ์​จิ​่น​หลิน​เข้า​วัง​ด่วน​เพื่อมา​ขอ​เข้าเฝ้า

“​มีเรื่อง​อะไร​”​ ​เพียงแค่​เห็น​หน้า​หัน​หราน​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​เดือด​เป็น​ไฟ

หาก​มิใช่​เพราะ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ถูก​ขัง​อยู่​ใน​คุก​ใน​หน่วย​องครักษ์​จิ​่น​หลิน​ ​เขา​คง​ให้​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ขึ้น​นั่ง​ตำแหน่ง​ผู้บัญชาการ​หน่วย​องครักษ์​จิ​่น​หลิน​ไป​แล้ว

หัน​หราน​เจ้า​คนโง่​ ​เมื่อไหร่​จะ​ทำตัว​เป็นประโยชน์​กับ​เขา​สักที

หัน​หราน​ตื่นตัว​เล็กน้อย​ ​“​กราบทูล​ฝ่า​บาท​ ​กระหม่อม​ได้รับ​รายงาน​ด่วน​จาก​ลูกน้อง​ที่​ประจำการ​อยู่​ที่​หนาน​เจียง​ว่า​ ​พบ​ร่องรอย​เบาะแส​ของ​ผู้อาวุโสฮ​วา​แล้ว​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​!​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ดีใจ​ยิ่ง​ ​“​จริง​รึ​ ​แล้ว​จับตัว​ได้​รึ​ยัง​”

“​ลูกน้อง​ของ​กระหม่อม​คุมตัว​นาง​ไว้​และ​กำลัง​มุ่งหน้า​มาที​่​เมืองหลวง​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

“​ดี​!​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ผ่อนคลาย​ขึ้น​มาก​ใน​คราว​เดียว

ก่อนหน้านี้​เรื่อง​ที่​ผู้อาวุโสฮ​วา​และ​หลานสาว​หาย​ไป​จาก​คุก​กลายเป็น​ปม​คาใจ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​มาโดยตลอด

หัน​หรา​นอึ​กอั​กลัง​เล​ ​“​แต่ว่า​…​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ขมวดคิ้ว​โดยไม่รู้ตัว​

เขา​เกลียด​คำ​ว่า​ ​“​แต่ว่า​”​ ​ที่สุด​แล้ว

เพิ่งจะ​มีเรื่อง​ดี​เกิดขึ้น​ก็​เริ่ม​มี​ ​‘​แต่ว่า​’​ ​แล้ว​ ​ผ่าน​ไป​ง่ายๆ​ ​สักวัน​มิได้​เลย​!

“​มี​อะไร​ก็​รีบ​พูด​มา​!​”​ ​ต้อง​รอ​ให้​เขา​พระราชทาน​อาหาร​สัก​มื้อ​ก่อน​รึ​ถึง​จะ​พูด​ได้​ ​เขา​ให้​หน้าไม้​พระราชทาน​ก็​คง​จุก​ไม่​ต่างกัน

อาการ​ของ​หัน​หราน​แปลก​ไป​เล็กน้อย​ ​“​ลูกน้อง​ของ​กระหม่อม​พบ​ผู้อาวุโสฮ​วาบ​ริ​เวณ​ใกล้​เผ่า​เสวี​่ย​เหมียว​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

“​เผ่า​เสวี​่ย​เหมียว​?​”

“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​ได้ยิน​มา​ว่า​เผ่า​เสวี​่ย​เหมียว​มี​จุดกำเนิด​มาจาก​ที่​เดียว​กับ​เผ่า​อู​เหมียว​ ​แต่กลับ​ถูก​อู​เหมียว​ครอบงำ​มาโดยตลอด​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ขมวดคิ้ว​เล็กน้อย​ ​“​ไป​พาตัว​ผู้อาวุโสฮ​วาก​ลับ​มาที​่​เมืองหลวง​และ​ทำการ​สอบสวน​ ​คราวนี้​ต้อง​แงะ​ความจริง​จาก​ปาก​นาง​ให้​จง​ได้​!​”

เรื่อง​ที่​สงสัย​บาง​เรื่อง​ ​ก็​ควรค่า​แก่​การ​หาคำ​ตอบ