บทที่ 823 เจียงหย่วนออกมาแล้ว

บทที่ 823 เจียงหย่วนออกมาแล้ว

บทที่ 823 เจียงหย่วนออกมาแล้ว

“ย่อมได้ ท่านลุงหลี่ ตอนนี้เราทำได้เพียงเท่านี้ หลังจากที่ท่านทราบถึงสถานการณ์แล้ว ได้โปรดส่งคนมาแจ้งข่าวแก่เราด้วย” กู้เสี่ยวหวานตกปากรับคำของแม่เฒ่าเฉินไปแล้ว ไม่ว่าจะช่วยออกมาได้หรือไม่ก็ต้องแจ้งให้ทราบ

หลี่ฝานตอบตกลงทันที

ก่อนที่พวกกู้เสี่ยวหวานจะจากไป

ฉินเย่จือมองเถ้าแก่หลี่ด้วยสายตาสื่อความหมาย หลี่ฝานจึงพยักหน้าอย่างลับ ๆ ราวกับว่าเข้าใจความหมายของฉินเย่จือเป็นอย่างดี

หลังจากพวกเขาจากไป หลี่ฝานนั่งขบคิดเป็นเวลานานอยู่ภายในห้อง

ในที่สุด คิ้วที่ขมวดเข้าหากันแน่นก็คลายออก แล้วตะโกนว่า “เสี่ยวเซิ่งจื่อ เตรียมของขวัญให้พร้อม แล้วเราไปที่ศาลาว่าการกันเถอะ”

หลายวันต่อมา ในที่สุดก็มีข่าวคราวมาถึงหลี่ฝาน

ได้ยินคนพูดมาว่า เฉินจื่อไป๋ถูกทุบตีในห้องขัง เขาดูไม่คล้ายมนุษย์และดูไม่คล้ายผี แต่โชคดีที่ยังไม่ตาย

อีกทั้งยังได้ยินมาว่า เฉินจื่อไป๋ยืนยันว่าในเวลานั้นเขามองรถม้าของตระกูลเจียงผิดไป ดังนั้นจึงพูดเรื่องไร้สาระเช่นนี้โดยไม่ตั้งใจ

เมื่อกู้เสี่ยวหวานได้ยินประโยคนี้ ก็พลันชื่นชมเฉินจื่อไป๋ในใจ

แม้ว่านางจะไม่เคยเห็นชายที่ชื่อเฉินจื่อไป๋มาก่อน แต่ก็สามารถมองออกว่าเขาเป็นคนที่รู้ถึงความสำคัญ และสามารถจัดการเรื่องใหญ่ได้

อีกด้าน ฉินเย่จือและอาโม่ก็พบโกดังแห่งนั้นตามที่เกาเยว่เหมยบอก

อย่างไรก็ตาม เมื่อไปถึงกลับไม่พบสิ่งใดในโกดัง แม้แต่เศษเกลือเพียงเล็กน้อยก็ไม่มี

เป็นไปได้ไหมว่า เจียงอวิ้นหลิ่วจะกระทำการต่าง ๆ ด้วยความระมัดระวังและไหวตัวทัน

อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่ค้นพบโกดังของแล้ว ในครั้งต่อไป หากมีการลักลอบค้าเกลืออีก พวกเขาจะต้องมาที่นี่อย่างแน่นอน

ฉินเย่จือไม่ได้ท้อแท้ แต่ได้ส่งองครักษ์ทมิฬให้ซ่อนตัวอยู่ใกล้ ๆ และรายงานเมื่อมีสิ่งใดเกิดขึ้น

ในช่วงเวลานี้เกิดความวุ่นวายขึ้นภายในตระกูลเจียง

อารมณ์ของฮูหยินเจียงอยู่ในภาวะโกรธเคือง

และผู้ที่จุดชนวนความโกรธเคืองครั้งนี้ของฮูหยินเจียงคือ กู้ซินเถา

ในวันหนึ่ง กู้ซินเถาได้พบกับเจียงหย่วน

เจียงหย่วนผู้นี้เงียบหายไปหลายวัน แต่เขาก็ยังมีนิสัยเกียจคร้านเข้ากระดูกดำ

เมื่อถูกเจียงอวิ้นหลิ่วพาไปเมืองหลวง นิสัยนั้นจึงหายไปชั่วขณะ แต่ในช่วงเวลานี้เจียงอวิ้นหลิ่วออกเดินทางไปไกล

