บทที่ 1031 เบื้องหลังการตายที่น่าสลดใจของท่านพ่อและท่านแม่
บทที่ 1031 เบื้องหลังการตายที่น่าสลดใจของท่านพ่อและท่านแม่
เฉาฮุยไม่คาดคิดว่ากู้เสี่ยวหวานจะมีปฏิกิริยารุนแรงเช่นนี้ เขาตกตะลึงเล็กน้อย คอเสื้อรัดแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออก จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าตนเองกำลังจะถูกกู้เสี่ยวหวานกระชากคอเสื้อจนขาดอากาศหายใจตาย
เขาต้องการผลักกู้เสี่ยวหวานออกไป หากแต่ฉินเย่จือกลับรั้งมือของเขาเอาไว้ แล้วใช้แขนซ้ายโอบกู้เสี่ยวหวานเข้ามาในอ้อมแขน และคว้าคอของเฉาฮุยด้วยมือขวา “บอกมา เกิดอะไรขึ้นกันแน่”
เมื่อฉินเย่จือได้ยินเฉาฮุยพูดว่าพ่อแม่ของกู้เสี่ยวหวานเสียชีวิตด้วยเหตุผลนั้น เขาก็ผงะไปเช่นกัน
มือของฉินเย่จือแข็งแกร่งกว่ามือของกู้เสี่ยวหวานมาก หลังจากนั้นไม่นาน ใบหน้าของเฉาฮุยก็ขาวซีด เขาร้องคร่ำครวญ “ข้าพูดแล้ว ข้าพูดแล้ว”
เมื่อเห็นเฉาฮุยต้องทนทุกข์ทรมาน ฉินเย่จือจึงปล่อยอีกฝ่ายและโอบกู้เสี่ยวหวานมายืนอยู่ด้านข้าง
ตอนนี้ร่างกายของกู้เสี่ยวหวานกำลังสั่นเทา
นางคิดมาเสมอว่าพ่อแม่ของนางตกลงไปในแม่น้ำและจมน้ำตาย
“ในตอนนั้น ตอนที่ตระกูลกู้แยกบ้าน พ่อแม่ของท่านถูกเฉาซินเหลียนไล่ออกจากบ้านตระกูลกู้ เพราะตระกูลกู้ไม่อยากแบกรับหนี้สินจึงแยกตัวออกไปและนำของมีค่าเกือบทั้งหมดของตระกูลกู้ไปด้วย” เฉาฮุยกระแอมไออย่างนัก มองสองคนตรงหน้าที่โหดเหี้ยมราวกับปีศาจที่ผุดขึ้นมาจากนรกด้วยความสยดสยอง
ครอบครัวของกู้ฉวนลู่ได้สิ่งของมีค่าทั้งหมดไป ครอบครัวของกู้ฉวนโซ่วยังคงอาศัยอยู่ในบ้านเก่า อาศัยอยู่ในบ้านอิฐหลังใหญ่และมีที่ดินให้เช่าหลายสิบหมู่ แต่ละวันผ่านไปอย่างมีความสุข มีเพียงครอบครัวของกู้ฉวนฟู่เท่านั้น ลูกทั้งสี่คนต้องกินข้าว ไม่ว่ากู้ฉวนฟู่จะทำงานหนักแค่ไหน เขาก็ยังไม่สามารถใช้หนี้ที่ไปหยิบยืมมาตอนที่แต่งเฉาซินเหลียนเข้ามาได้
ท่านปู่และท่านย่ากู้รู้สึกเจ็บปวดในใจและต้องการช่วยเหลือลูกชายคนรอง แต่ในเวลานั้น เฉาซินเหลียนเป็นคนควบคุมเงิน ถึงพวกเขาจะอยากช่วยเหลือครอบครัวของกู้ฉวนฟู่มากเท่าไรก็ไม่สามารถทำได้
เมื่อเห็นลูกชายคนรองของพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานมาก ท่านปู่กู้และท่านย่ากู้ก็รู้สึกไม่สบายใจ ดังนั้นพวกเขาจึงคิดที่จะมอบที่ดินของครอบครัวบางส่วนให้กู้ฉวนฟู่
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เมื่อเฉาซินเหลียนรู้เรื่องนี้ นางก็ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง
นางยังเอาโฉนดบ้านและโฉนดที่ดินไปซ่อน ท่านย่ากู้โกรธจัด นางไร้ซึ่งทางเลือกอีก นางจึงล้มป่วยลงทันที
และก่อนที่ท่านปู่กู้กับท่านย่ากู้จากโลกนี้ไป พวกเขาจึงขอให้ใครสักคนเขียนพินัยกรรมให้ครอบครัวของกู้ฉวนฟู่ได้ที่ดินจำนวนมาก และแม้แต่บ้านเก่าของตระกูลกู้ก็ยกให้กู้ฉวนฟู่
เป็นตอนนั้นเองที่เฉาซินเหลียนทนไม่ไหว หากกู้ฉวนฟู่ยังมีชีวิตอยู่ นางจะต้องมอบทุกสิ่งให้กู้ฉวนฟู่ไม่ใช่หรือ?