เจียงหย่วนยังต้องการออกไปข้างนอก โดยบอกว่าเขาจะทำในสิ่งที่เจียงอวิ้นหลิ่วสั่งให้เขาทำ เมื่อฮูหยินเจียงเห็นว่า ในครั้งนี้ลูกชายของตนเองมีแรงจูงใจลุกขึ้นมาทำสิ่งต่าง ๆ นางจึงไม่ได้เอ่ยรั้งเขา ดังนั้นเจียงหย่วนจึงออกไปข้างนอกแต่เช้าและกลับมาดึกดื่นทุกวัน ดูเหมือนว่าเขาจะทำงานอย่างขยันขันแข็ง

แรกเริ่มเดิมที เจียงหย่วนไปที่ร้านตามที่กล่าว แต่หลังจากผ่านไปสองสามวัน ความเกียจคร้านที่แทรกซึมอยู่ในกระดูกได้ถูกดึงกลับมาอีกครั้ง

ทุกที่ที่มีความสนุกสนานและอาหารเอร็ดอร่อย ที่นั้นย่อมมีเขา

แต่คราวนี้ดีที่เขาไม่ได้ไปหอนางโลมเหยียนฮวาอีกแล้ว

เจียงหย่วนมีโอกาสออกไปหาความสุขข้างนอก มันก็มีโอกาสที่จะถูกคนอื่นพบเห็น และมีโอกาสที่ผู้คนจะซุบซิบนินทาเกี่ยวกับเขามากขึ้น

ไปกินดื่มที่ใด ไปบ่อนพนันเมื่อใด ไปร้านค้าเวลาไหน

กู้ฉวนลู่เป็นคนแรกที่รู้เรื่องนี้ หลังจากได้ยินว่าเจียงหย่วนได้กลับมาสู่นิสัยเดิมแล้ว เขาก็มีความสุขมาก

หลังจากกลับถึงบ้าน เขาจึงบอกเรื่องนี้กับกู้ซินเถา

วันนี้กู้ซินเถาบังเอิญอยู่บ้านและกำลังรู้สึกเบื่อหน่าย เมื่อได้ยินว่าเจียงหย่วนออกจากบ้านแล้ว นางก็ทั้งโกรธและดีใจ

ดีใจที่ในที่สุดนางก็จะได้พบเจียงหย่วนอีกครั้ง ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีหลิวเทียนฉือมาขวางหูขวางตา

สิ่งที่น่าโกรธคือ เจียงหย่วนสามารถไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ แต่เขาก็ยังไม่มาหานาง

การกระทำเช่นนี้ของอีกฝ่ายทำให้กู้ซินเถารู้สึกโกรธเคือง แต่เจียงหย่วนวางกู้ซินเถาไว้ในสถานะใดกัน นางจะโกรธเขาได้หรือไม่?

กู้ฉวนลู่มีแผนการอยู่ในใจ

เขาไม่สนใจว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นกับลูกสาวของตนเอง ในใจมีความคิดเพียงว่า กู้ซินเถาจะเป็นคนกรุยทางให้กับกู้จือเหวิน

เจียงหย่วนเป็นคนที่เขาตัดสินใจที่จะประจบประแจงด้วย

สำหรับครอบครัวของกู้ฉวนลู่ ในช่วงเวลานี้ผู้คนต่างวุ่นวายและกระสับกระส่าย

เพราะอะไรน่ะหรือ?