กู้ฉวนฟู่ไม่ได้ไปที่ศาลาว่าการเพื่ออ้างสิทธิ์เป็นเจ้าของสิ่งเหล่านั้น หากแต่เฉาซินเหลียนยังคงรอเวลา และคิดว่าศาลาว่าการจะต้องนำของของตัวเองมอบให้กู้ฉวนฟู่ทั้งหมดเป็นแน่
เฉาซินเหลียนกลัวว่ากู้ฉวนฟู่จะยึดทรัพย์สินของตัวเองไป จึงรู้สึกประหม่าและหวาดกลัว ดังนั้นจึงไปหาเฉาฮุยในชั่วข้ามคืนเพื่อหารือว่าจะทำอย่างไรดี
เมื่อเฉาซินเหลียนแต่งงาน ตระกูลกู้ให้เงินและสิ่งของดี ๆ มากมาย ตระกูลเฉาเคยยากจนมาก่อน เมื่อเฉาฮุยโตเป็นผู้ใหญ่ก็ยังไม่ได้แต่งงานเพราะเขายากจนเกินไป
ไม่ใช่เรื่องง่ายที่กู้ฉวนโซ่วจะต้องตาเฉาซินเหลียน และมอบเงินจำนวนมากให้เป็นสินสอด เฉาฮุยจึงได้แต่งงาน ตลอดทั้งปีเฉาฮุยยังสามารถไปขอเงินหรืออาหารเล็กน้อยจากเฉาซินเหลียนได้ ชีวิตของเขาจึงเป็นไปในทางที่ดีมากขึ้น
ครั้นได้ยินเฉาซินเหลียนกล่าวว่า ผู้อาวุโสของตระกูลกู้จะมอบที่นาบางส่วนและยกบ้านให้แก่กู้ฉวนฟู่ เฉาฮุยก็ตื่นตระหนกเช่นกัน หากมอบให้ผู้อื่น ในอนาคตการเก็บเกี่ยวของเฉาซินเหลียนจะลดลงมากกว่าครึ่ง และผลกำไรของตัวเองก็จะน้อยลงไปอีก
เฉาฮุยไม่ต้องการให้กู้ฉวนฟู่มาแบ่งทรัพย์สินของตระกูลกู้เช่นกัน ดังนั้นเขาและเฉาซินเหลียนจึงตัดสินใจร่วมมือกันเพื่อเอาพินัยกรรมที่เขียนโดยผู้อาวุโสสองคนของตระกูลกู้มา
บางครั้งกู้ฉวนฟู่จะพกพินัยกรรมฉบับนั้นติดตัวไปด้วย ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็ไม่สามารถขโมยมาได้ ดังนั้นเฉาฮุยและเฉาซินเหลียนจึงตัดสินใจที่จะทำลายพินัยกรรมฉบับนั้น
ด้วยความบังเอิญว่าที่บ้านไม่เหลือสิ่งใดที่กินได้ กู้ฉวนฟู่จึงต้องออกไปตกปลากับเถียนซื่อ ภายใต้การยุยงของเฉาซินเหลียน เฉาฮุยทาน้ำมันบนหินที่กู้ฉวนฟู่มักจะไปตกปลา ทำให้กู้ฉวนฟู่ลื่นและพลัดตกลงไปในน้ำทันที
เถียนซื่อจึงพยายามลงไปในน้ำเพื่อช่วยสามี แต่สุดท้ายก็จมน้ำไปด้วยกัน
พินัยกรรมที่เขานำติดตัวไปด้วยจมอยู่ในแม่น้ำทั้งคืนจนเปื้อยยุ่ยและละลายหายไป ดังนั้นจึงขจัดความกังวลร้ายแรงออกไปได้
ไม่มีใครแข่งขันกับเฉาซินเหลียนในเรื่องที่ดินและที่อยู่อีกต่อไป
ด้วยเหตุนี้ เฉาซินเหลียนจึงถูกเฉาฮุยหลอกเช่นกัน
เฉาฮุยเพียงต้องการให้กู้ฉวนฟู่ตกลงไปในแม่น้ำเพื่อทำให้กระดาษแผนนั้นหลุดออกจากตัวเขา แต่ใครจะคิดว่ากู้ฉวนฟู่คนนี้จะว่ายน้ำไม่เป็น
“เสี้ยนจู่ ข้าไม่รู้จริง ๆ ว่าพ่อของท่านว่ายน้ำไม่เป็น ถ้าข้ารู้ ข้าคงไม่ทำสิ่งที่ไร้เหตุผลแบบนี้ เฉาซินเหลียนสั่งให้ข้าทำ นางบอกว่าพ่อของท่านว่ายน้ำได้และจะไม่เป็นไรอย่างแน่นอน แค่กำจัดพินัยกรรมที่อยู่บนตัวของเขาไปก็พอ” เฉาฮุยก็หวาดกลัวเช่นกันเมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
หลังจากทาน้ำมันบนหินแล้ว เฉาฮุยก็กลับบ้านของตัวเอง
หลังจากนั้นสองหรือสามวัน เมื่อกลับมาก็ได้ยินว่ากู้ฉวนฟู่และภรรยาของเขาตกลงไปในแม่น้ำและเสียชีวิตลง หลังจากนั้นเขาก็รู้ตัวว่าตนเองถูกเฉาซินเหลียนหลอกเข้าเสียแล้ว
“สิ่งที่เจ้าพูดเป็นความจริงหรือ?” หลังจากที่กู้เสี่ยวหวานได้ยินว่าพ่อแม่ของนางลื่นล้มเพราะน้ำมันที่เฉาฮุยทาไว้ ขาแข้งของนางก็แทบจะไร้เรี่ยวแรง
นางกัดฟันกรอด อยากจะฆ่าเฉาซินเหลียนและเฉาฮุยให้ตายตกไปเสีย แม้ว่าสิ่งนี้จะยากที่จะขจัดความเกลียดชังในใจก็ตาม
เมื่อเห็นกู้เสี่ยวหวานจ้องมองเขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง เฉาฮุยก็รู้ว่าเขาคงไม่สามารถหลีกหนีความผิดในเรื่องนี้ได้และรู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง แต่เขาได้พูดไปแล้วและสายน้ำไม่หวนคืน
“เสี้ยนจู่ ทั้งหมดเป็นความผิดของข้า ข้าเป็นคนงี่เง่า แต่ข้าก็ได้รับคำสั่งจากเฉาซินเหลียนเช่นกัน ถ้าไม่ใช่เพราะนาง ข้าคงจะไม่ทำเรื่องอุกอาจแบบนั้น” ตอนนี้เฉาฮุยตกอยู่ในความหวาดกลัว ดังนั้นเขาได้แต่ผลักความผิดทั้งหมดไปที่เฉาซินเหลียน
ในชาติก่อน เฉาซินเหลียนไปทำให้ใครขุ่นเคือง นางจึงกลายมาเป็นพี่น้องกับคนเช่นนี้?
กู้เสี่ยวหวานไม่ได้ยินเสียงของเฉาฮุย ตอนนี้ในใจของนางมีเพียงความโกรธเท่านั้น
หากไม่ใช่เพราะความโลภของเฉาซินเหลียน ชะตากรรมของกู้ฉวนฟู่และเถียนซื่อจะตกอยู่ในอันตรายได้อย่างไร ถ้าไม่เกิดเรื่องแบบนี้กับกู้ฉวนฟู่และเถียนซื่อ กู้เสี่ยวหวานตัวจริงจะตายได้อย่างไร
ผู้ร้ายของเรื่องทั้งหมดนี้ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นฝีมือของเฉาซินเหลียน
0
————————————-