เนื่องจากในครอบครัวของกู้ฉวนลู่มีสมาชิกเพิ่มมาอีกคน

บุคคลนี้ไม่ใช่ใครอื่นใดนอกจากหลิวชิงซานที่ถูกกู้เสี่ยวหวานขับไล่ออกมาจากสวนกู้

นับตั้งแต่หลิวชิงซานถูกกู้เสี่ยวหวานขับไล่ออกมา เขาก็เกิดความคิดบางอย่างขึ้นมาและไปยังบ้านของกู้ฉวนลู่

ประการแรก เขาร้องไห้ฟูมฟามถึงการปฏิบัติที่ไม่เท่าเทียมในบ้านของกู้เสี่ยวหวาน และหลังจากหย่ากับกู้ฟางสี่ เขาจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างไร

กู้ฉวนลู่ตำหนิหลิวชิงซานสองสามประโยค แต่หลิวชิงซานเป็นคนเช่นไรเล่า!

หลิวชิงซานเป็นคนหน้าหนาอยู่แล้ว แค่กู้ฉวนลู่ด่าเพียงไม่กี่ประโยคจะเกิดผลอะไร

ขอเพียงแค่มีที่พัก อาหาร และเครื่องดื่มดี ๆ ต่อให้โดนด่ากี่ครั้งก็ไม่เป็นไร

ดังนั้นไม่ว่ากู้ฉวนลู่จะพูดอะไร หลิวชิงซานก็จะหน้าด้านหน้าทนอยู่ในบ้านของอีกฝ่าย

เขาเลือกห้องหนึ่งอย่างไม่สนใจ และพักอยู่ที่นั้นด้วยท่าทีเฉยเมย

หากกู้ฉวนลู่บีบบังคับให้เขารีบไสหัวออกมา หลิวชิงซานจะโพนทะนาบอกคนอื่นว่า กู้ฉวนลู่โลภทรัพย์สินของหลานสาว และจะส่งเขาไปชิงทรัพย์ของครอบครัวกู้เสี่ยวหวาน

ครอบครัวของกู้ฉวนลู่มีประสบการณ์มาแล้วเรื่องที่ซุนซื่อแย่งชิงที่ดินของครอบครัวกู้เสี่ยวหวาน คราวนี้ถ้าหลิวชิงซานพูดไปจริง ๆ มันจะทำให้ครอบครัวของกู้ฉวนลู่เสียหน้าเป็นอย่างมาก

กู้ฉวนลู่ทำได้เพียงขบฟันแน่น และไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม ทำได้เพียงปล่อยให้หลิวชิงซานอยู่ในตระกูลกู้อย่างหยิ่งยโส และพวกเขาก็ไม่สามารถทำสิ่งใดได้

ความอดทนของกู้ฉวนลู่กำลังจะพังทลายลง

โชคดีที่กู้ฉวนลู่ได้รับข่าวคราวเกี่ยวกับเจี่ยงหย่วน

ดังนั้นจึงเกิดแผนการขึ้นในใจ

คราวนี้โชคดีที่เจียงหย่วนปรากฏตัวออกมา

ในครั้งนี้ คงจะดีหากคราวนี่กู้ซินเถาสามารถมัดใจเจียงหย่วนได้อีกครั้ง เมื่อเริ่มสิ่งใดแล้วก็ควรทำให้ถึงที่สุด

อย่างไรก็ตาม กู้ซินเถากำลังจะถึงวัยแต่งงานในอีกสองเดือน

หลังจากถึงวัยแต่งงานแล้ว หากพวกเขาสองคนชอบกันจริง ๆ ก็ให้กู้ซินเถารีบผูกมัดเจียงหย่วนให้แน่น หากหลิวเทียนฉือคนนั้นต้องการเป็นนายหญิงของตระกูลเจียงจริง ๆ กู้ซินเถากับนางก็มีความสัมพันธ์ที่ดี เมื่อนางแต่งงานนางก็จะกลายเป็นอนุภรรยา ชีวิตก็คงไม่เลวร้ายเกินไปหรอกกระมัง

ในอนาคต ศักดิ์ศรีและความมั่งคั่งของตระกูลเจียงจะทำให้จือเหวินสามารถมีอนาคตที่ดีได้ ตระกูลเจียงก็จะไม่ทำอะไรกับกู้ซินเถา

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ กู้ฉวนลู่ก็ได้ตัดสินใจแล้ว